Ο πνιγμένος από το …ΕΣΠΑ πιάνεται.

Στα ελληνικά δρώμενα , την περίοδο της κρίσης, υπάρχει μια σαφής υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων που μπορούν να προσφέρουν τα κονδύλια του ΕΣΠΑ αναφορικά με τη μεγέθυνση της οικονομίας.  Όλοι όσοι αναφέρονται στα σημαντικά δίχως άλλο κονδύλια του ΕΣΠΑ, για την περίοδο 2014-2020 , ξεχνούν ότι τα κονδύλια αυτά δεν αποτελούν κάτι το νέο στην ελληνική οικονομία. Το ΕΣΠΑ υπήρχε και τα προηγούμενα έτη την περίοδο  2007 -2013. Αλλά και τα προηγούμενα έτη αντίστοιχου είδους κοινοτικά κονδύλια εισέρχονταν στην ελληνική οικονομία.  Στον Πίνακα 1 αναφέρονται τα κονδύλια του ΕΣΠΑ 2007-2013.

Πίνακας 1.

(εκατομμύρια ευρώ)

	ΕΣΠΑ 2007-2013
Έτος	Στόχος	Απορρόφηση
2007	3058	0
2008	2999	0
2009	2937	729
2010	2750	2820
2011	3350	3390
2012	2499	2564
2013	3890	4602
Σύνολο	21483	14105

Πηγή: Υπουργείο Ανάπτυξης.

Δεχόμενοι τα στοιχεία του Υπουργείου Ανάπτυξης  (ως προς την απορρόφηση  και μη έχοντας στοιχεία για την πραγματοποίηση) βλέπουμε ότι το ύψος των κονδυλίων του ΕΣΠΑ την περίοδο 2007- 2013 , ως προς το στόχο , ήταν 21483 εκατ. ευρώ.  Όμως απορροφήθηκαν 14105 εκατ. ευρώ ή το 65,6% του στόχου.

Υπόθεση Ζοντούλ

[Το σημερινό σημείωμα επέχει θέση απάντησης στο σχόλιο «Κάτω τα κουλά σας από την αστυνομία», το οποίο πρόσφατα ανάρτησε ανώνυμος αναγνώστης σε κάποιο από τα κείμενα της σειράς «Η δημοκρατία της αστυνομικής καταστολής«]

Ο Νεκάτι Ζοντούλ θα μπορούσε να είναι ένας από τα δισεκατομμύρια απλών ανθρώπων αυτού του πλανήτη αν δεν είχε την «ατυχία» να είναι ομοφυλόφιλος πρόσφυγας. Δυστυχώς για το ελληνικό κράτος, ο Ζοντούλ έχει άλλα δυο χαρακτηριστικά: αξιοπρέπεια και μαγκιά (αυθεντική μαγκιά κι όχι κουτσαβακισμό). Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Στις 27/5/2001 μια ομάδα 165 μεταναστών συλλαμβάνεται στα ελληνικά χωρικά ύδατα από το λιμενικό και μεταφέρονται για κράτηση στην Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού στην Σούδα. Κατά τις ανακρίσεις που ακολούθησαν, οι λιμενικοί αντιλήφθηκαν τον σεξουαλικό προσανατολισμό τού Ζοντούλ και κάποιοι εξ αυτών αποφάσισαν να «διασκεδάσουν» μαζί του.

Στις 5 Ιουνίου κι ενώ ο Ζοντούλ βρισκόταν στις τουαλέττες, τον πλησίασαν οι λιμενικοί Ν. Βαρδάκης και Γ. Δανδουλάκης και τον υποχρέωσαν να γδυθεί.

Ασφαλιστικά Ταμεία: η Μεγάλη ληστεία των εργαζόμενων από τις μεταπολεμικές κυβερνήσεις και τους ντόπιους ολιγάρχες…

Μανόλης Βασιλάκης

Το πρόβλημα της διαχείρισης των αποθεματικών των Ταμείων αρχίζει από την δεκαετία του ’50. Από το 1950 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80 τα αποθεματικά των Ταμείων ήταν σε άτοκους λογαριασμούς στην Τράπεζα της Ελλάδος. Και με αυτά τα λεφτά χρηματοδοτούσαν τον Μποδοσάκη τον Νιάρχο τον Ανδρεάδη και τους λοιπούς «επιχειρηματίες» για να έρθει η πολυπόθητη «οικονομική ανάπτυξη» που όμως αφορούσε τους λίγους.

