Και τώρα για να δούμε.Ποιανού εφοριακού θα στάξει το πρώτο αίμα ;

Του Στρατή Μαζίδη

Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ποιου κράτους;), μερικοί δηλαδή καλοπληρωμένοι δημόσιοι υπάλληλοι από όλους εμάς, αποφάσισαν πως οι υπάλληλοι της Εφορίας μπορούν να μπουκάρουν στα σπίτια των πολιτών όποτε θέλουν αν υπάρχει χρέος στην εφορία ή ένδειξη φοροδιαφυγής.
Μάλιστα! Χρέος; Τι χρέος; Αυτό που μας δημιούργησαν ενώ δεν είχαμε, με τους υπέρογκους φόρους;

Και τι σημαίνει πχ ενδείξεις φοροδιαφυγής; Διότι και μια άνεργη οικογένεια που ζει πχ ακόμη στο σπίτι της γιατί κάποιοι την τσοντάρουν κι έχει ας πούμε ένα αποκούμπι, θεωρητικά σε πρώτη φάση, υποψία φοροδιαφυγής θεμελιώνει.

Κι αναρωτιέμαι, ποιανού εφοριακού θα στάξει το πρώτο αίμα; Το ξαναλέω και ας το λάβουν πολύ σοβαρά υπ’όψιν όσοι εφοριακοί τυχόν το διαβάσουν.

Είναι άλλο να καταφθάνουν τα ραβασάκια και εντελώς διαφορετικό να μπουκάρει ο πάσα ένας στο σπίτι σου, στο άσυλό σου.

Ζαν Ζωρές: Ο διάβολος που έγινε άνθρωπος. Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη δολοφονία του

του Τάκη Μαστρογιαννόπουλου

 Ο καπιταλισμός φέρει μέσα του τον πόλεμο όπως το σύννεφο φέρει μέσα του την καταιγίδα

Ζ. Ζωρές

Εχουν περάσει ακριβώς εκατό χρόνια από τότε που ένας Γάλλος, φανατικός εθνικιστής, ο Ραούλ Βιλαίν, πυροβόλησε και σκότωσε στην Μονμάρτη, στο Café du croissant –σήμερα Taverne du croissant– τον μεγάλο σοσιαλιστή ηγέτη Ζαν Ζωρές.

Ο Πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ απέδωσε, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη δολοφονία του, «φόρο τιμής» στον Ζωρές, καταθέτοντας στεφάνι, από κοινού με τον σοσιαλδημοκράτη αντικαγκελάριο και υπουργό Οικονομίας της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, έξω από το καφενείο όπου δολοφονήθηκε ο Ζωρές, στο κέντρο της γαλλικής πρωτεύουσας. Όμως, τόσο ο Ολάντ όσο και ο Γκάμπριελ ελάχιστη σχέση έχουν, αν έχουν κάποια, με τον Ζωρές, εκτός από το ότι το σημερινό γαλλικό Σοσιαλιστικό κόμμα θεωρεί εαυτόν συνέχεια του γαλλικού σοσιαλιστικού κόμματος που ιδρύθηκε στα 1905 και που, καθόλου τυχαία, είχε τον τίτλο «Γαλλικό Τμήμα της Εργατικής Διεθνούς» (Section Française de l’Internationale Ouvrière – SFIO).

Το κόμμα αυτό, με ηγέτες τους Γκεντ, Βαγιάν, Λαφάργκ, Ζωρές κ.ά., ήταν ένα κόμμα που αναφέρονταν στον μαρξισμό, απέβλεπε στο σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας και στην επανάσταση – βρισκόταν, δηλαδή, στον αντίποδα του σημερινού Γαλλικού Σοσιαλιστικού και του Γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος (SPD), τα οποία έχουν υιοθετήσει και εφαρμόζουν την αστική πολιτική, και δη στην πιο βάρβαρη εκδοχή της, αυτή του ακραίου νεοφιλελευθερισμού. Ο Ολάντ προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τον Ζωρές με στόχο να διασώσει την χαμένη πλέον τιμή της πολιτικής του. Εξάλλου, το ίδιο είχαν επιχειρήσει πριν μερικά χρόνια στη χώρα μας ο Κώστας Σημίτης και το λεγόμενο εκσυγχρονιστικό μπλοκ, όταν επιδίωξαν, ευτυχώς χωρίς επιτυχία, να «υιοθετήσουν» τον Νίκο Πουλαντζά, παρουσιάζοντάς τον όχι ως έναν κομμουνιστή της ανανέωσης, αλλά ως έναν «εκσυγχρονιστή» της εποχής του (!).

