Δώρο 1,5 δισ. στους μεγαλοεργολάβους

Περισσότερα από 350 μικρά και μεσαία τοπικά και περιφερειακά έργα, μεγάλης αναπτυξιακής σημασίας, συνολικού ύψους άνω των 1,5 δισ. ευρώ, καταπίνουν οι τέσσερις μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι, που υλοποιούνται με τις γνωστές «λεόντειες», υπέρ των εργολαβικών κοινοπραξιών, συμβάσεις παραχώρησης.

Του ΑΡΓΥΡΗ ΔΕΜΕΡΤΖΗ

Η εγκύκλιος-«βόμβα» της Μ. Δευτέρας που θάβει τα μικρά έργα Με επείγουσα εγκύκλιο, που φέρνει στο φως η «Ε», ο υπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Κωστής Χατζηδάκης «παγώνει» όλους τους διαγωνισμούς και τις αναθέσεις έργων, που είχαν ενταχθεί κανονικά στο ΕΣΠΑ, υποτίθεται με εξασφαλισμένη κοινοτική χρηματοδότηση, από τον περασμένο Δεκέμβριο έως σήμερα. Ταυτοχρόνως ο υπουργός στέλνει αυστηρό μήνυμα προς όλες τις αναθέτουσες δημόσιες αρχές (δήμους, περιφέρειες, ΔΕΚΟ, δημοτικές επιχειρήσεις, αναπτυξιακούς φορείς κ.ά.) να «παγώσουν» όλες τις νέες αναθέσεις έργων. «Το υπουργείο μας είναι υποχρεωμένο να προχωρήσει σε άμεσο κλείδωμα εισαγωγής νέων εντάξεων και προσκλήσεων στο ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα των έργων του ΕΣΠΑ», υπογραμμίζεται στην εγκύκλιο.

Παράλληλα καλούνται οι διαχειριστικές αρχές να ειδοποιήσουν τους τελικούς δικαιούχους των έργων να μην προβούν σε αναλήψεις νομικών δεσμεύσεων, δηλαδή να μην υπογράψουν συμβάσεις.

Η εγκύκλιος του κ. Χατζηδάκη σκάει σαν «βόμβα» στον κατασκευαστικό κλάδο αλλά και στον χώρο της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης, όπου «παγώνουν» τα έργα και μένουν μετέωρες όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές. Παράλληλα αρχίζει βέβαια ένας κυκεώνας συγκρούσεων, μεταξύ Δημοσίου και ιδιωτών, ενώ είναι βέβαιο ότι όπου έχουν δημιουργηθεί συμβατικές δεσμεύσεις για τα έργα θα εξελιχθούν σε δικαστικές διενέξεις.

«Τα όρια της γλώσσας (μου) είναι και τα όρια του μυαλού μου. Οι γνώσεις μου περιορίζονται σε ό,τι μπορώ να αποτυπώσω λεκτικά»

Λούντβιχ Βίτγκενστάϊν – Φιλόσοφος (1889-1951)

σημ.Αμετανόητου: Μεγάλος! Πολύ μεγάλος φιλόσοφος για εμένα.Προσωπικά τον έχω μέσα στην πρώτη πεντάδα…

---

 

Με τις ρηξικέλευθες ιδέες του και την εκκεντρικότητα που τον χαρακτήριζε ο Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν μυθοποιήθηκε και θεωρείται πλέον μία από τις πιο σημαίνουσες προσωπικότητες του περασμένου αιώνα. Μοναχικός, ομοφυλόφιλος, επιδεικτικά σχεδόν αδιάφορος για τον ακαδημαϊκό χώρο, ασκητικός και ευάλωτος στην ανάγκη του για το ενδιαφέρον των φίλων, υπήρξε ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους διανοητές. Με τις ιδέες του για τη λογική και τη γλώσσα αμφισβήτησε τις παραδεδομένες θέσεις και απέρριψε παραδοσιακές εναλλακτικές. Χαρακτηριστικά έλεγε: «Θα μου φαινόταν γελοίο να αμφισβητούσε κανείς την ύπαρξη του Ναπολέοντα. Αν κάποιος όμως υποστήριζε ότι η Γη είναι μόλις 150 ετών, θα είχα μεγαλύτερη περιέργεια να τον ακούσω».

Θεωρούσε ότι, όταν η φιλοσοφία παγιδεύεται ανάμεσα σε δύο φαινομενικά αναπόφευκτους πόλους [π.χ., ρεαλισμός – ιδεαλισμός, καρτεσιανισμός – συμπεριφορισμός (behaviourism), πλατωνισμός – φορμαλισμός], πρέπει να απορρίπτονται τα κοινά αυτονόητα των δύο πόλων. Ο ίδιος είχε επίγνωση του απρόσιτου των ιδεών του, πράγμα που τον έκανε να νιώθει ότι δεν ανήκε σε καμία πραγματικότητα.

Γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 1889 στη Βιέννη. Ηταν το όγδοο και τελευταίο παιδί μιας εξαιρετικά εύπορης οικογένειας των Αψβούργων, που είχε όμως βαρύ ιστορικό: τρία από τα τέσσερα αδέλφια του αυτοκτόνησαν. Η οικογένεια λάτρευε τη μουσική και στο σπίτι τους, που είχε επτά πιάνα με ουρά, σύχναζαν τα μεγαλύτερα ονόματα της σύγχρονης βιεννέζικης μουσικής, όπως ο Γιοχάνες Μπραμς και ο Μπρούνο Βάλτερ. Υστερα από σχολική εκπαίδευση με έμφαση στις φυσικές επιστήμες και στα μαθηματικά ο Βίτγκενσταϊν πήγε το 1906 στο Βερολίνο για να σπουδάσει μηχανικός.

Σοκαριστικό. Φωτογραφία γροθιά στο στομάχι…

Μια εκπληκτική φωτογραφία για ένα τρομερό κοινωνικό φαινόμενο.

Η πρώτη εικόνα που αναφέρεται στα φαινόμενα παιδεραστίας στο Βατικανό.

Η δεύτερη εικόνα αναφέρεται στη σεξουαλικό τουρισμό με θύματα μικρά παιδιά στην Ταϊλάνδη.

Η τρίτη εικόνα αναφέρεται στον πόλεμο στη Συρία.

Η τέταρτη εικόνα αναφέρεται στην εμπορία οργάνων στη μαύρη αγορά, όπου τα περισσότερα από τα θύματα είναι παιδιά φτωχών χωρών.

Η πέμπτη εικόνα αναφέρεται στο δικαίωμα της ελεύθερης οπλοκατοχής στις ΗΠΑ.

Η έκτη εικόνα αναφέρεται στην παχυσαρκία, κατηγορώντας τις μεγάλες εταιρείες fast food.

Πηγή:  http://diulistirio.blogspot.gr/2014/04/blog-post_2476.html#sthash.4o8np6E9.dpuf

Θανάσης Βέγγος! (έφυγε σαν σήμερα)

Ειλικρινά, δεν πιστεύω ότι έκανα πάρα πολύ σπουδαία πράγματα στην καριέρα μου. Για ένα πράγμα όμως σας διαβεβαιώ. Ότι στη γαλέρα της ζωής μου τράβηξα άγριο κουπί.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ

Ο Θανάσης Βέγγος ήταν το μοναχοπαίδι μιας πολύ φτωχής οικογένειας. Ο πατέρας του, Βασίλης Βέγγος, δούλευε στην Εταιρεία Ηλεκτρισμού στο Φάληρο και μάλιστα βοήθησε να σωθεί η Εταιρεία από τους Γερμανούς που είχαν σκοπό, λίγο πριν φύγουν από την Ελλάδα, να την ανατινάξουν. Αργότερα για «ανταμοιβή» το ελληνικό κράτος τον απέλυσε επειδή ήταν αριστερός ενώ την ίδια περίοδο έστειλε τον Θανάση Βέγγο εξορία στη Μακρόνησο. Τότε ήταν που το σπίτι των Βέγγων έμεινε χωρίς ηλεκτρικό. Όπως αναφέρει η παιδική φίλη του Θανάση Βέγγου, Μαργαρίτα Παπαγεωργίου, ο πατέρας της τράβηξε ένα καλώδιο απ’ το δικό τους σπίτι και έβαλε φως στο καμαράκι τους λέγοντας: «προσοχή, μη βγάλετε ποτέ αυτή την πρίζα». Αργότερα ο Θανάσης ανταπόδωσε το καλό στην παιδική του φίλη, γνωρίζοντάς την στον Κούνδουρο που την προσέλαβε ως ηθοποιό στη «Μαγική Πόλη».

