«Ευτυχώς που δεν γίναμε Αργεντινή…»

ναι είμαστε μιά χαρά…τρομάρα του…

ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΤΟΝ !

όλο εεε,εεεε,εεε,εε το ψέμα πάει σύννεφο και δεν ξέρει τι να πεί…

ήθελε να πεί μάλλον ότι «ευτυχώς που γίναμε το γιουσουφάκι της Μέρκελ και των τοκογλύφων» αλλά είχε δίπλα του τον πρώην αρχηγό του Κράτους, των τραπεζολαμογιών της Ευρώπης,

του Μέγα Δουκάτου του Λουξεμβούργου…

Η Σιωνιστική αποκτήνωση στη ΝΔΤ

 

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (3 Αυγούστου 2014)

Η ΝΔΤ, σε όλη την αποκτήνωσή της, φανερώνεται ανάγλυφη με την πρωτοφανή, ακόμη και για τα εγκληματικά Σιωνιστικά μέτρα, σφαγή. Μια σφαγή που στηρίζουν, άμεσα μεν, τα διεθνή ΜΜΕ που ελέγχει η Υπερεθνική Ελίτ που τα διαχειρίζεται, σε συνεργασία με τις κοινοβουλευτικές Χούντες που έχει επιβάλλει παντού. Και, έμμεσα, η εκφυλισμένη «Αριστερά»  που περιορίζεται  σε μικρό-διαδηλώσεις (τύπου ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ) για την τιμή των όπλων, ή σε ακτιβισμούς-πυροτεχνήματα όπως τα «καράβια για τη Γάζα», αντί να απαιτεί και να επιβάλλει ―με μαζικές διαδηλώσεις, όπως στον καιρό του Βιετνάμ― την άμεση διακοπή σχέσεων με ένα αποδεδειγμένα εγκληματικό ρατσιστικό καθεστώς. Ευτυχώς, δηλαδή, που υπάρχουν και κάποια Λατινοαμερικανικά καθεστώτα όπως της Βολιβίας, της Βενεζουέλας κ.λπ. που σώζουν τη τιμή της ανθρωπότητας.

Γιατί, σήμερα, για αυτήν ακριβώς την ανθρωπιά μιλάμε που πρωτόγνωρα εξευτελίζεται όταν ένας λαός, με συντριπτική πλειοψηφία 95%, όπως δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, εγκρίνει τους εσκεμμένους βομβαρδισμούς σχολείων, (ακόμη και όταν χρησιμοποιούνται σαν προσφυγικοί καταυλισμοί του ΟΗΕ), νοσοκομείων και νοσοκομειακών αυτοκινήτων, και το γκρέμισμα ολόκληρων συνοικιών. Ακόμη πιο κτηνώδης είναι η «δικαιολογία» που προβάλλουν τα ανθρωποειδή που δίνουν την σχετική εντολή, ότι δήθεν χρησιμοποιούνται σαν «ανθρώπινη ασπίδα» από τους αντιστεκόμενους Παλαιστινίους, λες και, ακόμη  και αν αυτό ήταν αλήθεια, θα μπορούσε στρατιωτικός που θέλει να λέγεται άνθρωπος να διατάξει την ομαδική δολοφονία παιδιών που κοιμούνται μέσα σε παρόμοια κτίρια ή παίζουν στους διαδρόμους…

Αμος Οζ…

Ενας συγγραφέας, θα πείτε, είναι σαν τον παππού που κάθεται στη μέση του σαλονιού και μιλάει για τη ζωή ενώ όλοι εμείς την ζούμε. Ενας συγγραφέας, θα πουν κάποιοι άλλοι από εσάς, είναι ένας τυχερός που ενώ γύρω του ο κόσμος καίγεται αυτός χτενίζει λέξεις και προσπαθεί να ισιώσει τη χωρίστρα της γλώσσας!

Δεκτές και συζητήσιμες όλες οι υποθέσεις γύρω από το τι είναι ο συγγραφέας σήμερα, γιατί γράφει, ποιος είναι ο ρόλος του, πόσο κοντά ή πόσο μακριά βρίσκεται από τον κόσμο! Ο Αμος Οζ είναι ένας από τους πιο πολυδιαβασμένους συγγραφείς στον κόσμο σήμερα. Είναι Ισραηλινός, έχει περάσει τα 60, βλέπει τον θάνατο απέναντί του και δεν στρέφει αλλού το βλέμμα, πιστεύει ότι τη ζωή αξίζει να τη ζούμε γιατί υπάρχει έρωτας και σεξ, και ομολογεί ότι δεν θα πούλαγε τη φαντασία του για όλα τα πλούτη του κόσμου. Ο Αμος Οζ λοιπόν απαντάει σε όλα αυτά επειδή τον ρωτάμε και προλαβαίνει μέσα σε δύο ώρες να υπερασπιστεί τον σύγχρονο συγγραφέα αλλά και να μας γοητεύσει με τη λογική και το συναίσθημα των σκέψεών του. Ο Αμος Οζ υπήρξε μια έκπληξη για μας και μια απόδειξη ότι πήραμε τη ζωή μας λάθος και είναι καιρός να αλλάξουμε ζωή. Ο Αμος Οζ μάς συστήνει με τον δαίμονα, ο οποίος, μόλις τον συναντήσουμε, μας τυφλώνει με το καθρεφτάκι του και χάνουμε στη ζωή μας τ’ αβγά και τα πασχάλια.

