«Κρατάτε γερά γυναίκες!». Μήνυμα για τις Σκουριές από τις αγωνιζόμενες καθαρίστριες

Οι Αγωνιζόμενες Καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στις γυναίκες των Σκουριών, που απέκλεισαν την είσοδο του εργοταξίου της “Ελληνικός Χρυσός”.

Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής δίνουν ένα μεγάλο αγώνα για να αποτραπεί η περιβαλλοντική καταστροφή, αλλά και η καταστροφή της ίδιας της ζωής.

Οι γυναίκες της Χαλκιδικής με δύναμη υπερασπίζονται τον τόπο τους και το μέλλον των παιδιών τους. Είμαστε μαζί τους. Μαθαίνουμε από την επιμονή τους και παίρνουμε δύναμη από τη δύναμή τους.

Αυτές στις Σκουριές κι εμείς στην Καρ. Σερβίας θα δώσουμε τον αγώνα για ζωή με προκοπή και αξιοπρέπεια μέχρι τέλους. Και θα νικήσουμε.

Κρατάτε γερά γυναίκες.

Αθήνα, 6 Αυγούστου 2014

Πηγή. http://antigoldgr.org/blog/2014/08/06/skouries-katharistries/

 

Παγκόσμια φρίκη: 419 τα νεκρά παιδιά στη Γάζα

Τα παιδιά της Γάζας πληρώνουν το βαρύ τίμημα του πολέμου

 

 Το μόνο πράγμα που θυμάται η 11χρονη Γιασμίν Αλ Μπάκρι είναι ότι η μητέρα της ζύμωνε ψωμί. Όταν ξύπνησε, στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου της Γάζας, η μικρή είδε και τα δύο πόδια της και το δεξί της χέρι τυλιγμένα με επιδέσμους. Είχε υποστεί σοβαρά εγκαύματα και κατάγματα όταν το σπίτι της χτυπήθηκε από την ισραηλινή πολεμική αεροπορία. Έμαθε επίσης ότι έχασε τα περισσότερα μέλη της οικογένειάς της.

Η Γιασμίν επέζησε, όμως τα στοιχεία που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η Γιούνισεφ δείχνουν ότι 419 παιδιά σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γάζα τον τελευταίο μήνα. Πριν από πέντε χρόνια, στη χερσαία επιχείρηση του Ισραήλ στον παλαιστινιακό θύλακα, που διήρκησε τρεις εβδομάδες, έχασαν τη ζωή τους 350 παιδιά.

Με βάση τα στοιχεία της Γιούνισεφ, τουλάχιστον έξι παιδιά από το Ισραήλ τραυματίστηκαν από τις ρουκέτες που εκτοξεύονταν από τη Λωρίδα της Γάζας εναντίον του ισραηλινού εδάφους.

Η Γιασμίν είπε ότι της ανακοίνωσαν ότι η μητέρα της, η εξάχρονη αδελφή της και ο αδελφός της, ηλικίας μόλις τριών μηνών, σκοτώθηκαν, όπως επίσης και ο θείος της και ο ξάδελφός της, όταν ο ισραηλινός πύραυλος έπληξε το σπίτι τους, πριν από δύο ημέρες.

Από τότε, επικρατεί ησυχία στη Γάζα καθώς Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί τηρούν από την Τρίτη μια εκεχειρία 72 ωρών με την ελπίδα ότι θα συμφωνήσουν και σε πιο μακροχρόνια κατάπαυση του πυρός.

Λιτότητα και Χάος

Μέχρι πρόσφατα δεν υπήρξε έκθεση διεθνούς οργανισμού, του ΔΝΤ, της Κομισιόν, ή του ΟΟΣΑ, που να μην κάνει μνεία στους ιδιαίτερα αυξημένους κινδύνους για ξέσπασμα σοβαρών ταραχών και κοινωνικών εξεγέρσεων στις χώρες κάτω από προγράμματα λιτότητας. Είναι αλήθεια ότι οι προειδοποιήσεις αυτές, που ήταν ιδιαίτερα έντονες τη διετία 2011-2012, τα επόμενα χρόνια άρχισαν να αμβλύνονται, όχι γιατί έλλειψαν οι λαϊκές κινητοποιήσεις, αλλά γιατί άρχισαν να διαβλέπουν σ’ αυτές χαρακτηριστικά μάλλον ακίνδυνα, δηλαδή διαχειρίσιμα από τις υπάρχουσες δυνάμεις προπαγάνδας και καταστολής. Θες η έλλειψη ώριμων πολιτικών εναλλακτικών δυνάμεων και σχεδίων σε μια πρωτοφανούς βάθους και έντασης κρίση, θες η απειρία και η συστολή της κυρίως πληττόμενης μεσαίας τάξης να καταφύγει σε βίαιες αντιδράσεις, τύπου παρισινών και λατινοαμερικάνικων υποβαθμισμένων προαστίων, θες οι εκβιασμοί και ο φόβος μπροστά σε μια εναλλακτική διαχείριση έξω από τα νεοφιλελεύθερα πλαίσια, οι λαϊκές αντιδράσεις δεν κατάφεραν να κλονίσουν το σύστημα.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς απόφοιτος του Χάρβαρντ για να προβλέψει ότι οι επιβαλλόμενες περικοπές σε μια χώρα θα οδηγήσουν μοιραία σε κάποιου είδους εκρηκτικό κοινωνικό περιβάλλον. Αυτή όμως η γενική εικόνα δεν είναι αρκετή για τους σχεδιαστές των πολιτικών λιτότητας, οι οποίοι επιθυμούν να πατούν σε πιο συγκεκριμένα χωράφια, θελοντας να γνωρίζουν εκ των προτέρων μαζί με τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις και το είδος και το βαθμό ανάπτυξης των αναπόφευκτων αντίρροπων δυνάμεων. Για παράδειγμα, τι είδους αντιδράσεις θα είναι αυτές και ποια η πιθανότητα εκδήλωσης; Τι θα είναι πιο πιθανό; Γενικές απεργίες, διαδηλώσεις, ανεξέλεγκτες εξεγέρσεις, ή πολιτικές δολοφονίες; Ποιος μπορεί να είναι ο συσχετισμός ανάμεσα στη συχνότητα των περιστατικών και στο ύψος των περικοπών; Ποιο είδος περικοπών προκαλεί τις μεγαλύτερες αντιδράσεις; Είναι οι φόροι, είναι οι μισθοί, είναι οι δημόσιες επενδύσεις, είναι η ύφεση;