Βενεζουέλα: Με αμερικάνικα εργαλεία το πριόνισμα του Μαδούρο

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Έχει χαρακτηριστεί κι ως “Μακιαβέλι της μη βίας” ή “Κλαούσεβιτς του μη βίαιου πολέμου”. Πολιτικός επιστήμονας, με διδακτορικό από την Οξφόρδη και πολύμηνη φυλάκιση λόγω της συμμετοχής του στο κίνημα διαμαρτυρίας ενάντια στην υποχρεωτική στράτευση κατά τον πόλεμο της Κορέας (1953-1954), φέρει όλες εκείνες τις περγαμηνές που του επιτρέπουν να έχει λόγο ακόμη και για τα πιο σύγχρονα κινήματα. Οι οδηγίες του, που περιέχονται στο βιβλίο του Από την Δικτατορία στην Δημοκρατία, αποτέλεσαν την Βίβλο των εξεγερμένων στις Βαλτικές Δημοκρατίες κατά την απόσχισή τους από την Σοβιετική Ένωση το 1991, στην Γεωργία, στην Σερβία ενάντια στον Μιλόσεβιτς από το κίνημα Ότπορ (που ενισχύθηκε με κάθε δυνατό τρόπο από τον Γιώργο Παπανδρέου όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών), στο Ιράν το 2009 και στην Βιρμανία πιο πρόσφατα. Ο Τζιν Σαρπ (Gene Sharp) που επινόησε τον όρο “μαλακά πραξικοπήματα” χρησιμοποιεί ως όχημα προώθησής των βελούδινων επαναστάσεων του το ίδρυμα Άλμπερτ Αϊνστάιν, στην ιστοσελίδα του οποίου είναι αναρτημένα και έτοιμα για κατέβασμα όλα τα βιβλία του Σαρπ, σε 16 μάλιστα διαφορετικές γλώσσες (πατήστε εδώ). Το συγκεκριμένο ίδρυμα έχει χαρακτηριστεί και δημόσια από τον γάλο μαρξιστή διανοούμενο Τιερύ Μεϊσάν ότι προωθεί την ατζέντα της CIA υποκινώντας στην ανατροπή μη αρεστών στην Ουάσινγκτον κυβερνήσεων.

Συλλογικό άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (8-4-2014) για το Πρόγραμμα της Μετωπικής Συμπόρευσης

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 8/4/2014

 Για ένα αριστερό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση

 Η χώρα διανύει την έκτη χρονιά κρίσης με δραματικές επιπτώσεις σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής ζωής και, παρά τα κυβερνητικά φληναφήματα, δεν διαφαίνεται προοπτική εξόδου. Η μνημονιακή στρατηγική, που επέβαλε στη χώρα η ελληνική αστική τάξη κατ’ εντολή της ΕΕ, συνεχίζει να παραπαίει καθώς ούτε καν το πρόβλημα του χρέους δεν μπορεί να επιλύσει και ταυτόχρονα οι όποιες «επιτυχίες» της είναι τεχνητές και με τεράστιο κοινωνικό κόστος: «ευημερούν» λίγο κάποιοι αριθμοί με κόστος την αυξανόμενη δυστυχία της μεγάλης εργαζόμενης κοινωνικής πλειονότητας.

Και όμως η Μνημονιακή στρατηγική παρουσιάζεται σαν μονόδρομος ενώ, παρά τους μεγάλους κοινωνικούς αγώνες της προηγούμενης περιόδου, όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς αδυνατούν να προβάλλουν μία πειστική εναλλακτική πρόταση. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται την καταστροφική ευρωπαϊκή «Μεγάλη Ιδέα» του συστήματος και ευελπιστεί σε κάποια συναινετική τροποποίηση των πιο βάρβαρων πλευρών της. Το ΚΚΕ ακολουθεί μία σεκταριστική πολιτική που υπονομεύει τους μαζικούς αγώνες και ανάγει τα πάντα σε μία χιλιαστική καρικατούρα σοσιαλισμού. Η εκτός των τειχών αριστερά, κατατρυχόμενη από ιδεοληπτικές διαιρέσεις, δεν κατορθώνει να συγκροτήσει το αναγκαίο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο που θα ενοποιεί τις αντιστάσεις στη βάση ενός ρεαλιστικού προγράμματος διεξόδου από την κρίση. Αυτή η έλλειψη μίας πειστικής αριστερής εναλλακτικής πρότασης βαραίνει δραματικά στις συνειδήσεις των εργαζομένων και οδηγεί στη σημερινή κινηματική άπνοια.

Ντροπή στους προλετάριους!

Γράφει ο Ερανιστής

Νότια Καρολίνα, 1908. Εργάτριες σε εργοστάσιο, μεταξύ τους και μικρά κορίτσια

–

– 

Ο Πώλ Λαφάργκ γεννήθηκε στην Κούβα το 1842 από Γάλλους γονείς, κι έζησε εκεί τα πρώ­τα χρόνια της ζωής του. Σε ηλικία εννέα ετών βρέθηκε στη Γαλλία, όπου και σπούδασε στην Τουλούζη και το Μπορντό. Οι κοινωνικές του ανησυχίες τον έφεραν αρχικά πιο κοντά στις θεωρίες του αναρχικού Προυντόν. Αργότερα έγινε ενεργό μέλος της Α’ Διεθνούς κι έλαβε μέρος στην Παρισινή Κομ­μούνα αναλαμβάνοντας επαναστατικά καθήκοντα στη νοτιοδυτική περιοχή της Γαλλίας.