Πρωτοφανής έκκληση της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών στην κυβέρνηση

Σε άλλη χώρα, θα ήταν το πρώτο θέμα συζήτησης σε κάθε τηλεοπτικό πάνελ…
Πρωτοφανής έκκληση της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών στην κυβέρνηση για συμμόρφωση στις δικαστικές αποφάσεις …
Μοιάζει απίστευτο αλλά είναι δυστυχώς πραγματικά και φυσικά ελληνικό! Με ανακοίνωση τους, οι διοικητικοί δικαστές της χώρας καλούν την κυβέρνηση να…
πράξει το αυτονόητο και να αρχίσει να συμμορφώνεται με τις δικαστικές αποφάσεις, είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί μαζί τους.
Πρόκειται για… μια ανακοίνωση που αναδεικνύει την πλήρη περιφρόνηση της κυβέρνησης Σαμαρά προς του δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας, μια ανακοίνωση που σε οποιαδήποτε άλλη δυτική χώρα θα ήταν το πρώτο θέμα συζήτησης σε κάθε τηλεοπτικό πάνελ.

Γ. Σεφέρης: Ο τόπος αυτός που μας εξευτελίζει…

«Ό,τι από την Ελλάδα μ’ εμποδίζει να σκεφτώ τον Ελληνισμό, ας καταστραφεί». Ο έλληνας ποιητής γράφει σαν να είναι σήμερα.

Γιώργος Σεφέρης, Μέρες (αποσπάσματα)

Αύγουστος 1936. Αίγινα, οικία Φλώρου

Όσο προχωρεί ο καιρός και τα γεγονότα, ζω ολοένα με το εντονότατο συναίσθημα πως δεν είμαστε στην Ελλάδα, πως αυτό το κατασκεύασμα που τόσο σπουδαίοι και ποικίλοι απεικονίζουν καθημερινά δεν είναι ο τόπος μας αλλά ένας εφιάλτης με ελάχιστα φωτεινά διαλείμματα, γεμάτα μια πολύ βαριά νοσταλγία. Να νοσταλγείς τον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό. Ωστόσο νομίζω πως αυτό το συναίσθημα, συνειδητό ή όχι — αδιάφορο, χαραχτηρίζει όσους από τους ανθρώπους μας των εκατό τόσων τελευταίων χρόνων αξίζει να τους λογαριάσει κανείς. Οι μεγάλοι κολυμπητάδες, που αγωνίστηκαν, όσο κρατούσαν τα μπράτσα τους, να φτάσουν και να ιδούνε από πιο κοντά αυτό το σκληρό νησί του Αιόλου, την άλλη Ελλάδα.

[πηγή: Γιώργος Σεφέρης, Μέρες Γ΄. 16 Απρίλη 1934 – 14 Δεκέμβρη 1940, Ίκαρος, Αθήνα 1984, σ. 33]

Ξεπερνούν κάθε όριο

Ωστε λοιπόν, οι κοινοί απατεώνες καταχραστές του Δημοσίου και των χρημάτων του λαού, διά νόμου πλέον, θα πέφτουν στα «μαλακά» μετά την προωθούμενη κατάργηση της σχετικής νομοθεσίας που ισχύει από το 1950;

Αυτό προκύπτει ως βασικό συμπέρασμα μετά το καμπανάκι που κρούει το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ΝΣΚ), που με παρέμβασή του επισημαίνει ότι στο νέο Ποινικό Κώδικα που έχει αναρτηθεί στο Διαδίκτυο «καθίσταται εμφανής η προσπάθεια μείωσης των ποινών που συνδέονται με την προστασία της δημόσιας περιουσίας».

Κλειστά λόγω απεργίας τα αμερικάνικα φαστ-φουντ

ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ

Μια πρωτότυπη εικόνα αντίκριζαν όσοι πέρναγαν έξω από τις μεγάλες αλυσίδες γρήγορου φαγητού στη Νέα Υόρκη την Πέμπτη 15 Μαΐου: Εκατοντάδες υπάλληλοι των McDonald’s, των KFC και των Burger King ήταν συγκεντρωμένοι στα πεζοδρόμια, χτυπώντας ντραμς και με σφυρίχτρες στο στόμα, διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς τους.

