ο ήχος της σιωπής…

Γειά σου σκοτάδι, παλαιέ μου φίλε, 
Έχω έρθει να μιλήσω πάλι με εσένα, 
επειδή ένα όραμα που σέρνεται μαλακά,
άφησε τους σπόρους του ενώ κοιμόμουν, 
και το όραμα που φυτεύτηκε στον εγκέφαλό μου 
παραμένει ακόμα 
μέσα στον ήχο της σιωπής. 

Σε ανήσυχα όνειρα περπάτησα μόνος μου 
στενές οδούς του κυβόλινθου, 
Δίπλα στο φωτοστέφανο μιας λάμπας του δρόμου, 
γύρισα το περιλαίμιό μου στο κρύο και την υγρασία
όταν διαπεράστηκαν τα μάτια μου από τη λάμψη 
ενός φωτός νέου
που χώρισε τη νύχτα 
και άγγιξε τον ήχο της σιωπής. 

Και στο γυμνό φως είδα 
δέκα χιλιάδες ανθρώπους, ίσως περισσότερους.
Άνθρωποι μιλούσαν χωρίς ομιλία,
άνθρωποι ακούγαν χωρίς να ακούν,
άνθρωποι έγραφαν τραγούδια που οι φωνές δεν μοιράζονται ποτέ 
και κανένας δεν τολμούσε 
να διαταράξει τον ήχο της σιωπής. 

"Ανόητοι" είπα εγώ, "εσείς δεν ξέρετε ότι
η σιωπή όπως ένας καρκίνος αυξάνεται.
Ακούστε τις λέξεις μου που ίσως σας διδάξουν,
πάρτε τα όπλα μου που μπορεί να φθάσουν σε σας." 
Αλλά οι λέξεις μου όπως τις σιωπηλές σταγόνες βροχής έπεσαν, 
και αντήχησαν
στα πηγάδια της σιωπής 

Και οι άνθρωποι υπέκυψαν και προσευχήθηκαν
στο Θεό νέου που έκαναν.
Και το σημάδι έλαμψε έξω την προειδοποίησή του, 
στις λέξεις που διαμόρφωνε. 
Και τα σημάδια λέγαν, οι λέξεις των προφητών 
είναι γραμμένα στους τοίχους των υπογείων 
και στις αίθουσες τεμένων. 
Και ψιθυρίζονται στους ήχους της σιωπής. 
________________________________________
Στίχοι-Μουσική: Paul Simon

.