Όταν η Κυβέρνηση απαγορεύει τη σκέψη (Cl.-A.Helvetus)

Claude–Adrien Helvetius

1715-1771

Το όπλο της δεσποτικής κυβέρνησης:

η άγνοια του λαού

• 1

Ποιος είναι ο Κλωντ-Αντριέν Ελβέτιους; Είναι Γάλλος φιλόσοφος, εγκυκλοπαιδιστής, από τους προδρόμους της Γαλλικής επανάστασης, με κύρια κατεύθυνση της σκέψης του:τον ματεριαλισμό και την αισθησιοκρατία. Από τη σκοπιά λοιπόν του ματεριαλιστή, όχι σπάνια και φυσιοκράτη, διατυπώνει ορισμένες σκέψεις σχετικά με το πώς μια κυβερνητική εξουσία, που δεν ενδιαφέρεται για την αληθινή ευτυχία του λαού αλλά μόνο για ίδια οφέλη, τον καταδικάζει στην παντελή άγνοια και στον σκοταδισμό. Η νεοελληνική πραγματικότητα κυβερνητικής εξουσίας και λαού φαίνεται να επαληθεύει εν πολλοίς τις στοχαστικές υποτυπώσεις του Ελβέτιους. Αποφαίνεται λοιπόν ο τελευταίος πως η άγνοια βυθίζει τους λαούς στη μαλθακότητα, στην ηλιθιότητα, στην αεργία με το νόημα της νωθρότητας και απραξίας, στην εξαχρείωση.

Ο τουρισμός θα μας σώσει;

Σε εργασιακές σχέσεις δουλοπαροικίας με εισαγόμενο ανειδίκευτο προσωπικό χτίζεται το τουριστικό θαύμα που επαινεί ο Σαμαράς

Τα ξενοδοχεία της Αθήνας θεωρούνται τα λιγότερο ευάλωτα απέναντι στις πιέσεις των τουρ οπερέιτορ για μείωση των τιμών. Το γεγονός ότι η λειτουργία τους δεν είναι εποχιακή κι ότι μεγάλο μέρος των κρατήσεων γίνεται μέσω ίντερνετ από τους ίδιους τους πελάτες, δημιουργούν πολλές δικλείδες ασφαλείας στους ξενοδόχους ώστε να αποφεύγουν τον θανάσιμο εναγκαλισμό των τουρ οπερέιτορ. «Σε πρακτικό επίπεδο όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο δύσκολο είναι να πεις όχι», εκμυστηρεύονται επαγγελματίες που ξέρουν την αγορά. Κι αυτό μάλιστα ισχύει ακόμη και για τα ξενοδοχεία της Αθήνας, όχι μόνο των νησιών. «Μεγάλο ξενοδοχείο στο Καβούρι πέρυσι, με τιμές απλησίαστες για τους Έλληνες, αποδέχθηκε πρόταση ρώσικου οργανισμού για μια μαζική κράτηση που είναι πολύ αμφίβολο αν κατάφερε να βγάλει τα έξοδα για το πλύσιμο των σεντονιών», δηλώνει στο Unfollow επαγγελματίας του τουρισμού, με αντικείμενο πωλήσεις σε ξένες αγορές.

ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ

Πρόκειται για λεπτομέρειες που αμφισβητούν ευθέως τις μεγάλες προσδοκίες που δημιουργεί η κυβέρνηση από την αναμενόμενη αύξηση των τουριστών που θα επισκεφθούν την χώρα φέτος το καλοκαίρι. Το 2013 οι επισκέπτες έφτασαν τα 20,1 εκ. άτομα, από 16,95 το 2012 (αύξηση κατά 18,7%). Οι εισπράξεις δεν αυξήθηκαν με τον ίδιο ρυθμό, χωρίς ωστόσο να υπολείπονται σημαντικά. Από 10,44 δισ. ευρώ το 2012 πέρυσι έφτασαν τα 12,15 δισ. ευρώ, σημειώθηκε δηλαδή αύξηση 16,4% (όλα τα στοιχεία προέρχονται από Δελτίο Τύπου της Τράπεζας της Ελλάδας, της 29ης Απριλίου 2014). Τα στοιχεία που υπάρχουν μέχρι στιγμής προεξοφλούν ότι το 2014 θα αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των τουριστών. Συγκεκριμένα, το πρώτο πεντάμηνο του 2014 οι αφίξεις στην Αθήνα αυξήθηκαν κατά 34,4% σε σχέση με την ίδια χρονική περίοδο του 2013, ενώ στην Θεσσαλονίκη αυξήθηκαν κατά 15,2%.

