Κόκκινη γραμμή κλα@@ένη, απ’ τον βλάκα αφημένη..

Βρε Βελη-Γκίκα μας, βρε καμάρι μας,
..βρε άνθος των διαπραγματεύσεων, βρε ιδιοφυία των οικονομικών,
..βρε πού σε βρήκαμε;

Δεν τόξερες Βελη-Γκίκα μας, ότι όποιος πάει σε διαπραγματεύσεις (λέμε τώρα!) χωρίς »κόκκινες γραμμές», και το διατυμπανίζει κιόλας(!),
..γυρνάει πίσω με τ’ @—δια τού ναύτη, που λέει και ο λαός;

Βεβαίως εσείς έτσι κι αλλοιώς μ’ αυτά θα γυρνάγατε, αλλά με τις δηλώσεις σου περί μη κόκκινων γραμμών,
..έδωσες την ευκαιρία σε κάτι ανευθυνοϋπεύθυνους, »ελάχιστους», ευθυνόφοβους, τζάμπα μάγκες, αλλά κατά τ’ άλλα τσικ-λεβέντηδες, να τα ρίξουν όλα επάνω σου!

Τώρα πώς θα πάει η πρωθυπουργάρα στην ΔΕΘ;
Τί  @—δια θα τάξει στους ιθαγενείς;
     Πάλι ψέματα;
     Πάλι φύκια για μεταξωτές κορδέλλες;

Μείωση των εξαγωγών και τον Ιούλιο

---

Όλα πάνε καλά…σχεδόν τέλεια.! Μπαίνουμε σε τροχιά ανάπτυξης…

---

Στο ποσό των 2.456,9 εκατ. ευρώ διαμορφώθηκε η συνολική αξία των εξαγωγών – αποστολών τον Ιούλιο του 2014, παρουσιάζοντας μείωση 1,1% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2013, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ.
Αντίστοιχα, η μεταβολή χωρίς τα πετρελαιοειδή παρουσίασε αύξηση 1,8%.
Η συνολική αξία των εισαγωγών – αφίξεων ανήλθε τον ίδιο μήνα στο ποσό των 4.348,5 εκατ. ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση 10,1%. Αντίστοιχα, η μεταβολή χωρίς τα πετρελαιοειδή παρουσίασε αύξηση 9,3%.Κατά το δωδεκάμηνο Αυγούστου 2013 – Ιουλίου 2014 η συνολική αξία των εξαγωγών – αποστολών μειώθηκε κατά 6,3% σε σύγκριση με το αντίστοιχο δωδεκάμηνο Αυγούστου 2012 – Ιουλίου 2013, ενώ η συνολική αξία των εισαγωγών – αφίξεων υποχώρησε κατά 1,4%.
Πηγή: http://www.kerdos.gr/

Σφοδρή επίθεση Πανούση στον Κ. Σημίτη: «Μικρόψυχος και φοβικός, εμφανίζεται ως Κήνσορας αντί να απολογείται»

Σφοδρή επίθεση στον Κώστα Σημίτη εξαπολύει ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Γιάννης Πανούσης, με αφορμή την επανεμφάνιση του πρώην προωθυπουργού στην εκδήλωση για τον εορτασμό των 40 χρόνων του ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Πανούσης χαρακτηρίζει τον Κώστα Σημίτη μικρόψυχο, φοβικό, ανθρωποδιώχτη, ηγέτη της διαπλοκής και κατασκευασμένο μύθο ο οποίος εμφανίζεται ως Κήνσορας αντί να απολογείται και διερωτάται γιατί ακόμη το σύστημα -μιντιακό και πανεπιστημιακό- τον διατηρεί ζωντανό.

Διαβάστε το άρθρο του Γιάννη Πανούση

«Ο ανεύθυνος εκσυγχρονισμός και ο ανεύθυνος ηγέτης του»

Το (υπο)φαινόμενο Σημίτη δεν έχει όμοιό του.

· Έδωσε (αντιδεοντολογικά, αντιδημοκρατικά, αντικομματικά) το «δακτυλίδι» (άρα την εξουσία) στον ΓΑΠ και τώρα… κάνει πως δεν τον αναγνωρίζει.

· Ως ρίψασπις εγκατέλειψε (όντας Πρωθυπουργός) το ΠΑΣΟΚ (λόγω – λέει – κακών δημοσκοπήσεων) και τώρα… κόπτεται για τη Δημοκρατική Παράταξη.

· Όλα τα σκάνδαλα (Siemens, Υποβρύχια κλπ.) είχαν «γερμανικό» άρωμα αλλά ο ίδιος… δεν μύρισε τίποτα.