Ας γυρίσουμε, όμως, στον Ζαν Ζωρές που, χωρίς αμφιβολία, υπήρξε μια από τις φωτισμένες και ηθικές πολιτικές προσωπικότητες της 3ης γαλλικής δημοκρατίας, αλλά και ο πιο ανιδιοτελής, μεγαλοφυής και διορατικός εκπρόσωπος της δεξιάς πτέρυγας του γαλλικού και ευρωπαϊκού σοσιαλισμού.

Η σκιά του ολοκληρωτισμού πάνω από τον πλανήτη

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

 Για «αντισημιτική έκρηξη μίσους» στις διαδηλώσεις για τη Γάζα κάνει λόγο το Συμβούλιο των Εβραίων της Γερμανίας. Φαίνεται οι φίλοι μας περίμεναν «έκρηξη αγάπης» προς τους Εβραίους για τη συνεχιζόμενη σφαγή στη Γάζα, το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην ιστορία.

Δίπλα, στη Γαλλία, από τότε που εξελέγη ο Σαρκοζί και ακόμα περισσότερο επί των αξιοθρήνητων «Σοσιαλιστών» του Ολλάντ, στην εξωτερική πολιτική και τα ΜΜΕ έχει καθοριστική επιρροή – και δεν την κρύβει, όπως αλλού – το Συμβούλιο Εβραϊκών Θεσμών (CRIF). Σύμφωνα με τη Monde, το CRIF ανάγκασε τον Σαρκοζί να επιλέξει τον Κουσνέρ αντί του Βεντρίν ως ΥΠΕΞ. Ο «αρχιτέκτων» του πολέμου στη Λιβύη Μπερνάρ-Ανρί Λεβί καυχήθηκε δημοσίως ότι τόκανε για το Ισραήλ. Λογική άρα η απαγόρευση διαδηλώσεων για τη Γάζα. Ενδεικτική όμως των προόδων του ολοκληρωτισμού στην Ευρώπη. ‘Οσο για τον γράφοντα παραμένει «συνωμοσιολόγος», σε αντίθεση με ορισμένους «φίλους» της αριστεράς, που νομίζουν ότι τους σέβονται όταν καλοπιάνουν τους δυνατούς (κούνια που τους κούναγε!).

Διερωτάται κάποιος γιατί ένας λαός με την κολοσσιαία ιστορική πείρα και την τεράστια συμβολή των Εβραίων στον πολιτισμό (κυρίως βέβαια οι «αιρετικοί» μεταξύ τους), λαός που θα μπορούσε να είναι πόλος ακτινοβολίας στη Μέση Ανατολή και όλη την υφήλιο, δεν καταλαβαίνει τις ενδεχόμενες μακροχρόνιες συνέπειες των εγκλημάτων. Ο Νετανιάχου κινδυνεύει να αποδειχθεί Αλκιβιάδης των Εβραίων και η Γάζα Μήλος τους. Αλλά και δεν είναι εντέλει προσβολή στα θύματα ενός φοβερού ολοκαυτώματος να χρησιμοποιείται η μνήμη τους ως «άδεια σφαγής»;

Διάλογος στο κομμωτήριο – Wilhelm Reich (1935)

Ήδη από τη δεκαετία του 1930, ο γνωστός ψυχαναλυτής Wilhelm Reich είχε αντιληφθεί την ανάγκη απλοποίησης βασικών ιδεών της οικονομικής ανάλυσης του Μαρξ, ώστε αυτές να γίνουν προσιτές στον καθένα, με τον ίδιο τρόπο που ο Errico Malatesta παρουσίασε την αναρχική του σκέψη μέσα απ’ το έργο Στο Καφενείο, Συζητήσεις για τον Αναρχισμό. Ο παρακάτω διάλογος, μεταξύ ενός βοηθού κομμωτή κι ενός πελάτη, δημοσιεύτηκε το 1935 με το ψευδώνυμο Ernst Parell για το Zeitschrift für politische Psychologie und Sexualökonomie (vol.2, no.1) όσο ήταν εξόριστος στη Δανία. Μέσα από το διάλογο, ο βοηθός αναπτύσσει, δίχως να του το διδάξει κανείς και μόνο με τις βοηθητικές ερωτήσεις του πελάτη, βασικές σκέψεις του Μαρξ, όπως η θεωρία της υπεραξίας.

