ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ

Ο τίτλος του post δεν αναφέρεται στη Ρεπούση, αλλά στη γενικότερη κατάσταση την οποία αδυνατώ να περιγράψω διαφορετικά. Από κάπου, όμως, πρέπει να το ξεκινήσω. Όπως βλέπουμε και στη φωτογραφία, η βουλευτής Μαρία Ρεπούση είχε εκφράσει μέσω twitter την απορία – για κάποιους παράπονο – ότι δεν έγινε κάποια πρόταση χρηματισμού στους βουλευτές της ΔΗΜΑΡ.

Δεν πέρασαν 2 ημέρες και κοτζάμ πρωθυπουργός έσπευσε να διορθώσει αυτό το λάθος. Πρότεινε στην κυρία Ρεπούση, στους υπόλοιπους βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, στους πέριξ της ΔΗΜΑΡ ανεξάρτητους και στους ανεξάρτητους γενικά βουλευτές να ψηφίσουν για πρόεδρο της Δημοκρατίας με αντάλλαγμα μία κυβερνητική θέση.

Πέρα από την αύξηση του ρευστού που επιφέρει μία υπουργοποίηση, δίνει επίσης τη δυνατότητα υπογραφής συμβάσεων, απευθείας αναθέσεων έργων, διορισμών και βολεμάτων. Δεν ξέρω αν αυτά είναι περισσότερα από 700.000€ , πάντως αν επενδύσεις σωστά στην κυβερνητική σου θέση, βγάζεις πολλά.

ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΤΟ ΒΕΛΓΙΟ ΚΑΙ Η ΙΤΑΛΙΑ

Του ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ*

Το ερώτημα αν «αυτός ο νόμος αφορά κι εμένα» δεν ήταν μόνο στην Ελλάδα που ακούστηκε πιο συχνά απ’ οποιοδήποτε άλλο τη διετία 2010 – 2011. Και στην υπόλοιπη Ευρώπη τέθηκε κατ’ αναντιστοιχία το ίδιο ακριβώς ερώτημα: «Κατά πόσο ό,τι γίνεται στην Ελλάδα αφορά κι εμάς». Πολλοί λίγοι μπορούσαν να δεχτούν ότι η Ελλάδα ήταν το πειραματόζωο ή ο ευαίσθητος κρίκος για να ενταχθεί όλη η Ευρώπη στα Μνημόνια και να αποτελέσει το καινούργιο λαμπρό πεδίο δόξας του ΔΝΤ. Υπήρχε ακόμη περιθώριο για να πιάνουν τόπο οι αιτιάσεις της αστικής τάξης περί ελληνικής εξαίρεσης και χρόνιας ασωτίας που οδήγησε στην κρίση, ενώ η ίδια κέρδιζε χρόνο ωθώντας τον ένα λαό της Ευρώπης να στρέφεται ενάντια στον άλλο. Ειδικά το 2010.

Το 2011-2012 η κατάσταση άλλαξε με την ένταξη στον Μηχανισμό δανειοδότησης κι άλλων χωρών που πλέον ήταν πολλές για να μπορεί να αποδοθεί η αιτία της υπερχρέωσης στην «εξαίρεσή» τους. Ακόμη και τότε όμως υπήρχαν περιθώρια επανάπαυσης∙ και των από πάνω και των από κάτω, μεταθέτοντας τις δύσκολες αποφάσεις για το απώτερο μέλλον.

Το 2013 διαμορφώνεται ένα νέο τοπίο όταν η κρίση πλήττει πλέον όλη την Ευρώπη, παύει δηλαδή να είναι ένα φαινόμενο της περιφέρειας της ευρωζώνης όπως συνέβαινε στο ξέσπασμά της όταν λόγω της αρχιτεκτονικής του κοινού νομίσματος η κρίση έπληξε πρωτίστως τις μεσογειακές χώρες της Ευρώπης, και μπαίνει στην ημερήσια διάταξη των ασταθών ούτως ή άλλως κυβερνήσεων η ανάγκη άμεσης ψήφισης αντιλαϊκών μέτρων. Τότε ακριβώς, όταν για πρώτη φορά πλήττεται η Ευρώπη από την ύφεση με την είσοδο του 2013, είναι που δικαιώνεται η ερμηνεία του ελληνικού παραδείγματος ως πειραματόζωο ή αδύναμου κρίκου. Η Ελλάδα κι η περιφέρεια της ευρωζώνης παύουν να αποτελούν αποδιοπομπαίο τράγο όταν επίσης μαζί με την εμφάνιση της ύφεσης και την επιτάχυνση της επίθεσης του κεφαλαίου αρχίζουν κι οι πρώτες εργατικές αντιδράσεις απέναντι στον Αρμαγεδδώνα.

Αποστολόπουλος Gate και το τέλος της μεταπολίτευσης…

Όταν ο Σερ Πάρσιβαλ Λόουελ είδε τον 19ο αιώνα με το τηλεσκόπιο του κανάλια στην επιφάνεια του Άρη, φαντάστηκε ότι κάποιος μεγάλος αρειανός πολιτισμός δημιουργούσε αρχιτεκτονήματα στον κόκκινο πλανήτη.

–

Όταν κάποιος βλέπει Ελληνικά κανάλια με την τηλεόραση του, μπορεί και να φανταστεί ότι στην Ελλάδα σήμερα υπάρχει κάποιος πολιτισμός που παράγει δημοκρατία.

