«Η ζημιά για τη χώρα συγκρίνεται με τα αποτελέσματα ενός πολέμου»

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΑΡΓΚΟΒΑΣ Επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους, καθηγητής Οικονομικών

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Χάρη Ιωάννου

Τον κώδωνα του κινδύνου για το δημόσιο χρέος και για τα πρωτοφανή επίπεδα ανεργίας κρούει ο επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, Παναγιώτης Λιαργκόβας.
Υπογραμμίζει ότι η ύφεση στην Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη παγκοσμίως, σε διάρκεια, τον τελευταίο αιώνα. Στη συνέντευξή του στην «Εφ.Συν.» ο καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου προειδοποιεί πως θα χρειαστεί πάνω από μία δεκαετία συνεχούς ανάπτυξης σε υψηλούς ρυθμούς (σ.σ. η οποία δεν έχει καν ξεκινήσει) για να επανέλθει η ανεργία σε λογικά επίπεδα.
Επισημαίνει ότι το χρέος χρειάζεται «περικοπή», ενώ τυχόν έξοδος της χώρας στις αγορές εντός του 2014 θα γίνει για ψυχολογικούς κυρίως λόγους. Εκτός από τις απαντήσεις που μας έδωσε, ο κ. Λιαργκόβας έκλεισε τη συζήτηση που είχαμε μαζί του λέγοντας ότι για να βρεθούν λύσεις στα προβλήματα πρέπει να αναζητηθούν κοινωνικές και πολιτικές συναινέσεις, καθώς «το υπόβαθρο της πολιτικής πόλωσης εντοπίζεται στην κοινωνική αναταραχή, η οποία εντείνεται από τη βαθιά ύφεση».

Στην ποταμιά…σωπαίνει το κανόνι

Και κάτι επίκαιρο…

Κρατική πρωτοβουλία με… ιδιωτικό έλεγχο!

Του Γ.Παπανικολάου

Παρά το γεγονός ότι η ελληνική κρίση συνέβη με σχεδόν αποκλειστική ευθύνη των πολιτικών κομμάτων, που κυβερνώντας αλληλοδιαδόχως έριξαν τον δημόσιο προϋπολογισμό στα βράχια, δημιουργώντας τεράστια χρέη και ελλείμματα, ένα μέρος του πολιτικού φάσματος συνεχίζει να προωθεί ξεδιάντροπα τον κρατισμό.

Το περίεργο είναι ότι τη λογική αυτή φαίνεται να ακολουθεί και σημαντικό μέρος της κοινής γνώμης, νοσταλγώντας ίσως τις ενίοτε μυθώδεις κρατικές «παροχές» του παρελθόντος αλλά και υπό τον φόβο ότι αν ιδιωτικοποιηθούν ορισμένες υπηρεσίες θα πληρώνει περισσότερα.

Όσοι υπεραμύνονται αυτής της λογικής, χωρίς να επιδιώκουν άμεσο όφελος από τη «νομή» του κρατισμού (γιατί αναμφίβολα υπάρχουν οι κομματικοί στρατοί που θέλουν «περισσότερο κράτος» για τους δικούς τους καθαρά ωφελιμιστικούς λόγους) μάλλον ξεχνούν την πραγματικότητα των προηγούμενων δεκαετιών.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΞΕΓΕΙΡΟΜΑΣΤΕ; (Η ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ ΝΤΟΡΙΑΝ ΓΚΡΕΗ )

Eισαι εμπορος ναρκωτικων. Στη γειτονια σου, καταφερνεις να διορισεις διευθυντη στο Λυκειο, τον πρωην σου υπαλληλο. Το Λυκειο και η γειτονια υποβαθμιζονται ολοενα και περισσοτερο απο τη κριση,  κι εσυ προσπαθεις να σωσεις ο,τι σωζεται: τα ναρκωτικα κυκλοφορουν ελευθερα μες στο σχολιο,
ολη η γειτονια βλεπει τα παιδια της να πεθαινουν απο τη πρεζα,
και η αντιδραση τους ειναι να αρχισουν τη πρεζα ακομα και οι γονεις.
Οι οποιοι, βλεπουν τα παιδια τους να πεθαινουν,
και περιμενουν τον Θεο, τον Σουπερμαν, τον V, τον Ζορο
και ολους τους μασκοφορους εκδικητες των κομιξ
-οι οποιοι, κατα ενα περιεργο λογο, ακομα να δραπετευσουν απο το χαρτι κι απο τη πενα-
για να τους σωσει.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιοι ειναι οι πραγματικοι ενοχοι στην Ιστορια;
α) Ο εμπορος ναρκωτικων;
β) Το τσιρακι του, ο Διευθυντης στο Σχολειο, που εκτελει πιστα τις εντολες του αφεντικου του, διχως να εκρυψε ποτε απο κανεναν οτι ηταν παλια υπαλληλος του;
γ) Ο γεροξεκουτης βλαχοδημαρχος της κοινοτητας που τσεπωνει εκατονταδες χιλιαδες ευρω τον χρονο για να γινεται λιωμα στις γιορτες που τον προσκαλουν;
δ) Η οι γονεις των παιδιων που σκουζουν σα ποντικια και μενουν απραγοι μπροστα στον επερχομενο θανατο των παιδιων τους;

