Χειρότερος εφιάλτης για το ΚΚΕ είναι μια κυβέρνηση… ΣΥΡΙΖΑ!

Γιώργος Δελαστίκ

Εντυπωσιακή σε ορισμένες πτυχές της ήταν η ομιλία του γενικού γραμματέα του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα την Τετάρτη στη Λάρισα. Αναφερόμενος στο ενδεχόμενο να παράσχει το κόμμα του ψήφο ανοχής σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το απέκλεισε κατηγορηματικά τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Θα ήταν αδιανόητο το ΚΚΕ να δείξει την παραμικρή ανοχή, γιατί τότε θα έκανε ένα μεγάλο, ιστορικό λάθος που θα ισοδυναμούσε με προδοσία του λαού!».

«Προδοσία του λαού» λοιπόν εκ μέρους του ΚΚΕ θα σήμαινε η ψήφος ανοχής σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνει ανοιχτά ο γ.γ. του Κομμουνιστικού Κόμματος. Σαφέστατη η θέση του. Προκαλεί όμως ορισμένες απορίες στον κόσμο της Αριστεράς. Το 1989, κατόπιν συμφωνίας του ιστορικού ηγέτη του ΚΚΕ Χαρίλαου Φλωράκη με τον τότε αρχηγό της ΝΔ Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, το ΚΚΕ δεν αρκέστηκε να δώσει ψήφο ανοχής όχι σε κάποιο αυτοαποκαλούμενο αριστερό κόμμα, αλλά σχημάτισε κυβέρνηση με τη… Δεξιά, τη ΝΔ!

Συγκυβέρνησε με τη ΝΔ! Ολα αυτά στο πλαίσιο της επονείδιστης για μεγάλη μερίδα του κόσμου της Αριστεράς κυβέρνησης Τζαννετάκη, της συγκυβέρνησης (υπό το κάλυμμα του ενιαίου Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου) της ΝΔ με το ΚΚΕ! Το ΚΚΕ διέγραψε μάλιστα εκατοντάδες στελέχη και δεκάδες χιλιάδες μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που διαφωνούσαν με την κατάπτυστη γι’ αυτά συγκυβέρνηση ΚΚΕ – ΝΔ.

Γαλάζια κόλαση οι τετραεδρικές

«Πονοκέφαλο» σε Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ προκαλεί η εκλογική μάχη στις 4εδρικές και 3εδρικές περιφέρειες, αντίστοιχα, ωστόσο για… διαφορετικούς λόγους. Στη Ν.Δ. βλέπουν να έρχεται «σφαγή» βουλευτών, καθώς εκτιμάται ότι περισσότεροι από 25 «γαλάζιοι» δεν θα ξαναμπούν στη Βουλή.

Με… ποδοσφαιρικούς όρους, αν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εκλογές, πάει για μεγάλα σκορ στις 4εδρικές περιφέρειες, που μεταφράζονται σε 4-0 και 3-1 όσον αφορά τον αριθμό εκλογής βουλευτών υπέρ του. Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, δίνει μάχη για την τρίτη θέση με τη Χρυσή Αυγή στις 3εδρικές περιφέρειες για την εκλογή βουλευτών.

Αναλυτικά:

Κατενάτσιο…

Κάποιος παλαιός αγαπημένος μου άνθρωπος θεωρούσε πως είναι μάταιο αλλά και βλακώδες να συζητάς με θρήσκους και θρησκευόμενους για τη θρησκεία. Πρώτον διότι είναι παράλογο να συζητάς με έναν φανατικό που δεν πρόκειται να αλλάξει και δεύτερον γιατί μεταμορφώνει κι εσένα σε παπά και ιεροκήρυκα του αθεϊσμού. Κι αν καταντήσεις παπάς έστω του αθεϊσμού έχεις ήδη ξεπέσει σ’ αυτό που θεωρείς ξεπεσμένο. Όταν βάζεις τη λογική να αντιμετωπίσει το παράλογο μ’ έναν τυφλό πεισματάρικο εκνευρισμό καταλήγεις να ναρκοθετείς τις θέσεις σου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως Ψυχοθεραπεία…

Ακούγεται ίσως κάπως αστείο, ίσως και να είναι εναπομένον δείγμα της ψυχικής μου διαταραχής, αλλά είναι βαθιά αντικαταθλιπτική η προσδοκία ότι οι δυνάμεις της Αριστεράς στην πατρίδα μας θα μπορέσουν επιτέλους να λειτουργήσουν ψυχοθεραπευτικά για την κοινωνία μας. Ίσως αυτό, να είναι και η μεγαλύτερη ευθύνη τους!

