«Δεν πετάξαμε κανένα σκουπίδι. Είναι ακόμη όλα στην πιάτσα.» Οι φοιτητές της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης κατακεραυνώνουν την (Βρωμοφυλλάδα του κομιστή) Θέμου Αναστασιάδη

Το Πρώτο Θέμα ξαναχτύπησε με ακόμη μία δημοσιογραφική επιτυχία. Κατάφερε κάποιος δαιμόνιος ρεπόρτερ του, χωρίς να αποκαλύψει το όνομά του -και είναι αλήθεια ότι το φετινό βραβείο Πούλιτζερ έχει πλέον έναν σοβαρό διεκδικητή-  να αλιεύσει το όνομα και τον προσωπικό λογαριασμό του φοιτητή, που πήρε το λόγο και πρωταγωνίστησε με δεκάδες άλλους συναδέλφους του στη συμβολική ενέργεια διαμαρτυρίας – καταγγελίας των πρυτανικών αρχών του ΕΚΠΑ, που είχε αποφασιστεί από φοιτητικούς συλλόγους. Η διαμαρτυρία έκανε λόγο για την άθλια κατάσταση που επικρατεί με την καθαριότητα στο πανεπιστήμιο (λογω της έλλειψης – απουσίας προσωπικού όπως καταγγέλουν οι φοιτητές), τις προτάσεις ηλεκτρονικών ψηφοφοριών αντί των γενικών συνελεύσεων των φοιτητικών συλλόγων, τα λοκ – άουτ (κλείσιμο των σχολών με απόφαση των πρυτανικών αρχών ώστε να μην γίνουν οι γενικές συνελεύσεις την εβδομάδα πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου και την καταστολη από τα ΜΑΤ όταν την ίδια εβδομάδα οι φοιτητές επιχείρησαν να μπουν στις σχολές τους. 

Ενοχή…

Τον ειδα να μπαινει σε ενα παλιο κτηριο.
Σταθηκα απεναντι και περιμενα.
Οταν βγηκε, τον ακολουθησα. Μπηκα στο ιδιο λεωφορειο.
Κατα τη διαρκεια της διαδρομης, επιβεβαιωθηκα.
Οσο τον κοιτουσα,
οι εκφρασεις του, οι κινησεις του,
η ανησυχια του, ο εκνευρισμος του.
Δε μου εμοιαζε αλλα ηταν ιδιος με μενα.
Δε μου εμοιαζε
αλλα ηταν εγω.
Αν μπορουσα να διαβασω τις σκεψεις του,
ημουν σιγουρος οτι ηταν σκεψεις που ειχα σκεφτει,
η προκειται να σκεφτω.
αν με ειχε προσεξει, θα ειχε αναστατωθει,
οπως εγω,
ισως το ενστικτο του να ταν πιο δυνατο,
γιατι ολοενα και φαινοταν να εκνευριζοταν,
μα το λογο δε μπορουσε να αντιληφθει,
οπως εγω,
οχι σωσιας, οχι παιχνιδι του μυαλου,
οχι λουλουδια που ακουμπας σε ταφο συγγενη εχοντας τυψεις διοτι δε νιωθεις στεναχωρια,
κατι με καλει
κατι απροσδιοριστο
δεν εχει σχεση με το χρονο η με τη λογικη,
κατι με καλει,
κι εγω απλος παρατηρητης
μιας σιωπηλης κραυγης
που ανεβαινει σκαλοπατια
και στο φως θελει να βγει,
τι ειδε εκει κατω, να φωναξει
και στον κοσμο να το πει.
Κατεβηκε απ’το λεωφορειο.
Προχωρησε σε ενα Στενο.
Τον ακολουθησα, μα ειχε χαθει.
Πρεπει να τον ξαναδω.

Μια ιστορία για να παραμείνουμε άνθρωποι…

από ToSofoPaidi

 Απόψε θέλω να διηγηθώ μια ιστορία με εικόνες, μια ιστορία ανθρώπων και σκιών. Μα είναι δύσκολο θαρρώ, όχι γιατί τα δάχτυλα είναι ακόμα παγωμένα από το κρύο του δρόμου, αλλά γιατί νιώθω τύψεις που μπορώ να το κάνω στα ζεστά ενός σπιτιού και ενός μικρόκοσμου ασφαλούς. Δεν έχω μάθει τι πάει να πει πόλεμος. Τον έχω διαβάσει, τον έχω παρακολουθήσει και κοιτάξει πολλές φορές στην οθόνη, μια φορά μάλιστα τον προσέγγισα οριακά και μπορώ με ειλικρίνεια να πω, πως εκείνη την μία στιγμή τα πόδια είχαν κοπεί μόνο και μόνο στην ιδέα να τον πλησιάσω τόσο πολύ. Όμως εξακολουθώ να μην ξέρω τι σημαίνει να ζεις έναν πόλεμο και ούτε θέλω να μάθω, μου αρκεί που τον βλέπω μέσα από τα μάτια παιδιών και ανθρώπων που έρχονται από αυτόν, που είδαν με τα μάτια τους συγγενείς να σβήνουν, σπίτια να γκρεμίζονται και την, έως τότε, κανονικότητα τους (καλή και κακή) να εξατμίζεται στον ήχο ενός όλμου ή μιας ρουκέτας. Και κλαίω μέσα μου όταν βλέπω βλέμματα που έχουν δει τον χαμό να μου χαμογελούν. Ίσως το πιο πηγαίο και ζωντανό χαμόγελο και “γω τόσο λίγος, μα ανταποδίδω με δυσκολία.

«180»: #ο λαός δεν δικαιούται δια να αποφασίζει…

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα… η δημοκρατία!

