«Υλοποιείται ήδη το μοντέλο του δήμου επιχείρηση»

ΝΙΚΟΣ ΣΟΦΙΑΝΟΣ, υποψήφιος του ΚΚΕ για το Δήμο Αθηναίων

Στήριξη των εργαζομένων του δήμου με αλλαγή του ΟΕΥ που καταψηφίσαμε γιατί προβλέπει το ένα τρίτο των εργαζομένων του δήμου να είναι συμβασιούχοι

 Στον Νίκο Σβέρκο

 Την άποψη ότι οι υποψήφιοι της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν επί της ουσίας το «μοντέλο Καμίνη» εκφράζει μέσω της «Εφ.Συν.» ο Νίκος Σοφιανός. Ο υποψήφιος του ΚΚΕ για τη δημαρχία στην Αθήνα υποστηρίζει μάλιστα ότι στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε τον νυν δήμαρχο Αθηναίων, καταλογίζει στον Αρη Σπηλιωτόπουλο ότι θυμήθηκε τώρα το δημοψήφισμα και εκτιμά ότι το πρόγραμμα του Γαβριήλ Σακελλαρίδη «μας προετοιμάζει για ‘τα έργα και τις ημέρες’ της πιθανής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ». Αναφέρει τις δεσμεύσεις της παράταξης του ΚΚΕ για την Αθήνα, ενώ τονίζει ότι το κόμμα του δεν μπαίνει καν στη συζήτηση για το ενδεχόμενο να είναι στον δεύτερο γύρο ο χρυσαυγίτης υποψήφιος.

 

– Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι ο σημερινός δήμαρχος εμφανίζεται πρώτος στις δημοσκοπήσεις; Αναγνωρίζεται το έργο του;

ΜΙΑ ΠΟΡΤΑ…

Κοίταξε ψηλά και κατάλαβε

Δεν υπήρχε δυνατότητα διαφυγής

Εκείνος που μοίραζε φτερά

Είχε πετάξει προ πολλού

Κοίταξε κάτω το θάνατο

Με το δάχτυλο να του γνέφει

Ζωγράφισε τότε μια πόρτα

Με το χάρακα των ματιών

Είχε βρει τον τρόπο να φτάσει

Στην έξοδο σώος και αβλαβής
Εκεί που ξέχασε τη ζωή του

 

Πηγή. http://apodraseistounou.blogspot.gr/2014/04/blog-post_13.html

Χρηματιστικοποίηση του Καπιταλισμού και Κρίσεις

Χρηματιστηκοποίηση του καπιταλισμού λαμβάνει χώρα όταν το υπερβάλλον κεφάλαιο από τον τομέα της παραγωγής στρέφεται για επενδύσεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα της οικονομίας από τον οποίο επιδιώκει να εξασφαλίσει μεγαλύτερες αποδόσεις. Αυτό μπορεί να συμβεί για διάφορους λόγους όπως:

λόγω πλεονάζοντος κεφαλαίου,

λόγω υπερ-παραγωγής,

λόγω χαμηλής αγοραστικής δύναμης και ζήτησης,

λόγω πτώσης του ποσοστού κέρδους στους παραγωγικούς τομείς

λόγω απορρύθμισης του χρηματοπιστωτικού κλάδου.

 

Κάθε ένας από τους παράγοντες αυτούς είτε μεμονομένος, είτε σε συνδιασμό και ανεξάρτητα από τις συνθήκες που τον προκαλούν, έχει σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών.

 

Η ανάπτυξη και οι ελκυστικές αποδόσεις του άυλου αυτού τομέα της οικονομίας συνδέονται επίσης και με την ανάπτυξη των τεχνολογιών, ειδικά αυτών που σχετίζονται με την πληροφορική (software και hardware), καθώς καλύτεροι αλγόριθμοι και μεγαλύτερες ταχύτητες στις συναλλαγές αυξάνουν τις αποδόσεις. Ταυτόχρονα όμως συμβάλλουν και στο μέγεθος και τη βιαιότητα των booms και busts διότι παρακινούν σε μεγαλύτερους όγκους συναλλαγών, σε ανάληψη μεγαλύτερου ρίσκου και σε μεγαλύτερη δικτύωση, έτσι ώστε μια διαταραχή σε έναν από τους κόμβους του δικτύου να φτάνει ως τσουνάμι σε κάποιον άλλον χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.

Αγαπάτε Αλλήλους…αλλά όχι όλους…

Μέρες που είναι και μέρες που έρχονται το χριστιανικό μήνυμα της Αγάπης βρίσκεται στις ψυχές όλων των θεοσεβούμενων Ελλήνων. Η αγάπη για τον διπλανό φωτίζει το βλέμμα και τις καρδιές μας… αρκεί ο διπλανός να μην είναι αλλοδαπός, μουσουλμάνος, ομοφυλόφιλος ή διαφορετικός με οποιονδήποτε τρόπο.

Η Ζωή εν Τάφω

Η Ζωή εν τάφω.