σχολιάκι #60

 

λαθρομετανάστες αποβιβάζονται με το πάσο τους σε πλαζ της Ρόδου

     ..τελευταίες μέρες του Αυγούστου,
     ..και οι αφίξεις των 20 εκατομμυρίων τουριστών που μας έταξε ο »πρωθυπουργός»,
     ..σιγά-σιγά ολοκληρώνονται!..

 

Πηγή: http://mandatoforos.blogspot.gr

 

 

 

Kαριερίστες της ερήμου…

Sofia Zakary

Το άρθρο στα Αγγλικά εδώ

Η Βρετανική κυβέρνηση υποστηριζόμενη από τα περισσότερα εγχώρια ΜΜΕ έχει σίγουρα βρει τη λύση στο φαινόμενο του θρησκευτικού φονταμεταλισμού που έπληξε πρόσφατα τη χώρα: επιτήρηση και αυστηρότερος έλεγχος μέσω αυστηρότερης νομοθεσίας, σε συνδυασμό με την χρησιμοποίηση της παραδοσιακής (Βρετανικής) ρουφιανιάς (ή αλλιώς παροχής πληροφοριών από το κοινό στις αρχές). Είναι ξεκάθαρο τι εννοεί η Telegraph κλείνοντας το άρθρο της στις 23 Αυγούστου ως εξής: «Κάποιος από την τοπική κοινότητα πληροφόρησε την αστυνομία για τις δραστηριότητές του” και “η ανάγκη για συλλογή πληροφοριών είναι όλο και μεγαλύτερη … υπάρχει φόβος πως κι άλλοι τζιχαντιστές που επιστρέφουν έχουν ήδη διαφύγει τον έλεγχο, και περιπλανιούνται στους Βρετανικούς δρόμους με δολοφονικές προθέσεις». Μια μελοδραματική, άσχημα εκφρασμένη προτροπή για αναφορά στις αρχές, σαν να πρόκειται για τον Τζακ τον αντεροβγάλτη που βρίσκεται ξανά εκεί έξω

Ποιος ξεκίνησε τον πόλεμο στη Γάζα;

του Καπυμπάρα

Έχει καταντήσει ρουτίνα, κάθε φορά που το Ισραήλ αποφασίζει να επιτεθεί στη Γάζα, η επιχειρηματολογία των εκπροσώπων και των υποστηριχτών του να αναζητεί τα αίτια της επιθετικότητάς του κπιινούμενη σε ιστορικό κενό και εκτός του γενικότερου πλαισίου της διαμάχης. Δεν υπάρχει κατοχή, αποκλεισμός, τείχος, εξευτελισμοί στα φυλάκια ελέγχου, δρόμοι μόνο για Εβραίους, απαγωγές Παλαιστινίων –ακόμα και ανηλίκων- και κράτησή τους επ’ αόριστον χωρίς πρόσβαση στη δικογραφία και χωρίς απαγγελία κατηγορίας. Η κατάσταση αυτή είναι η «ειρηνική κανονικότητα» που διαταράσσεται από τους Παλαιστινίους.

Στην περίπτωση της φετινής επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζας, διάρκειας περίπου πενήντα ημερών  –και χωρίς να ξεχνάμε τη δολοφονία άοπλων διαδηλωτών στη Δυτική Όχθη- θα επιλέξουμε να μην επιμείνουμε στο ευρύτερο πλαίσιο που περιγράφηκε, αλλά να ασχοληθούμε με το ζήτημα των γεγονότων που οδήγησαν στην επίθεση και με την σχετική ισραηλινή επιχειρηματολογία στο έδαφος που η ίδια επιλέγει.

