Ιαπωνία: Χαμηλά η ανεργία, υψηλά ο πληθωρισμός

---

 σημ.Αμετανόητου: Το καταλάβαμε παιδιά ; Τί γίνεται στο Japan ; «Abenomics» ; Τι επιδιώκει η Ε.Ε.; Τι επιδιώκει η ΕΚΤ ; Τι πειράματα κάνουν εδώ; Να τα ξαναγράψω ; Άστο για να μην γίνω γραφικός.Μας πιάσαν με τη «γίδα στην πλάτη» λέει ο πατέρας μου…

---

Στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων τριών δεκαετιών σκαρφάλωσε ο πληθωρισμός στην Ιαπωνία τον Μάιο, ενώ η ανεργία υποχώρησε περαιτέρω, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν την Παρασκευή.
Συγκεκριμένα, ο δείκτης τιμών καταναλωτή, χωρίς τις ευμετάβλητες τιμές των νωπών τροφίμων, αυξήθηκε κατά 3,4%, σε ετήσια βάση, καταγράφοντας τον ταχύτερο ρυθμό αύξησης των τελευταίων 32 ετών.

Την ίδια ώρα, το ποσοστό ανεργίας στην τρίτη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου υποχώρησε στο 3,5%, το χαμηλότερο επίπεδο από το 1997.

Πηγή: Κέρδος

Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι δημόσιοι ψεύτες

---

σημ.Αμετανόητου:  Προσωπικώς, έχω γράψει αρκετά για αυτήν την απάτη.’Αλλωστε όλα μία απάτη είναι στην Ελλάδα.

Ενα ΑΝΤΙΟ θέλω να πώ επί τη ευκαιρία, στον μεγάλο Οδυσσέα Χατζόπουλο του Κάκτου, που δεν συμβιβάστηκε με την Ελληνική ΑΠΑΤΗ.

Κι έχω ιδία άποψη περί τούτου…

---

Νίκος Μπογιόπουλος

Από τη στιγμή της εκδήλωσης της κρίσης αυτό που παρακολουθούµε είναι ένα τσουνάμι προπαγάνδας με στόχο το πλήρες αναποδογύρισµα της λογικής και της πραγµατικότητας.

    Αυτό που αναμφισβήτητα κατέρρευσε το 2009 στην Ελλάδα και στον κόσμο, είναι η ιδιωτική οικονοµία των τραπεζών, των πολυεθνικών, των κεφαλαιοκρατών. Μαζί της κατέρρευσε η «δηµόσια» οικονοµία του καπιταλιστικού κράτους, δηλαδή του κράτους των «ιδιωτών», των καπιταλιστών και των µονοπωλίων.

    Αυτοί που δηµιούργησαν τα χρέη είναι οι ιδιώτες. Αλλά οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, την ώρα που στύβουν το δηµόσιο ταµείο για να τους διασώσουν, εκδίδουν καθηµερινά κι από ένα φιρµάνι κατεδάφισης του «δηµόσιου τοµέα της οικονοµίας». Πρόκειται για φιρµάνια που στην ουσία συνιστούν «πολεµικά ανακοινωθέντα» προς τους εργαζοµένους.

Michigan’s Fab Five : H ομάδα μπάσκετ που σόκαρε τις ΗΠΑ…

Δημήτρης Καραμάνης

Η ιστορία του μπάσκετ στις ΗΠΑ, είναι γεμάτη από success stories ανθρώπων που ξεκίνησαν από τα ζόρικα τσιμεντένια γήπεδα των γειτονιών τους, ξέφυγαν από τα γκέτο και τα ναρκωτικά για να καταλήξουν σε παγκόσμια είδωλα. Η ιστορία των 5 νέων από το Πανεπιστήμιο του Μichigan, είναι λίγο απ’όλα. Επιτυχία, αποτυχία, νίκη, ήττα. Πάνω απ’όλα όμως, είναι μια ιστορία ξεχωριστή. Μια ιστορία που στα χρόνια έμεινε ως η αρχή της καριέρας κάποιων μεγάλων σταρ του NBA, στην πραγματικότητα όμως ήταν πολλά παραπάνω για μια γενιά νέων αφροαμερικανών, σε μια κοινωνία που οι συντηρητικοί και οι ρατσιστές παντός είδους έκαναν κουμάντο.