Σκίτσο του Βαγγέλη Παπαβασιλείου

Η συγκυβέρνηση, παρότι κυβερνά χάρις -και μόνο- στο bonus των 50 εδρών (στο πρώτο έστω και με μια ψήφο κόμμα) και όχι ως πραγματικά πλειοψηφούσα συμμαχία, δεν θέλει εκλογές. Η δεδηλωμένη της έστω και έτσι, είναι ισχνή – στις δημοσκοπήσεις ΝΔ ΠΑΣΟΚ μαζεύουν δεν μαζεύουν ένα 20-25% μαζί – αλλά κάνουν ότι μπορούν να μην ψηφίσουν οι πολίτες αυτό που θέλουν. Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από αυτήν την Βουλή μοιάζει όνειρο θερινής νυκτός, παρόλα αυτά κάνουν ότι μπορούν να συγκεντρώσουν τον μαγικό αριθμό των 180 βουλευτών για να παραμείνουν μέχρι τον Ιούνιο του 2016 (και τότε ίσως κάτι να σκεφτούν…).

Γοργοπόταμος: Το στρατηγικό σχέδιο του Άρη…»25 Νοεμβρίου 1942″

Γράφει ο kokkiniotis

Τη νύχτα της 25ης προς 26 Νοεμβρίου, πριν από 71 χρόνια, γράφτηκε μια από τις πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία της Εθνικής Αντίστασης. Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου. Η σημασία της αντιστασιακής αυτής ενέργειας στην εξέλιξη του πολέμου αλλά και στο φρόνημα των λαών που δίναν τη μάχη κατά του φασισμού, είναι λίγο πολύ γνωστή.

Στεκόμαστε σήμερα σε κάποιες λιγότερο γνωστές αλλά χαρακτηριστικές λεπτομέρειες που αντλούμε από το σημαντικό βιβλίο του Δημήτρη Δημητρίου –καπετάν Νικηφόρου: «Αντάρτης στα βουνά της Ρούμελης».

Στο τρίτομο αυτό ντοκουμέντο που γράφτηκε το 1965, μεταξύ των άλλων περιγράφεται λεπτομερώς ο σχεδιασμός και η εκτέλεση της επιχείρησης της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου.

Στιγμιότυπο από τις ημέρες προετοιμασίας της ανατίναξης του Γοργοποτάμου.

---

Σε αυτή την εξιστόρηση, αλλά και στον απόηχο της παράτολμης αυτής επιχείρησης, φαίνεται ο ρόλος του Άρη Βελουχιώτη,

του Ναπολέοντα Ζέρβα

και της πολιτικής του αγγλικού ιμπεριαλισμού.

«Αν δεν έρχεται ο κ. πρύτανης στις σχολές θα φέρουμε τις σχολές στο γραφείο του» Οι φοιτητές στην αντεπίθεση…

Στην αντεπίθεση έχουν περάσει -όπως φαίνεται- οι φοιτητές κλιμακώνοντας τις δράσεις τους μετά τις κινητοποιήσεις της επετείου του Πολυτεχνείου. Η κόντρα με την πρυτανεία του ΕΚΠΑ είναι γνωστή και είχαμε γράψει και το προηγούμενο διάστημα ότι στην ουσία συμπυκνώνει την κόντρα μιας συνολικής πολιτικής που θέλει πανεπιστήμια στα χέρια των ιδιωτικών επιχειρήσεων. Με την έρευνα, τον τρόπο που θα κατοχυρώνονται ή όχι επαγγελματικά δικαιώματα στα πτυχία αλλά και τα προγράμματα σπουδών (τις γνώσεις δηλαδή που οι φοιτητές θα παίρνουν) κομμένα και ραμμένα σύμφωνα με τις ορέξεις αυτών των επιχειρήσεων. Σε ένα τέτοιο πανεπιστήμιο το άσυλο, οι συνδικαλιστικές ελευθερίες, ο ελεύθερος χρόνος και οι διαδικασίες συλλογικής δράσης, επικοινωνίας ή και ψυχαγωγίας δεν χωράνε.

«Η Eldorado καταστρέφει τα πάντα»: Η Μ. Καδόγλου για την έρευνα της SOMO και τις Σκουριές»

Η Μαρία Καδόγλου, φυσικός, από το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων βρέθηκε στο στούντιο του microvia.gr σε μία έκτακτη εκπομπή με κυρίαρχα θέματα την έρευνα της ολλανδικής ΜΚΟ, SOMO, που αποκάλυψε το μηχανισμό φοροαποφυγής της Eldorado Gold, αλλά και την κατάσταση που επικρατεί τώρα στις Σκουριές και τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα.

Βάλαμε το «Μπήκαν στο χωριό τα ΜΑΤ» των Υπεραστικών να παίζει και ξεκινήσαμε…

Καταρχάς τι είναι αυτή η ολλανδική έρευνα, ποιος την έκανε και όλα τα σχετικά…

«Την έρευνα την έκανε μια ολλανδική μη κυβερνητική οργάνωση SOMO, της οποίας τα αρχικά σημαίνουν κέντρο έρευνας μη κυβερνητικών οργανώσεων. Εδώ και πολλά χρόνια ερευνά τις επιπτώσεις των πολυεθνικών στο περιβάλλον, στους ανθρώπους, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες. Η έρευνα έχει θέμα τη φορολογία της Eldorado Gold. Στην ουσία αυτό που γίνεται είναι ότι η Edlorado Gold χρησιμοποιείται στην ουσία σαν case study για να καταδειχθεί πως οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες φυγαδεύουν τα κέρδη τους μέσω διαφόρων λογιστικών τεχνασμάτων και θυγατρικών εταιρειών σε φορολογικούς παραδείσους, έτσι ώστε οι χώρες όπου γίνεται η καταστροφή να μην παίρνουν απολύτως τίποτα».