Η επιστροφή του Τζορτζ Όργουελ …και ο πόλεμος του Μεγάλου Αδελφού στην Παλαιστίνη, την Ουκρανία και την αλήθεια

Γράφει: John Pilger, Μετάφραση: Γιώργος Μιχαηλίδης

Ο Αυστραλός κινηματογραφιστής και δημοσιογράφος John Pilger (τιμημένος με βραβείο Emmy) στοχάζεται πάνω στην επικαιρότητα του βιβλίου “1984” του Τζορτζ Όργουελ. Με αφορμή μια θεατρική παράσταση καταπιάνεται με τον σημερινό πολιτισμό, την τέχνη της αντιστροφής της πραγματικότητας, τον ρόλο των “σοβαρών ΜΜΕ” και τις περιπτώσεις της Ουκρανίας και της Παλαιστίνης. Με διαλεκτά παραδείγματα από τον κόσμο της τηλεόρασης και του Τύπου, ο Pilger αναδεικνύει τον μεθοδικό πόλεμο που διεξάγεται για τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας παίρνοντας το μέρος όσων δεν υπάρχουν για τα media.

Πως Να Δολοφονήσετε Μια Αυθεντία…

αυθεντία (η) ουσ [<αυθέντης]: η εξουσία του αυθέντη || η υπέρτατη επιστημονική αξία ή το αναμφισβήτητο κύρος

αυθέντης (ο) ουσ: [<αρχ. αυθέντης<αυτοέντης<αυτό+έντης<ανύω (=φτάνω στο τέλος)]: απόλυτος κύριος, άρχοντας, αφέντης

~

Το Μείζον Ελληνικό Λεξικό (Τεγόπουλος-Φυτράκης) είναι αυθεντία. Πιστεύω ότι όσα γράφει είναι αναμφισβήτητα σωστά.

Θα μπορούσα να ψάξω στο διαδίκτυο ή στα άλλα λεξικά που έχω, κυρίως σε εκείνο των αρχαίων ελληνικών, για να επιβεβαιώσω ότι πράγματι η λέξη «αυθέντης» έχει αυτή την ετυμολογία. Όμως τότε το μόνο που θα έκανα θα ήταν να αντιπαραβάλλω την αυθεντία του Τεγ.-Φυτρ. με την αυθεντία κάποιου άλλου λεξικογράφου.

Ελληνοέλληνας… «Δ. Λιαντίνης»

Τόξων εμών άτερ Τροία δεν πέφτει.

Εχάσαμε τότε στεριές μεγάλες και θάλασσες πλατιές που για τριάντα αιώνες ήσαν ατόφυα Ελλάδα. Σήμερα τις κοιτάμε από μακρυά, όπως εκοίταγε ο Θοδωράκης Κολοκοτρώνης από τη Ζάκυνθο το Μοριά, και έκλεγε. Και με το κυάλι αγνάντευε, και με το κυάλι βλεπει , βλέπει τη θάλασσα πλατιά και τη στεριά μεγάλη. Τον πήρε το παράπονο.

Τις κοιτάμε με βαριά την οδύνη ότι τις χάσαμε και με ελάχιστη την ελπίδα ότι θα τις ξαναπάρουμε. Κι αφήστε την κυρά – Δέσποινα να πολυδακρύζει.

Και ο Ατατούρκ, που έδιωξε το φερετζέ από τις τούρκισσες και έφερε το λατινικό αλφάβητο στα τουρκόπουλα, έκαμε και κάτι άλλο. Εδασκάλεψε τους δασκάλους και τους ξεναγούς να λένε στη Φραγκιά, που τουριστολογάει στη Μίλητο και στις Κλαζομενές, ότι δεν ήταν Όμηρος εκείνος ο τυφλός τραγουδιστής αλλά Ομέρ. Όπως λέμε Ομέρ Βρυώνης, πασάς του Ζητουνιού, που παττάλεψε τον Αθανάση Διάκο στο ποτάμι της Αλαμάνας.