Ο επιτάφιος θρήνος του Ιησού. Το ομορφότερο άκουσμα της Μεγάλης Εβδομάδας για τη συγκλονιστικότερη στιγμή του Ιησού, τη στιγμή του Σταυρού και του Θανάτου, τη στιγμή της προσπάθειας για νίκη απέναντι στο θάνατο.
Οι περισσότεροι μελετητές τοποθετούν το ποίημα στον 13ο αιώνα και συγκεκριμένα στα πρώτα χρόνια της δυναστείας των Παλαιολόγων (1258-1453). Παρά τις αμέτρητες μελέτες και αναλύσεις του ποιήματος, εξακολουθούμε να μη γνωρίζουμε τον πραγματικό του ποιητή. Παλαιότερα είχε αποδοθεί στο Θεόδωρο το Στουδίτη καθώς και την μοναχή Κασσιανή αλλά η σύγχρονη μελέτη τις αμφισβήτησε.

Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ένα εξαιρετικής ομορφιάς μελοποιημένο ποίημα που η αξεπέραστη ερμηνεία των Ν. Ξυλούρη και Μανώλη Μητσιά το απογείωσε από τη σφαίρα της θρησκευτικής πίστης στον κόσμο των καλλιτεχνικών δημιουργιών με υψηλή αισθητική.

Δεν τους χρειάζεται ούτε μια μέρα παραπάνω…

Όταν μιλάμε για τις τράπεζες, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η μεγάλη ληστεία στον δημόσιο πλούτο της χώρας ξεκίνησε πριν δυο καλοκαίρια με την απόφαση εκποίησης της Αγροτικής Τράπεζας αντί πινακίου φακής μέσα σε ένα σαββατοκύριακο.

Έτσι, μαζί με την Αγροτική τράπεζα, αγόρασε ο νέος ιδιοκτήτης και τις υποθήκες για το μεγαλύτερο μέρος της μεταποιητικής βάσης που διαθέτει η χώρα για την πρωτογενή μας παραγωγή. Είδαμε τα προεόρτια από πέρσι: φαινόμενα όπως αυτό της Δωδώνης, σηματοδότησαν την πορεία της απορρύθμισης και του ξεπουλήματος που βιώνουμε ετούτες τις σκοτεινές μέρες…

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές (1927-17 Απριλίου 2014)

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές  Κολομβιανός συγγραφέας, Νόμπελ 1982) Ο συγγραφέας του «Εκατό χρόνια μοναξιάς»

 

Κανένας δεν αξίζει τα δάκρυά σου, αλλά όποιος και να τα ‘ξιζε, δεν θα σε έκανε να κλάψεις.

Αυτός που περιμένει πολύ, δεν πρέπει να περιμένει πολλά.

Αυτό που έχει σημασία στη ζωή δεν είναι τι σου συμβαίνει, αλλά τι θυμάσαι και πώς το θυμάσαι.

Όλα τα ανθρώπινα πλάσματα έχουν τρεις ζωές: τη δημόσια, την ιδιωτική και τη μυστική.

Δεν πιστεύω στο Θεό, αλλά τον φοβάμαι. (Ήταν βασική ατάκα και στο φιλμ «Συνήθεις Ύποπτοι»)

Τα χρήματα είναι τα περιττώματα του διαβόλου.

Αν ο Θεός δεν αναπαυόταν την Κυριακή, θα προλάβαινε να τελειώσει τον Κόσμο.

Βυθίστηκα στη ρομαντική λογοτεχνία, που είχα αποκηρύξει όταν η μητέρα μου θέλησε να μου την επιβάλει με το ζόρι, και από αυτή συνειδητοποίησα πως η ακατανίκητη δύναμη που κάνει τη Γη να γυρίζει δεν είναι οι ευτυχισμένοι έρωτες, αλλά όσοι συναντούν εμπόδια.

Οι ράτσες που είναι καταδικασμένες να ζήσουν 100 χρόνια μοναξιάς δεν έχουν δεύτερη ευκαιρία σ’ αυτή τη γη.

Ένα ψέμα είναι πιο βολικό από την αμφιβολία, πιο χρήσιμο από την αγάπη και πιο ανθεκτικό από την αλήθεια.

Ένας άντρας καταλαβαίνει πότε αρχίζει να γερνάει: όταν αρχίζει και μοιάζει με τον πατέρα του.

Και να θυμάσαι πάντα πως το πιο σημαντικό σε ένα γάμο δεν είναι η ευτυχία, αλλά η σταθερότητα.

Η φανταστική λογοτεχνία επινοήθηκε τη μέρα που ο Ιωνάς γύρισε σπίτι του και είπε στην γυναίκα του ότι άργησε τρεις μέρες επειδή τον είχε καταπιεί μια φάλαινα.

Πολλά χρόνια αργότερα, καθώς αντιμετώπιζε το εκτελεστικό απόσπασμα, ο συνταγματάρχης Αουρελιάνο Μπουενδία θυμήθηκε εκείνο το μακρινό απόγευμα, όταν ο πατέρας του τον πήρε μαζί του για να ανακαλύψει τον πάγο. (Η πρώτη φράση από τα «100 Χρόνια Μοναξιάς»)

Πηγή. http://www.gnomikologikon.gr/authquotes.php?auth=595