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΕ ΕΝΦΙΑ

Του ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ

»Από σήμερα οι φόροι καταργούνται. Η άρνηση πληρωμής είναι το ύψιστο καθήκον κάθε πολίτη»
Κάρολος Μαρξ (για τη γερμανική επανάσταση του 1848)

Αρκετά από τα πλέον λαομίσητα καθεστώτα της ιστορίας κατέρρευσαν όταν οι πολίτες τους αποφάσισαν να μην πληρώσουν κάποια έκτακτη εισφορά. Μια ιστορία παλιά όσο ο χριστιανισμός.

«ΤΟΥΤΟΝ ΕΥΡΟΜΕΝ ΔΙΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑ το έθνος και κωλύοντα Καίσαρι φόρους διδόναι». Το κατηγορητήριο ήταν σαφές. Ο Ιησούς ήταν, σύμφωνα με το κατά Λουκά Ευαγγέλιο, ο πρώτος άνθρωπος που κάλεσε τους συμπολίτες του να μην πληρώσουν έναν φόρο ως κίνηση ανυπακοής στο καθεστώς.

Οι κάτοικοι της Ιουδαίας βέβαια αρνούνταν να πληρώσουν ούτως ή άλλως τους φόρους τους γνωρίζοντας ότι δεν προορίζονταν για τις τοπικές ανάγκες αλλά για τα θησαυροφυλάκια μιας οικονομικής υπερδύναμης, της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Οι τελώνες μάλιστα, δηλαδή οι φοροεισπράκτορες της εποχής, ήταν τόσο μισητοί στο λαό ώστε ο ίδιος ο Ιησούς τους συνέκρινε με τις πόρνες.

Η πρώτη ανατροπή καθεστώτος πάντως ύστερα από τη μαζική άρνηση πληρωμής φόρων θα έρθει, σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς, το 1197 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη, όταν η αυτοκρατορία βρισκόταν στα χέρια του πραξικοπηματία Αλέξιου Αγγελου. Προκειμένου να ικανοπιήσει τους ανθρώπους τπου τον έφεραν στην εξουσία – δηλαδή την οικονομική και πολιτική ελίτ της εποχής- είχε αδειάσει τα δημόσια ταμεία δημιουργώντας ένα κολοσσιαίο ,απεχθές, δημόσιο χρέος.

Ο Αλέξιος επιχείρησε να επαναδιαπραγματευθεί το χρέος ελπίζοντας σε ένα γενναίο κούρεμα, παράλληλα όμως αύξανε συνεχώς τη φορολογία έως τη στιγμή που ο πληθυσμός εξεγέρθηκε αναγκάζοντάς τον να εγκαταλείψει την πόλη…νύχτα.

Όταν ο Αλμπέρ Καμύ συνάντησε την Ελλάδα…

Μπορώ να με φανταστώ πάνω σε μία μικρή βάρκα, να ταξιδεύω σαν τρελός μέσα στα κύματα’

 

Ήμουν 21 χρονών όταν συνάντησα για πρώτη φορά τον Αλμπέρ Καμύ, κατά την διάρκεια ενός καύσωνα στην Αθήνα. Επέστρεφα από ένα νησί του Αιγαίου έχοντας μαζί μου ένα ξύλινο κουτί γεμάτο με βιβλία, κοχύλια και άμμο. Είδα τον Καμύ να με κοιτάζει από την βιτρίνα ενός βιβλιοπωλείου. Μία ασπρόμαυρη γιγαντοαφίσα απεικόνιζε ένα άνδρα ντυμένο με ένα παλτό. Τα δυο χειμωνιάτικα μάτια του με κοιτούσαν στην καρδιά του καλοκαιριού. Δίχως δεύτερη σκέψη μπήκα μέσα στο βιβλιοπωλείο κι αγόρασα ένα βιβλίο του, την «Πανούκλα». Ερωτεύτηκα αμέσως αυτό τον σκοτεινό συγγραφέα.

Καταβρόχθισα το βιβλίο μέσα σε δύο ημέρες, υπογραμμίζοντας με ένα μολύβι δεκάδες φράσεις, ενώ παράλληλα σκεφτόμουν για πολλές ημέρες την σκληρή μοίρα των φυλακισμένων κατοίκων της Οράν, την φρίκη του θανάτου που τους κοιτούσε κατάματα αλλά και την απύθμενη τρυφερότητα της ανθρώπινης ψυχής που τους χαρακτήριζε. Συνέχιζα να διαβάζω βιβλία του Καμύ για πολύ καιρό, γνωρίζοντας διάφορα δημιουργήματα του όπως τον «Ξένο», «Τον μύθο του Σίσυφου» και την «Πτώση». Σήμερα, 100 χρόνια μετά την γέννηση του, θα ήθελα να αναφερθώ όχι μόνο στον συγγραφέα αλλά και στον άνθρωπο που λεγόταν Αλμπέρ Καμύ.