Μία μεγάλη παγίδα με τα «μπλοκάκια» και τις εισφορές στον ΟΑΕΕ

Θάνος Τσίρος

Ο νόμος «Σιούφα» υποχρέωνε τους νέους ασφαλισμένους (όσοι ασφαλίστηκαν για πρώτη φορά μετά το 1993) να έχουν ένα ταμείο κύριας ασφάλισης (ή τον ΟΑΕΕ ή το ΙΚΑ) σε περίπτωση παράλληλης απασχόλησης. Σχεδόν το σύνολό τους (περισσότεροι από 100.000 ασφαλισμένοι), επέλεγαν το ΙΚΑ, καθώς οι ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΑΕΕ είναι αισθητά υψηλότερες.

Εργάζεστε ως μισθωτοί και θεωρείστε «νέοι ασφαλισμένοι» επειδή ασφαλιστήκατε για πρώτη φορά μετά το 1993; Συμπληρώνετε το εισόδημά σας ασκώντας ταυτόχρονα και κάποιο ελεύθερο επάγγελμα ή κόβοντας κάποιο δελτίο παροχής υπηρεσιών (μπλοκάκι); Προσοχή στον… Οργανισμό Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ): αν εντοπίσει ότι σας λείπει έστω και ένα ένσημο του ΙΚΑ – και θα το εντοπίσει, καθώς ανά έξι μήνες θα σας καλεί για έλεγχο – όχι μόνο θα σας υποχρεώσει να ασφαλιστείτε στο ταμείο των αυτοαπασχολούμενων πληρώνοντας τουλάχιστον 230 ευρώ τον μήνα αλλά θα σας καταλογίσει αναδρομικά εισφορές για τουλάχιστον έξι μήνες. Στην παγίδα της αναδρομικής επιβάρυνσης είναι πολύ εύκολο να πέσει κάποιος, καθώς για να του λείψει ένα ένσημο και να βρεθεί μπλεγμένος με το πρώην ΤΕΒΕ, αρκεί η συμμετοχή σε μια 24ωρη απεργία ή ένα λάθος του εργοδότη.

Mη μου μιλάς για καλοκαίρια! ή πως περνάει ευεργετικά το θέρος στη Βουλή

Του Τζέικ Γκιτς

Μίλα μου για διαδικασίες fast track, για τροπολογίες με περιεχόμενο τη ΝΕΡΙΤ και τα συμφέροντα του Μπόμπολα και του Ψυχάρη σε νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας, για νυχτερινές καταθέσεις τροποποιήσεων στη Βουλή, για τα ωράρια λειτουργίας της νομοθετικής διαδικασίας και των συνεδριάσεων που αρμόζουν σε άλλα επαγγέλματα όπως αυτά των τραγουδιστών ή των μπαρ τέντερς. Μίλα μου για τον διακαή πόθο της συγκυβέρνησης να παρακάμπτει οποιαδήποτε νόμιμη διαδικαστική λειτουργία και να νομιμοποιεί τα συμφέροντα αυτής και του διαπλεκόμενου επιχειρηματικού και μιντιακού λόμπι τον πιο καυτό μήνα του χρόνου, το μήνα που χρεώνεται στα μπάνια του λαού, τον Αύγουστο.

Κλέφτες είναι το ΔΝΤ και η Deutsche Bank…

Οι Έλληνες δεν είναι κλέφτες, κλέφτες είναι το ΔΝΤ, η Deutsche Bank και η ΕΚΤ
και τα διεφθαρμένα τσιράκια τους στην Αθήνα

«Ανάγκη ζωής ο πόθος για αξιοπρέπεια, αυτοεκτίμηση, αυτοσεβασμό. Σύστημα τιμωρός των λίγων ρομαντικών που ελπίζουν ακόμη στο θαύμα της εξέγερσης των πολλών και αδικημένων» Ερρίκος Ίψεν «Ο εχθρός του λαού»

Όταν το πρωί της Παρασκευής 6 Μαΐου 2014, στις 10:01 τελειώναμε την τριήμερη Απεργία Πείνας μπροστά από το Σουηδικό Κοινοβούλιο (3η φωτογραφία) μαζί με τον Νίκο Καρακίτσο, δώσαμε την υπόσχεση ότι θα συναντηθούμε στις Βρυξέλλες για νέα διαμαρτυρία μπροστά από το Ευρωκοινοβούλιο.

Ο Νίκος Καρακίτσος είναι μια ευγενική και εμβληματική μορφή του αντιδικτατορικού αγώνα στη Σουηδία, που όλη η διαδρομή της ζωής του είναι μια συνεχής προσφορά και αγώνας για την Ελλάδα.