Νέα Δεξιά, Μεταπολίτευση και Αντιμεταπολίτευση…

Γράφει ο Γρ. Σουλτάνης

Τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα ονομάζονται ταμπού και ιδεοληψίες,

* η υπεράσπιση των δικαιωμάτων  λαϊκισμός,

* η αστυνόμευση του πολίτη ασφάλεια,

* η κοινωνική πρόνοια, το σύστημα υγείας και ασφάλισης  κρατισμός,

* τα συνδικάτα των εργαζόμενων  συντεχνίες,

* η καταστροφή των κοινωνικών κεκτημένων  μεταρρυθμίσεις,

* η κλοπή του κοινωνικού πλούτου θυσία,

* η ανεργία, η φτώχεια, ο υποσιτισμός και η ελλιπής ιατρική περίθαλψη λιτότητα,

* ο πλουραλισμός άκρο,

* η μόνιμη εργασία βόλεμα,

* η υποταγή των υποτελών τάξεων εθνική ενότητα,

* η εκποίηση των δημόσιων αγαθών αξιοποίηση,

* η εξάρτηση και η εθνική αναξιοπρέπεια σωτηρία της χώρας κτλ., κτλ.

Συνειδητά, η ρητορική του καθεστώτος χρησιμοποιεί αρνητικές λέξεις για να τις αντιστοιχίσει σε
θετικές έννοιες και το αντίστροφο.

Τα Στερεότυπα Που Αγαπάμε Να Μισούμε…

~

«Ωστε από τη φύση, γίνεται δούλος εκείνος που είναι κατάλληλος να γίνει το κτήμα ενός άλλου ανθρώπου, και για αυτόν τον λόγο γίνεται δούλος».
Αριστοτέλης, Πολιτικά, 1,5

~

Δεν νομίζω να υπάρχει έστω ένας άνθρωπος που να πιστεύει ότι ο Αριστοτέλης δεν ήταν μεγαλοφυής. Αρκεί βεβαίως να γνωρίζει ποιος είναι ο Αριστοτέλης, γιατί, όσο παράξενο κι αν σας φαίνεται, περισσότεροι είναι αυτοί που δεν έχουν ακούσει ποτέ το όνομα του, παρά εκείνοι που τον γνωρίζουν.

Ο μεγαλοφυής Αριστοτέλης, λοιπόν, αποδεχόταν τη δουλεία ως φυσική, κάτι το οποίο ακούγεται τερατώδες σε εμάς, τους ανθρώπους της ψηφιακής εποχής (παρότι 30 δούλοι -στην καλύτερη περίπτωση- εργάζονται για κάθε προνομιούχο που φοράει παπούτσια με αερόσολες, μιλάει στο i-phone και κάνει πρόταση γάμου με διαμάντι).

Η χώρα άλλαξε… κι έμειναν ερείπια…

ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΡΙΛΛΑ

«Πριν από δύο χρόνια το κέντρο της Αθήνας είχε εξελιχθεί σε πεδίο καθημερινών οδομαχιών και η Ελλάδα είχε αποκτήσει την εικόνα μιας χαοτικής, διαλυμένης χώρας στα πρόθυρα εμφυλίου», γράφει η Καθημερινή στο κεντρικό της άρθρο που φέρει τον τίτλο «Η χώρα άλλαξε και έμεινε όρθια».

Πράγματι… πριν  από δύο χρόνια στο κέντρο της Αθήνας οι άνθρωποι διαδήλωναν για να περισώσουν όχι μόνο τη δουλειά, όχι μόνο το ψωμί, αλλά την ίδια την αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ύπαρξης, αυτή η αξιοπρέπεια που έγινε σκουπίδι για να το κλωτσάνε ευρωπαϊκές, υπερατλαντικές και εγχώριες τρόϊκες.

«Πριν από μόλις δύο χρόνια οι τουρίστες που επέβαιναν σε κρουαζιερόπλοια δεν γνώριζαν αν θα μπορούσαν να αποβιβασθούν στον Πειραιά», συνεχίζει το ίδιο άρθρο.

Ριζοσπαστική Ιστορία – Εναλλακτικό μέλλον, ο αναρχισμός, ο σιωνισμός και τα κιμπούτς…

via: Ευτοπία

Πρόκειται για διάλεξη που έδωσε ο James Horrox το 2009 με τίτλο “Radical Histories/Alternative Futures: Anarchism, Zionism and the Kibbutz”. Ο Horrox διδάσκει πολιτική και φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και είναι συγγραφέας του βιβλίου Living Revolution: Anarchism in the Kibbutz Movement. Είναι συνεκδότης του λονδρέζικου αναρχικού περιοδικού Freedom. Πολλές φορές αναφέρεται η σχέση των κιμπούτς με το αντιεξουσιαστικό όραμα. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του κειμένου αυτού βρίσκεται στην καταγραφή των αναρχικών επιρροών στη σύσταση και λειτουργία των κιμπούτς. Κείμενα σχετικά με τα κιμπούτς έχουν δημοσιευτεί και σε προηγούμενα τεύχη του περιοδικού: στο 3ο τεύχος δημοσιεύτηκε μια συνέντευξη που παραχώρησε ο Νόαμ Τσόμσκυ στην Ευτοπία (σσ. 4-6) και στο 8ο τεύχος η ομιλία του Yaacov Oved “Ο αναρχισμός στο κίνημα των Kibbutz” (σσ. 14-22), ομιλία στην οποία παραπέμπει συχνά ο Horrox.