–

Άθλιο διάγγελμα Σαμαρά…

Στο έκτακτο διάγγελμά του ο πρωθυπουργός διέπραξε δυο εξόφθαλμα ατοπήματα.

–

Πρώτον, προκατέλαβε το αποτέλεσμα της δικαστικής διερεύνησης που οφείλει να γίνει για τις καταγγελίες Χαϊκάλη:

–

«Ούτε και μπορεί να συνεχίζεται αυτό το όργιο αστήρικτων και άθλιων κατηγοριών για δήθεν προσπάθεια εξαγοράς βουλευτών που πάντα διαψεύδεται».

–

Και είναι φυσικό να προεξοφλεί το αποτέλεσμα της μιας και την παρεμποδίζει με όλους τους τρόπους. Σύμφωνα με τις δηλώσεις που έκανε σήμερα ο Πάνος Καμμένος, το πρωτότυπο υλικό που παρέδωσε στον Εισαγγελέα ο κ. Χαϊκάλης (σσ καταγραφή των συναντήσεων με τον Γ. Αποστολόπουλο) βρίσκεται στο γραφείο του Εισαγγελέα και δεν παραδόθηκε στα εγκληματολογικά γραφεία της Ασφάλειας.

Ο τελευταίος Δόγης…

–Θα έρθεις παιδί μου;

-Θα κάνεις κουραμπιέδες;

-Έτοιμους τους έχω!

-Θα κάνεις και σαρμάδες;

-Αμέ!

-Βασιλόπιτα θα ετοιμάσεις;

-Γίνεται παιδί μου Πρωτοχρονιά χωρίς βασιλόπιτα;

-Με Δόγη;

-…

-Θειά, σε ρωτάω: θα βάλεις τον Δόγη στην πίτα;

-Πάει ο Δόγης παιδί μου. Πάει…

Μηντιακή 5η φάλαγγα: Τι πραγματικά φοβούνται οι δοσίλογοι;

«Θα ήθελα να υπενθυμίσω στον κ. Άδωνι Γεωργιάδη, ότι το 1940-44 οι Γερμανοί  τους δοσίλογους και τους σπιούνους και τους προδότες.  αφού έκαναν την δουλειά τους,  τους εκτελούσαν. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται».

 –

Τηλεθεατής «Blue Sky».

 ____________________________________________________________

Οι απορίες, που δημιουργούνται είναι εύλογες. Αφού πχ η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται ότι έχει κάνει στροφή… στο ρεαλισμό κι αφού έχει αποδεχθεί πλήρως το καθεστώς αποικιοκρατίας, ως προς τα δομικά του χαρακτηριστικά, τότε γιατί  ο Τράγκας φωνάζει ότι  ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί την κομμουνιστική ρεβάνς του 1949

–

Γιατί ο «αντικειμενικός» Χατζηνικολάου ηγείται της σταυροφορίας με στόχο την «εθνική συνεννόηση» με τους δοσιλόγους, οι οποίοι εκχώρησαν -με το αζημίωτο βέβαια- εν μια νυκτί την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ της χώρας, σε μια χούφτα μαφιόζων του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος; Ποιος ο λόγος, που ο Χαρδαβέλας προσπαθεί να μας πείσει ότι η χώρα έχει πιο σοβαρά προβλήματα απ’ τις «ανοησίες» του Χαικάλη και του Αποστολόπουλου κι ότι, όσοι (μη κυβερνητικοί) ψηφίσουν το Δήμα θα το κάνουν καθαρά με πολιτικούς, ή ιδεολογικούς όρους; Και είναι φως φανάρι, ότι κάποιοι εκ των παπαγάλων εκβιάζονται και κάποιοι χαρτζηλικώνονται αδρά, αλλά αυτή η διάσταση του ζητήματος δεν είναι της παρούσης.

 Στους γερανούς που «χορεύουν» πονάνε εργάτες…

της Αφροδίτης Τζιαντζή

Κρίσιμη παραμένει η κατάσταση του μετανάστη εργάτη Μουτσάι Τζεβαΐρ, που τραυματίστηκε σοβαρότατα στο κεφάλι στο εργοτάξιο του Κέντρου Πολιτισμού «Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος» στο Φάληρο την περασμένη Πέμπτη. Ο 41χρονος εργάτης μεταφέρθηκε σε κώμα στον «Ευαγγελισμό», υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση, όπου του αφαιρέθηκε επισκληρίδιο αιμάτωμα και παραμένει σε καταστολή στη ΜΕΘ, δίνοντας μάχη για τη ζωή του.

Είναι το πλέον σοβαρό εργατικό ατύχημα που καταγράφεται στο αχανές εργοτάξιο, όπου κατασκευάζονται η νέα Λυρική Σκηνή και η νέα Εθνική Βιβλιοθήκη, σε σχέδια του βραβευμένου αρχιτέκτονα Ρέντζο Πιάνο, που θα δωριστούν στο Δημόσιο από το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Ομως δεν είναι το πρώτο εργατικό ατύχημα που συμβαίνει σε έναν χώρο που εκτείνεται συνολικά σε 170.000 τ.μ. και απασχολεί καθημερινά πάνω από 1.400 εργαζόμενους, τους μισούς σε κατασκευαστικά έργα.