Ο Tim Burton κάποτε ήταν από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες. Ο ψαλιδοχέρης και ο σκαθαροζούμης είναι 2 ταινίες που έχω δει πάνω από 50 φορές την κάθε μία, και οι εικόνες τους, η μουσική τους, η γλύκα και το χιούμορ τους με συντροφεύουν όπου πάω και ο,τι κάνω από τα 14 μου χρόνια.
Την τελευταία δεκαετία, ενώ υπήρξαν ταινίες του που με γοήτευσαν όπως το Sweeny Todd, ένοιωθα ότι έχει μπει σε μια μανιέρα, γυρίζοντας εκκεντρικά γοτθικά και μη παραμύθια, πάντα ωραία φτιαγμένα και εξαιρετικής αισθητικής, αλλά χωρίς ουσία…τουλάχιστον για μένα. Γι αυτό, και παρόλο που με ενδιέφερε πολύ το Big Eyes, δεν έτρεξα να το δω από την πρώτη εβδομάδα, και όταν τελικά πήγα, ήμουν σε μια αμφιθυμία για το τι θα δω.