Ο μελαγχολικός ρωμιός…

του Λουκά Κασιάρα

Ένας κι εγώ, ανάμεσα σε πολλούς τουριστικούς μετανάστες του θέρους, βρέθηκα προ ημερών προσκυνητής στον ιερό τόπο των Δελφών. Εκεί, περιδιάβαζα στις αίθουσες του Μουσείου με τα λαμπρά εκθέματα, έκθαμβος και ενεός μπροστά στο ομιλητικό «αίνιγμα» της Σφίγγας, στη δυναμική αρμονία των Κούρων, στη δωρική ομορφιά του ηνίοχου, στο γοητευτικό κάλλος των ολοζώντανων αγαλμάτων. Παιδί ακόμη – όταν τα είχα πρωτοδεί – και διαπίστωνα πόσο άλλαξε η εσωτερική μου όραση τόσα χρόνια μετά… Γύρω μου, οι περιφερειακές αισθήσεις συνελάμβαναν κατά διαστήματα εκφράσεις εντυπωσιασμού, ηχηρά σχόλια – σε ποικιλία γλωσσών (εκτός της ελληνικής…) – και πολλές κάμερες υψηλής εστίασης, που για ώρα πολλή έμεναν κολλημένες σε λεπτομέρειες των εκθεμάτων, στην προσπάθεια να αποκρυπτογραφήσουν τα μύχια μυστικά τους.

Η μάστιγα της ανεργίας ακυρώνει την κυβέρνηση

Σοκαριστικά είναι τα ποσοστά ανεργίας στους νομούς Μακεδονίας και Θράκης: 30% στην Έδεσσα, 50% στο Κιλκίς, 60% στις Σάππες. Την ίδια ώρα η Θεσσαλονίκη αναμένει δυσμενείς εξελίξεις σε ΕΛΒΟ και λιμάνι… .

Η ανεργία που μαστίζει εδώ και χρόνια τη Βόρεια Ελλάδα, φέρνοντας φτώχεια και απελπισία στα νοικοκυριά, ακυρώνει την κυβερνητική προπαγάνδα για τα οφέλη στην (εποχική) απασχόληση από την τουριστική άνοδο.

Στις «καλές» περιοχές, οι μη απασχολούμενοι κυμαίνονται στο 30%, ενώ στις υπόλοιπες φτάνουν ακόμη και στο 60% του ενεργού πληθυσμού!

Στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ εν όψει ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη, οι ηγεσίες 13 εργατικών κέντρων έδωσαν τραγικά στοιχεία. Ανάμεσά τους:

• Στα Γιαννιτσά, μια περιοχή που βασίζεται και στην αγροτική παραγωγή, οι άνεργοι ξεπερνούν το 50%, σύμφωνα με την πρόεδρο του εκεί Εργατικού Κέντρου, Θεανώ Ζουρνατζίδου.
• Σε Πέλλα και Ημαθία, που έβλεπαν λίγο φως από το ροδάκινο και τις εξαγωγές στη Ρωσία, το εμπάργκο τσάκισε ολοσχερώς μια περιοχή, όπου η ανεργία ξεπερνάει το 40%, μετά τη διάλυση της κλωστοϋφαντουργίας.
• Στις Σέρρες η ανεργία κορυφώνεται,με το κλείσιμο του εργοστασίου της ΕΒΖ, στο 42%-43%.
• Τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζει και η Εδεσσα, με την ανεργία κοντά στο 30% και την τοπική αγορά να υποφέρει.
• Στη Δράμα η ανεργία ξεπερνάει το 50%, η βιομηχανική περιοχή έχει μόνο κουφάρια και δεν υπάρχει στον νομό ούτε μία μεγάλη επιχείρηση που να απασχολεί πάνω από 100 άτομα προσωπικό.
• Στη Ροδόπη, η ανεργία κυμαίνεται μεταξύ 45%-48%, ενώ στις Σάππες αγγίζει το 60%.
• Στη Φλώρινα η ανεργία είναι πάνω από 35%, ενώ στους νέους φτάνει το 65%.
• Λίγο καλύτερα είναι τα πράγματα στη Χαλκιδική, λόγω του τουρισμού, όπου όμως η ανασφάλιστη εργασία είναι τεράστια. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Χαλκιδικής, Θόδωρο Αδαλή, η ανεργία βρίσκεται στο 20%.
• Στη«φτωχομάνα» Θεσσαλονίκη η ανεργία είναι κοντά στο 32%, δηλαδή ένας στους τρεις είναι άνεργος. Μόνον από τον κλάδο της ένδυσης χάθηκαν συνολικά 83.000 θέσεις εργασίας, ενώ προϊόντα που άλλοτε έδιναν εισόδημα στον αγροτικό κόσμο αλλά και στη μεταποίηση, όπως ο καπνός και τα τεύτλα, έχουν χάσει κάθε δυναμική. Δύσκολα τα πράγματα και στη χαλυβουργία, με μειώσεις θέσεων εργασίας και μισθών. Την ίδια ώρα, η πόλη αναμένει δυσμενείς εξελίξεις σε ΕΛΒΟ και λιμάνι…

efsyn.gr