Οταν δίνεις 11δις δολλάρια χρεοκοπείς…στα 25δις ευρώ τι κάνεις ;

Λοιπόν αγαπητοί Ελληνες και αξιαγάπητες Ελληνίδες…ξανα δείτε παρακαλώ αυτό το πινακάκι…που περιγράφει πόσα ΔΙΣ πρέπει να πληρώνουμε στα κοράκια…

που είναι από το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους

[https://bluebig.wordpress.com/2013/10/09/%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%BF-%CF%87%CF%81%CE%B5%CE%BF%CF%83-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%BD%CE%B7/ ]

και διαβάστε κατόπιν αυτό :

Προειδοποιήσεις για νέα χρεοκοπία της Αργεντινής

Το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους της Αργεντινής αναμένεται να υπερδιπλασιασθεί το 2015, ενισχύοντας την πίεση στη χώρα να τερματίσει τη 12ετή διαμάχη με πιστωτές της και να ανακτήσει πρόσβαση στις διεθνείς κεφαλαιαγορές, αναφέρει τηλεγράφημα του πρακτορείου ειδήσεων Ρόιτερς, ενώ ο υπουργός Οικονομικών της Αργεντινής κ. ‘Αξελ Κισίλοφ προειδοποίησε χθες από τη Νέα Υόρκη ότι η χώρα του ωθείται σε νέα χρεοκοπία, μετά την πρόσφατη απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου των ΗΠΑ.

Ματαρόα, το πλοίο της μεγάλης φυγής…

της Όλγας Σέλλα

Τα Χριστούγεννα του 1945 περίπου 200 Ελληνες, νέοι επιστήμονες και καλλιτέχνες, αυτοί που λίγα χρόνια αργότερα θα συμμετείχαν στο διεθνές στερέωμα των επιφανών της τέχνης, της επιστήμης και των γραμμάτων, έπειτα από πολλές περιπέτειες, διπλωματικές ισορροπίες και πολιτικές συμμαχίες, άφηναν πίσω τους την Ελλάδα -που σιγά σιγά έμπαινε στην περιπέτεια του Εμφυλίου- κι έφευγαν για το Παρίσι, υπότροφοι του Γαλλικού Ινστιτούτου. Ηταν όλοι επιβάτες ενός πλοίου που έγινε θρύλος. Το νεοζηλανδέζικο «Ματαρόα» (που σημαίνει «η γυναίκα με τα μεγάλα μάτια» στα πολυνησιακά) είχε ήδη μεταφέρει χιλιάδες Αμερικανούς πεζοναύτες στη Βόρειο Ιρλανδία ετοιμάζοντας την απόβαση στη Νορμανδία, αλλά και εκατοντάδες επιζήσαντες Εβραίους προς την Παλαιστίνη. Αυτή τη φορά το ταξίδι ήταν από τον Πειραιά προς τον Τάραντα της Ιταλίας και από ‘κει με τρένο, μέσω Ελβετίας, προς το Παρίσι. Ηταν ένα ταξίδι που έγινε θρύλος, μια «ονειρική έξοδος» που συνδέθηκε με την πιο δύσκολη περίοδο της νεότερης ελληνικής ιστορίας, «ένα ιστορικό γεγονός στην πορεία της νεότερης Ελλάδας που κάποτε θα πρέπει να γραφτεί», όπως είχε πει πολλά χρόνια αργότερα ένας από τους επιβάτες του «Ματαρόα», ο φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης.