«Κάθε πρωϊ ξυπνάω στη λάθος πλευρά του Καπιταλισμού…»

________________________________________________

Είμαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι, τρομαγμένος, λουσμένος από έναν αναθεματισμένο κρύο ιδρώτα, που δεν λέει να με στεγνώσει. Δίπλα, ξαπλωμένη μια πλούσια γκάμα με παυσίπονα και ηρεμιστικά βότανα. Η μόνη πλούσια που βρέθηκε ποτέ στο κρεββάτι μου. Η γκάμα των αντικαταθλιπτικών! Η χαρά της βαλεριάνας, θα αστειευτώ…Ποια είναι αυτή; Είναι ωραία; Και γιατί χαίρεται άραγε; Πώς μπορεί εκείνη να χαίρεται; Όμως παραιτούμαι από τη σκέψη μιας γκόμενας που θα μπορούσαν να την έλεγαν Βαλεριάνα, όσο κι αν, στιγμιαία, τη φαντάζομαι με μεγάλα βυζιά.

Αθλιότητες της εργοδοσίας στις ΗΠΑ: το κοντινό μας μέλλον;

«Οποιαδήποτε αίσθηση ότι οι μάζες είναι καβάλα στο κύμα της ιστορίας έχει από πολύ καιρό χαθεί»[1].

Christofer Lasch

Γράφει ο Ευθύμης Τσιλικίδης

Όπως και στην Ελλάδα, οι συνέπειες της νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης στις Η.Π.Α. δεν άργησαν να φανούν. Ήδη από το 1994 ο Αμερικανός κοινωνιολόγος Κρίστοφερ Λας διαπιστώνει ότι ο εκδημοκρατισμός της αφθονίας -η προσδοκία ότι κάθε γενιά θα απολαμβάνει βιοτικό επίπεδο υψηλότερο από τους προκατόχους της- έχει αναστραφεί, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να εγκαθιδρύονται πάλι παμπάλαιες ανισότητες, μερικές φορές με τρομακτικό ρυθμό, μερικές φορές σταδιακά, ώστε να είναι αδιόρατες [2]. Άνθρωποι του ανώτερου 20% της εισοδηματικής κλίμακας ελέγχουν, συνεχίζει ο Λας, τον μισό πλούτο της χώρας [3].

Είκοσι χρόνια μετά ακόμη και μετριοπαθείς οικονομολόγοι όπως ο -μέχρι πρότινος υποστηρικτής του Ολάντ- Τομά Πικετύ στο βιβλίο του «Το Κεφάλαιο τον 21^ο αιώνα», μια επίπονη εργασία που έγινε πολύ δημοφιλής στον αγγλόφωνο κόσμο, υπογραμμίζει την αύξηση των ανισοτήτων στην αναδιανομή του πλούτου, όπως φαίνεται και στο διάγραμμα. Μετά την εγκατάλειψη των αρχών του New Deal η χώρα οδηγήθηκε και πάλι σε συνθήκες παρόμοιες με αυτές της Μεγάλης Ύφεσης: το 1% των πιο πλούσιων κατέχει το 35% του συνολικού συσσωρευμένου πλούτου και το 10% της κορυφής της πυραμίδας το 70% [4].

Λαϊκισμός, δημοκρατία και γιατί πρέπει να κερδίσουν οι λαϊκιστές…

Καθώς η ημέρα των εκλογών πλησιάζει, οι πολιτικές συζητήσεις σημαδεύονται με όλο και εμφατικότερο τρόπο από σχόλια για τον λαϊκισμό. Οι εξαγγελίες των πολιτικών δυνάμεων του λεγόμενου «κέντρου» μιλούν συνεχώς για ανάγκη συσπείρωσης όλων των «σοβαρών» μπλοκ απέναντι στην άνοδο των λαϊκιστικών σχημάτων (όπως για παράδειγμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α) που δήθεν απειλούν τη χώρα και το έθνος με πραγματική κατάρρευση.

Το ‘καψε…

by Sotos

«Όταν κερδίσουμε τις εκλογές όλα θα αποκατασταθούν.» Η φράση, επί λέξει, ανήκει στον Αντώνη Σαμαρά και είναι από την ομιλία του στην Καλαμάτα.

Σας παρακαλώ, μην μου πείτε ότι έχουν σημασία τα συμφραζόμενα, ότι τάχα η φράση απομονώθηκε από το κείμενο και τέτοια. Ο Αντώνης Σαμαράς είναι σαφής. Ο Αντώνης Σαμαράς το ‘καψε. Ο Αντώνης Σαμαράς τα υπόσχεται όλα.   Ο Λ Α !