Έχει υπολογιστεί ότι οι απώλειες από τόκους την περίοδο αυτή (με μεγάλες περιόδους υψηλού πληθωρισμού και υψηλών επιτοκίων) ανέρχονται στο ποσό των 70 περίπου δισεκατομμυρίων ευρώ ή 25 τρις δραχμές.. Όμως θα πρέπει να επισημάνουμε και το ότι την περίοδο εκείνη η κλοπή – γιατί περί κλοπής πρόκειται – δεν είχε γίνει τόσο αισθητή γιατί και οι συντάξεις ήταν χαμηλές και οι συνταξιούχοι ήταν λίγοι.

Η μάχη των μαχών

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ διαπραγμάτευση για διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους της Ελλάδος είναι η σημαντικότερη μάχη των Ελλήνων στον οικονομικό πόλεμο που μαίνεται στην Ελλάδα. Από την έκβασή της θα εξαρτηθεί αν θα απελευθερωθούν οι δημιουργικές δυνάμεις της οικονομίας μας ή αν το χρέος θα απομυζά κάθε ικμάδα της οικονομίας μας και θα μαραζώνει όχι μόνο εμάς αλλα και τις επόμενες γενιές!

Η υψίστης σημασίας αυτή μάχη δεν μπορεί να δοθεί από μια “κυβέρνηση” ή ένα κόμμα, ιδίως δε από μια “κυβέρνηση” με δεδομένα τα στοιχεία του ενδοτισμού:

Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΥΨΙΣΤΗ ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ!

Ακόμη και ο ανώτατος άρχων του Κράτους δηλαδή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έπρεπε να αναλάβει ουσιαστικές πρωτοβουλίες για να συντονίσει την “επίθεση” της χώρας συγκροτώντας διακομματική ομάδα διαπραγμάτευσης αποτελούμενη από ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ όχι στο όνομα ή στην “ταμπέλα” αλλά στην ΟΥΣΙΑ πολιτικούς αλλά και άλλους ικανούς στο θέμα αυτό Έλληνες.

“Απόψεις” δε ότι το “χρέος είναι βιώσιμο”, “είναι αδύνατη η διαγραφή”, “δεν είμαστε μπαταχτσήδες” είναι ταυτόσημες στην ουσία με τις “απόψεις” ότι “ο Άξονας” είναι ανίκητος”, “έρχονται για το καλό και για μια Νέα Ελλάδα οι Γερμανοί” και άλλα παρόμοια που ακούγαμε και το ’40 αλλά και παρόμοια που ακούγαμε σε ΟΛΕΣ σχεδόν τις μεγάλες μάχες που έδωσε διαχρονικά ο Ελληνισμός: είναι στα όρια της ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ και πρέπει να απομονώνονται ! 

Η ΕΛΛΑΣ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΑΧΗ, ΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΤΗ ΔΩΣΕΙ! ΕΧΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ “ΟΠΛΑ” ΚΑΙ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΥΓΚΥΡΙΕΣ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ! ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΠΑΛΑΙΨΕΙ ΣΚΛΗΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΑ! ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΑΝ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ… 

Σημ.Αμετανόητου: Διαβάστε και ενημερωθείτε ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ.

http://www.elegr.gr/

Πηγή: http://amwmos.wordpress.com/

Κλειστόν λόγω πολλής δημοκρατίας!..

Και πάλι συγχαρητήρια παλικαρίνα!

Έδωσες άλλο νόημα στην έννοια »Κοινοβουλευτική Δικτατορία»!

Επίσης πέτυχες μ’ ένεν σμπάρο δυό τρυγόνια:
Πρώτον, επανα-ξανα-ματα-διέσωσες τον κολλητό σου Μεγάλο Ηλίθιο από τις ευθύνες του για την δόλια και ΕΚ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΣ υπαγωγή της χώρας στην εξουσία του ΔΝΤ και των λοιπών τοκογλύφων, με αλλοίωση των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, κωλυσιεργία στην εύρεση κεφαλαίων από τις διεθνείς αγορές καθώς και με εκ των προτέρων μυστική και προσωπική του συμφωνία με την ηγεσία του ΔΝΤ,
..μεθοδεύσεις που στοιχειοθετούν σε οποιοδήποτε Ειδικό Δικαστήριο στον πλανήτη την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, και επισύρουν τις ανάλογες ποινές.
Επίσης διέσωσες τον τραπεζίτη-πρωθυπουργό από ανάλογες ευθύνες που έχουν σχέση με το επιλεκτικό »κούρεμα» (PSI) ομολόγων και »κλοπή» των αποθεματικών ταμείων, συλλόγων, νοσοκομείων και άλλων οργανισμών, μέσω μετατροπής τους σε ομόλογα τα οποία μετά »κουρεύτηκαν» και τα λεφτά βεβαίως χάθηκαν!