Στο γούστο των βαρόνων…

ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣτΕ Η ΣΦΑΓΗ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ!

Ένα νέο μοντέλο χώρας φαίνεται να οραματίζονται πολλοί και διάφοροι για την Ελλάδα με στόχο να εκμεταλλευτούν πλήρως τη χρεοκοπία, τη διάλυση της οικονομίας και την κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» και σκληρής επιτήρησης που έχει επιβληθεί μέσω των μνημονίων.

Στους σχεδιασμούς αυτούς βρίσκουν πρόθυμο εκτελεστή την κυβέρνηση, η οποία – υπό το βάρος των απειλών και των τελεσιγράφων του Βόλψγκανγκ Σόιμπλε για άμεση και χωρίς αντιρρήσεις ψήφιση των προαπαιτούμενων για τις επόμενες δόσεις – είναι αποφασισμένη να«εκτελέσει» και ό,τι άλλο βρεθεί στον δρόμο της.

Το Μουντιάλ, που κρατάει μέχρι τα μέσα Ιουλίου, σε συνδυασμό με τη – μη αναμενόμενη από πολλούς – πρόκριση της Εθνικής μας στους «16» του θεσμού, ίσως και στους «8», αλλά και τα «μπάνια του λαού» προσφέρουν στην κυβέρνηση μια θαυμάσια ευκαιρία ώστε να περάσει… ελέφαντες από τη Βουλή χωρίς καμιά κοινωνική αντίσταση.

Οι Δύο Γκάντι – Μύθοι και Πραγματικότητες…

Ο Mohandas Karamchand Gandhi (1869-1948) και ο Ben Kingsley στην ταινία του 1982.

 Γράφει ο Κωνσταντίνος Σαπαρδάνης 

Η ταινία ξεκινάει με τη δολοφονία του Γκάντι. Ο ηλικιωμένος ηγέτης, αδύναμος και μειλίχιος, υποδέχεται θαυμαστές του για να προσευχηθούν μαζί. Ο συνοφρυωμένος και σκληρός φανατικός τον πλησιάζει και αφού του υποκλίνεται, τον πυροβολεί τρεις φορές, ανάμεσα σε ένα πλήθος που πανικοβάλλεται και τρέχει να σωθεί. Δεν μπορεί ο θεατής παρά να αισθανθεί εμπάθεια για το θύμα, αφού μην έχοντας παρακολουθήσει ακόμα τα περιστατικά της ζωής του, βλέποντας στο πρώτο πλάνο τη στυγνή, εν ψυχρώ, και αχρείαστη δολοφονία του, αδυνατεί να δεχτεί άλλη εικόνα του Γκάντι παρά, όχι μόνο του θύματος, αλλά και του ήρωα. Την ηρωοποίηση επιλέγει λοιπόν ο σκηνοθέτης, που συνεπάγεται την ωραιοποίηση των σημείων μιας ζωής σύνθετης και αντιφατικής. Σε μια άλλη σκηνή νωρίς στην ταινία, ο ήρωας δείχνεται σε σύγχυση και αδύναμος να υλοποιήσει τους στόχους του, όπου η γυναίκα του τον καθησυχάζει λέγοντάς του «είσαι απλά ένας άνθρωπος». Η ταινία όμως συνεχίζει δείχνοντάς τον να καταφέρνει να κάνει πράξη το όραμά του και ο θεατής μένει με το συμπέρασμα ότι τελικά ίσως δεν είναι «απλά ένας άνθρωπος», ίσως είναι κάτι παραπάνω. Η προσωπολατρία του Γκάντι γεννήθηκε πριν το θάνατό του, ενισχύθηκε μετά τη δολοφονία του και συντηρήθηκε από την οσκαρική ταινία του Αττένμπορο και την εισαγωγή του στην ποπ κουλτούρα της σύγχρονης εποχής. Ας δούμε λοιπόν αν το είδωλο του Γκάντι αντιστοιχεί στην πραγματικότητά του.