Το «Ποτάμι» της διαπλοκής

Ο Σταύρος Θεοδωράκης με το ζεύγος Σημίτη

του Δημήτρη Μπεκιάρη

“ Το πρώτο κείμενο που έδωσε στη δημοσιότητα ο «ρηχός» Σταύρος Θεοδωράκης, είναι ενδεικτικό της επικίνδυνα απολίτικης φυσιογνωμίας του εγχειρήματος. Ευχολόγια, ραγιαδισμός και τα γνωστά «όλοι μαζί» χωρίς ταξικούς διαχωρισμούς, αποτελούν τη μαγιά του σαν έτοιμου από καιρό εκτρώματος, ενός υποπροϊόντος της τηλεοπτικής δημοκρατίας (τους) ”

Τον πανικό των διαπλεκόμενων συμφερόντων φανερώνει η εμφάνιση και  κάθοδος στις ευρωεκλογές του νέου πολιτικού(;) – τηλεοπτικού μορφώματος του οποίου ηγείται ο δημοσιογράφος – παραγιός του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και του Mega Channel, Σταύρος Θεοδωράκης.

Η συρρίκνωση και ολοκληρωτική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου, κινητοποίησε εδώ και πολύ καιρό τη διαπλοκή, η οποία πόνταρε πολιτικά στα εγχειρήματα ανασυγκρότησης του χώρου της Κεντροαριστεράς. Το έπραξε δε με τόσο κραυγαλέο τρόπο, ώστε οι ξεπεσμένες φυλλάδες των μαυσωλείων της διαπλοκής, αφιέρωναν ενίοτα περισσότερο χώρο στην σχεδόν ασήμαντη «Ελιά» παρά στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον ΣΥΡΙΖΑ.

«ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΖΟΥΝ ΠΟΛΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ»!

Του Γ.Δελαστίκ

Νέα γερμανική μαχαιριά εναντίον της Ελλάδας! Αυτήν τη φορά είναι οι οικονομολόγοι του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής (CEP) που πλήττουν τη χώρα μας και η εφημερίδα «Ντι Βελτ» που γνωστοποιεί τα συμπεράσματά τους: «Οπως και πριν οι Ελληνες ζουν πολύ πάνω από τις δυνατότητές τους» αποφαίνεται η σκληρή δεξιά γερμανική εφημερίδα. Το προαναφερθέν μελετητικό κέντρο λέει τα ίδια πράγματα σε μια δυσνόητη για τους πολλούς, τεχνοκρατική ορολογία. «Η ελληνική κατανάλωση ως ποσοστό του διαθέσιμου εισοδήματος είναι η υψηλότερη όχι μόνο στην Ευρωζώνη, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση» επισημαίνουν οι γερμανικές οικονομικές αυθεντίες. Πρόκειται για προκλητικότατη θέση.

Αφού ρήμαξαν το διαθέσιμο εισόδημα των ελληνικών νοικοκυριών μειώνοντας το κατά… 36% (!) την τελευταία εξαετία μέσω των Μνημονίων, τώρα οι Γερμανοί έχουν το θράσος να μας λένε ότι… ξοδεύουμε πολλά στην κατανάλωση από το εισόδημα που μας απέμεινε!!! Εννοούν δηλαδή ότι δεν εξαθλιωθήκαμε αρκετά ώστε να ντυνόμαστε μόνο με κινέζικα κουρελόρουχα και να τρώμε μόνο… λεμονόκουπες, μπομπότα και χαρούπια όπως στην προηγούμενη γερμανική Κατοχή του 1941-1944! Είναι απίστευτο αλλά και απέραντα εξοργιστικό το γερμανικό θράσος.

Στην Βενεζουέλα, δεν θα περάσει ο φασισμός. Αλληλεγγύη στον Λαό του Τσάβες…

 Του Βαγγέλη Γούλα

Δευτέρα 27 Φλεβάρη του 1989, οι εργάτες των παραγκουπόλεων γύρω από την πρωτεύουσα Καράκας εξεγέρθηκαν ξαφνικά ένα πρωί  όταν οι τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης και στις υπηρεσίες διπλασιαστήκαν  .Αιτία της εξέγερσης η  ανθρωπιστική καταστροφή  που προκάλεσε το μνημονικό η συμφωνικά που είχε συνάψει ο  Κάρλος Αντρές Πέρες με το ΔΝΤ που προέβλεπαν μεταξύ άλλων σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία, μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού, περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, φορολογική μεταρρύθμιση (με διεύρυνση της φορολογικής βάσης), απελευθέρωση του εμπορίου, ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων.. Σε αντάλλαγμα ο Κάρλος Αντρές Πέρες είχε εξασφαλίσει  δάνεια από το ΔΝΤ που όπως αναμενόταν βρέθηκαν στα χεριά ολίγων επιχειρηματιών της άρχουσας τάξης .