Ένα κουβά σκ@#ά για τη Γάζα*

Ο Τζαμάλ, άρτι αναδυθείς από τον λάκκο με τα σκατά, αλλά περιχαρής για τη θυσία του.                              Για τι ή για ποιον θα μπορούσαν, άραγε, να μπουν σ’ ένα λάκκο σκατά ο Ζούκενμπεργκ ή ο Γκέιτς; Δεν μιλάμε για λεφτά, αυτό το έχουν ήδη κάνει…

ΚΙΜΠΙ
Στην ταινία Slamdog Millionaire, του Ντάνι Μπόιλ, ένα λιλιπούτειο αλάνι παραγκούπολης στην Ινδία, 6-7 χρόνων, βυθίζεται σε ένα λάκκο με περιττώματα, που αντιστοιχούν μάλιστα στις διατροφικές συνήθειες και τις συνθήκες υγιεινής της πλειοψηφίας των φτωχών Ινδών, προκειμένου να καταφέρει να πάρει αυτόγραφο από τον αγαπημένο του σταρ του Μπόλιγουντ. Λουσμένος από την κορφή μέχρι τα νύχια στον κιτρινοπράσινο δυσώδη πολτό που θα εξόντωνε και ελέφαντα, διασχίζει περιχαρής την απόσταση μέχρι το ίνδαλμά του, τον σταρ. Κι αυτός τον ανταμείβει με υπογραφή στην φωτογραφία του, αντιλαμβανόμενος την υπέρτατη θυσία που έκανε ο μικρός θαυμαστής του.

Μάλιστα! Αυτή είναι θυσία, αυτή είναι πρόκληση. Ένας λάκκος με σκατά. Κι αν όχι λάκκος, ένας κουβάς, τουλάχιστον. Μια Crap Bucket Challenge.

Παρακολουθώ τις τελευταίες εβδομάδες αυτό τον χαζοχαρούμενο εσμό από σελέμπριτις, σταρ του Χόλιγουντ, επιχειρηματίες που πνίγουν τον πόνο και την ανία τους στα δισεκατομμύρια, πολιτικούς, ακόμη και πρωθυπουργούς να περιλούζονται με έναν κουβά νερό με παγάκια, σε μια επίδειξη-απόδειξη της ευαισθησίας τους για την ALS, την Αμυοτροφική Πάγια Σκλήρυνση. Όλοι οι καλοί χωράνε στο Ice Bucket Challenge. Ο ανεκδιήγητος Ματέο Ρέντσι πρόσφατα, που αποφεύγει να μετρά τα πτώματα μεταναστών που ξεβράζονται στις ακτές της Νότιας Ιταλίας- κανείς δεν το μετρά πια αυτό, κάτι έχει συμβεί και στη Μεσόγειο η Frontex και τα λιμενικά σώματα των χωρών κάνουν μόνο «διασώσεις» το τελευταίο διάστημα-, ο πρώην πλανητάρχης Τζορτζ Μπους, που απολαμβάνει το γεωπολιτικό χάος και τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς που έχουν κοστίσει στη μισή Ασία οι «αντιτρομοκρατικές» εκστρατείες του, ο Μπιλ Γκέιτς που έχει φυλακισμένο τον πλανήτη στο παγκόσμιο ψηφιακό του μονοπώλιο, ο Μαρκ Ζούκενμπεργκ που έχει εγκλωβίσει ενάμιση δισεκατομμύριο ανθρώπους στον πλανήτη της εικονικής φιλίας και της συλλογικής αμεριμνησίας, κι ένα σωρό άλλοι λιγότερο ή περισσότερο ύποπτοι, λιγότερο ή περισσότερο αφελείς.

Τα Κερκυραϊκά Μπλουζ Του Rothschild Και Τα Ονόματα Του Θεού…

(το πρώτο μέρος Ακροφοβία στην Κέρκυρα)

Είναι αποδεδειγμένο ότι οι επιμειξίες βελτιώνουν γενετικά έναν πληθυσμό (ανθρώπων ή άλλων ζώων). Καθώς όμως ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο όπου το πολιτιστικό υπόβαθρο είναι εξίσου επιδραστικό με τη γενετική δεξαμενή, αντιλαμβανόμαστε ότι οι πολιτιστικές επιμειξίες ευνοούν την ανάπτυξη της κοινωνίας.

Οι απομονωμένοι πολιτισμοί μένουν στάσιμοι και οδηγούνται στο μαρασμό. Ας μην ξεχνάμε ότι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες για το υπερκαινοφανές άλμα της Αρχαίας Ελλάδας ήταν οι επιρροές που δέχτηκε (χάρη στο θαλάσσιο εμπόριο) από όλους τους μεσογειακούς πολιτισμούς.

Όπως συνέβη και στις ΗΠΑ, το σύγχρονο χωνευτήρι των λαών.

~~{}~~