Για τον ΔΟΛ νόμος είναι το δίκιο των αφεντικών…

«Ο Μέγας Νοτάριος του Οικουμενικού Θρόνου»

«Εκλεκτό είδος δημοσιογραφίας και πρότυπο δημοσιογράφου είναι ο «εισαγγελέας», ο «ανακριτής», ο «παπαγάλος με το σκονάκι», ο διαστρεβλωτής, — τσιράκι της εξουσίας, ο ενσωματωμένος προπαγανδιστής, ο παραχαράκτης της αλήθειας, η πλύση εγκεφάλου, η ψευτιά, ο βαστάζος της κυρίαρχης πολιτικής, ο «χωροφύλακας», ο «ζήτω το μνημόνιο», ο «κάτω οι συντεχνίες», ο «αίσχος οι εργάτες που απεργούν», ο «εύγε τα ΜΑΤ που δέρνουν» κτλ».Νίκος Μπογιόπουλος – “Unfollow”

Αυτή η πάστα δημοσιολόγων, που περιγράφει ο Ν.Μ ανθεί στον ΔΟΛ. Και αν ο Λαμπράκης πέθανε το Λαμπρακιστάν που επικρατεί διαχρονικά σ’ αυτόν τον όμιλο ΜΜΕ, ζει και βασιλεύει.

Χαρακτηριστικό το κείμενο που υπογράφει η «Πρωτοβουλία για την Ανατροπή»

ΔΟΛ: Arbeit macht Frei

ΣΑΠΙΟΣ ΩΣ ΤΟ ΚΟΚΚΑΛΟ, ΜΩΡΟ ΜΟΥ…

Δε φταίω εγώ για όλα αυτά μωρό μου, αλλά το Σύστημα.

Το Σύστημα φταίει που καταλύθηκαν οι ψυχικοί μου δεσμοί με τους πάντες, τους δημόσιους υπαλλήλους, τους ιδιωτικούς, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους ανέργους. Τους γέρους και τους νέους. Τη γενιά του Πολυτεχνείου που ρήμαξε τη χώρα, την επόμενη γενιά που στέκει απαθής, τις επόμενες γενιές που τους ρημάχτηκε το μέλλον. Δε καταλύθηκαν απλά οι ψυχικοί δεσμοί, ώρες ώρες νιώθω ότι τους μισώ. Καμιά ηλικία κι επαγγελματική τάξη δε μένει αμίσητη, ένας από αυτούς είμαι κι εγώ, μισώντας το ξέρω ότι θα μισηθώ αλλά το δέχομαι γιατί δε μου αξίζει και τίποτα καλύτερο. Το Σύστημα φταίει που είμαι αδρανής, που διαμαρτύρομαι μόνο για τα συμφέροντα μου όχι απλά γράφοντας στα παπάρια μου τα δικά τους αλλά και στεκόμενος χαιρέκακα όταν τα δικά τους συνθλίβονται.

Που ένα πολύ

πολύ

πολύ

 μικρό ανθρωπάκι μέσα μου ικανοποιείται βλέποντας τις απολυμένες καθαρίστριες να παραμένουν απολυμένες, άλλωστε είμαι τόσο βλάκας που νομίζω πως όση περισσότερη δυστυχία θα υπάρξει, τόσο περισσότερο ευοίωνο διαγράφεται το δικό μου μέλλον. Η μπορεί να μην είμαι και τόσο βλάκας, μπορεί να έχω πάρει χαμπάρι ότι όλους μας παίρνει η μπάλα αλλά ταυτόχρονα να έχω παραδοθεί σε μια ενόρμηση θανάτου και καταστροφής, σε μια επιθυμία για μια εξαγνιστική γενοκτονία, σε ένα «όχι μόνο για μένα ψόφος αλλά και για σένα».