Η πρωτοβουλία δεν περιορίστηκε μόνο στο «Μεγάλο Μήλο» όπως συχνά αποκαλείται η αμερικάνικη μεγαλούπολη της ανατολικής ακτής, κέντρο της προοδευτικής διανόησης και της κίνησης ιδεών. Επεκτείνεται σε όλες τις ΗΠΑ με το Σικάγο να αποτελεί επίσης κέντρο αγώνα των εργαζομένων στις αλυσίδες έτοιμου φαγητού (όπου στις 21 Μαΐου η αστυνομία προχώρησε και σε 100 συλλήψεις διαδηλωτών) όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Περισσότερες 150 πόλεις του κόσμου σε 30 χώρες αγκάλιασε το απεργιακό κύμα, από το Δουβλίνο της Ιρλανδίας μέχρι το Σάο Πάολο της Βραζιλίας, που ως αίτημα είχε την αύξηση του ωρομισθίου, συγκεκριμένα για τις ΗΠΑ, από 7,25 δολάρια στα 15 δολάρια την ώρα.

Το κίνημα των εργαζομένων στα φαστ φουντ ξεκίνησε από τα τέλη του 2012 στη Νέα Υόρκη με την υποστήριξη της Διεθνούς Ένωσης Εργαζομένων στις Υπηρεσίες. Έκτοτε συνεχίζεται αμείωτο, παρά την καταστολή, λόγω της έκτασης που έχει προσλάβει η φτώχεια, συχνά ακραία, μεταξύ αυτής της κατηγορίας των εργαζομένων! Στο στόχαστρο των απεργών είναι πριν απ’ όλα η αλυσίδα McDonald’s. Με βάση αξιόπιστους υπολογισμούς το 60% των εργαζομένων στα 1.400 εστιατόρια που διατηρεί στις ΗΠΑ (εκ των οποίων τα 1.200 είναι υπό ιδιοκτησιακό καθεστώς δικαιοχρησίας) είναι κάτω των 24 ετών και το 70% του συνόλου των εργαζομένων απασχολείται με συμβάσεις μερικής απασχόλησης.Η παρτ τάιμ δουλειά όμως δεν είναι δική τους επιλογή!

Απίστευτο! Που πάνε οι εισπράξεις από τα διόδια;

 

Υπό πρόχειρους υπολογισμούς για ένα χιλιόμετρο ενός τμήματος εθνικού δρόμου πλάτους 20m, το κόστος για την κατασκευή του ανέρχεται στο ποσό του 8.000.000 ευρώ.

Δηλαδή με απλά λόγια το κόστος κατασκευής είναι 100 ευρώ/m2, αν υπολογίσουμε για… γεφυρώσεις αρδευτικά κλπ ένα διπλάσιο κόστος ανηγμένο σε m2 τροποποιείται σε… 200 ευρώ/m2.

Αν διπλασιάσουμε το συνολικό κόστος για απρόβλεπτα και διάφορα ειδικά έργα το συνολικό κόστος τροποποιείται σε 400 ευρώ/m2. Αυτό σημαίνει ότι για την κατασκευή ενός χιλιομέτρου απαιτείται κόστος 400Χ20Χ1000 = 8.000.000 ευρώ /km. Επίσης από πρόχειρους υπολογισμούς τα έσοδα σε ετήσια βάση από τις εισπράξεις των διοδίων ανέρχονται σε περίπου 2.177.000.000 δίς ευρώ.

Τα τμήματα του εθνικού μας δικτύου που μπορούν να ενώσουν ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια είναι:

Φυλακές τύπου Γ και το μοντέλο της ασφάλειας…

της Αφροδίτης Κουκουτσάκη

«…μέσω του φόβου για το μέλλον, για το έγκλημα, για την κοινωνική αταξία επιχειρείται η εκπειθάρχηση του πληθυσμού, να μην μετατραπεί ο φόβος σε οργή. Δηλαδή, η εκπειθάρχηση της οργής σημαίνει ταυτόχρονα έλεγχο της ανθρώπινης συμπεριφοράς διαμέσου του φόβου…»

Περισσεύετε…

Συνεχίζονται οι αυτοκτονίες στη χώρα μας, όπως συνεχίζονται και οι απολύσεις. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι αναζητούν εργασία και διαπιστώνουν πως είναι περιττοί. Δεν τους χρειάζεται πια κανείς.

Άνθρωποι που μέχρι χτες μάχονταν ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο αναζητούν εναγωνίως κάποιον να τους εκμεταλλευτεί.

Υπάρχει λοιπόν κάτι χειρότερο από το να σε εκμεταλλεύονται: να μην θέλει να σε εκμεταλλευτεί κανείς.