Τζορτζ Σόρος: «Οι Γερμανοί και ο Σόιμπλε έκαναν μαντάρα τη διάσωση της Ελλάδας»

Σημ.Αμετανόητου: Διαβάστε.!Διαβάστε.!Διαβάστε.! Τα είπε όλα ο μίστερ…Ξέρω,ξέρω τον σιχαινόμαστε όλοι μας…αλλά ΕΚΡΟΥΣΕ καμπάνα στους «φίλους» μας τους Γερμανούς…Κινδυνεύει ο ΣΤΟΧΟΣ τους λέει…

Τι πρέπει να διαφυλάξουν οι Γερμανοί ? Τι πρέπει να μείνει ζωντανό ? Ποιός είναι ο ρόλος που τους έχει ανατεθεί ? Διαβάστε, διαβάστε…θα καταλάβετε.

«Οι Γερμανοί και ο Σόιμπλε έκαναν μαντάρα τη διάσωση της Ελλάδας»: Υπό αυτό το σκεπτικό ξετυλίγεται η δριμεία κριτική κατά της γερμανικής πολιτικής στο θέμα της διαχείρισης της ευρωκρίσης, του Τζορτζ Σόρος, ο οποίος αν και αναγνωρίζει τη χαρισματική φύση της Άνγκελα Μέρκελ, διατυπώνει τις ενστάσεις του σχετικά με τις αντιφάσεις που εντοπίζονται στο πεδίο αντιμετώπισης της κρίσης του ευρώ και της Ελλάδας συγκεκριμένα: Ενώ κατά το ξέσπασμα της κρίσης, η Γερμανία πήρε στις «πλάτες» μεγάλο βάρος, εν συνεχεία η Γερμανίδα Καγκελάριος (και εδώ βρίσκεται και το μεγάλο σφάλμα της) ήλθε να πάρει πίσω τις υποσχέσεις αλληλεγγύης, αντιδρώντας στο ενδεχόμενο άμεσης στήριξης των χωρών της Νότιας Ευρώπης.

Ειδικότερα, όπως μεταδίδει η Deutsche Welle, όλα αυτά τα αναφέρει ο Τζορτζ Σόρος στο βιβλίο-συνέντευξη προς τον συντάκτη του Der Spiegel Γκρέγκορ-Πέτερ που έχει τίτλο «Στοιχηματίζοντας υπέρ της Ευρώπης». Στη σχετική σχολιαστική προδημοσίευση που φιλοξενεί η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt, επισημαίνεται: «Έγκαιρα, πριν από τις ευρωεκλογές, ο επενδυτής παίρνει τον λόγο… και ξεκαθαρίζει τους λογαριασμούς του με την διαχείριση της ευρωκρίσης και κυρίως με τη γερμανική κυβέρνηση».

Στις συνομιλίες για το νέο βιβλίο, ο Σόρος αφήνει την απόγνωσή του να εκδηλωθεί, όπως παρατηρεί η Handelsblatt και διευκρινίζει ότι ο μεγαλοεπενδυτής αξιοποιεί τις αντιφάσεις της ευρωπαϊκής πολιτικής του Βερολίνου για να υποστηρίξει:

Γκάου Ή «Ωδή Στην Ηλιθιότητα»

(Αυτή είναι η δεύτερη γραφή του κειμένου που διαβάζετε. Η πρώτη γραφή μου φάνηκε πολύ «σοβαρή», παρά το «κωμικό» της θέμα, και αποφάσισα να το ξαναγράψω.

Αφού, όμως, εσείς δε θα διαβάσετε ποτέ την πρώτη γραφή δεν μπορείτε να κρίνετε αν η δεύτερη είναι καλύτερη ή χειρότερη, πιο σοβαρή ή πιο κωμική –ούτε καν αν η πρώτη γραφή όντως υπήρξε!)

ΜΚΟ «ΟΣΟΙ ΓΕΝΟΥΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ»…

του Στάθη

Βρέχει Ουρσουλίνες.

Πέφτουν απ’ τα σύννεφα όσοι δεν γνώριζαν τι εστίν οι ΜΚΟ!

ΜΚΟ ο Αόρατος Ανθρωπος! Είχε δίκιο ο Σέρλοκ Χολμς όταν ήδη απ’ την εποχή του Τζακ του Αντεροβγάλτη ίδρυε τη φερώνυμη ΜΚΟ (ο Αόρατος Ανθρωπος) – μην τον είδατε τον Παναγή – τι σχέση είχε ο Γιωργάκης με τις ΜΚΟ; όση ο κ. Σημίτης με τον κ. Μαντέλη, τον κ. Τσουκάτο, τον Ακη,τον Γιάννος,τον Βενιζέλο κι όποιος έχει στοιχεία για τη σχέση Σημίτη με τους εν λόγω κυρίους να τα πάει στον εισαγγελέα, όπως έλεγε ο ίδιος ο κ. Σημίτης την εποχή του Χρηματιστηρίου, της δημιουργικής λογιστικής και των Ολυμπιακών Αγώνων, όταν η «ισχυρά Ελλάς», η Ζήμενς και οι μίζες ήταν στις δόξες τους, στις ντόπες τους και τα χρυσά τους τα μετάλλια.

Ο Αόρατος Ανθρωπος, αυτή είναι η ΜΚΟ των Πρωθυπουργών της Ελλάδας. Ο άφαντος κ. Σημίτης, ο κύριος δεν ομιλώ-δεν είμαι εδώ-άντε παρακεί, παιδάκι μου Κώστας Καραμανλής. Ο ποδηλατοκωπηλάτης Γιωργάκης, ο άλλος-για Ζάππειο τράβηξε-κι απ’ την- κανέλλα ήρθε κ. Σαμαράς, όλοι Αόρατοι Ανθρωποι, καμμιά σχέση με τα έργα τους, με τις ευθύνες τους, καμμιά σχέση ο κ. Σαμαράς με τον κ. Θεοχάρη,με τον κ. Στουρνάρα,με τον κ. Βενιζέλο,ο κ. Σαμαράς υπάρχει μόνον για να διορθώνει τα λάθη που κάνει ο ίδιος για χάρη μας. Λάθος το πρώτο και το δεύτερο Μνημόνιο, no problem μάς φτιάχνει τρίτο, λάθος να μας κόβουν τον κώλο οι φόροι, no problem θα μας κόβουν τον λαιμό,

Leopoldo López: ηγέτης της δεξιάς & εμπνευστής του πρόσφατου κύματος βίας στη Βενεζουέλα…

Ο Leopoldo López είναι ένα τυπικό παράδειγμα της πλούσιας ελίτ της Βενεζουέλας, άμεσα συνδεδεμένος με τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

Σπουδάζει στην Αμερική, στο Kenyon College του Οχάιο και έπειτα στο Kennedy School of Government του Πανεπιστημίου Harvard, γνωστό το δεύτερο σε υπαλλήλους και αξιωματικούς της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA), στο οποίο αποκτά μεταπτυχιακό στη Δημόσια Πολιτική, το 1996.Στη Βενεζουέλα, είναι μέρος της ελίτ που για χρόνια ελέγχει τη κρατική εταιρεία πετρελαίου PDVSA. Υπενθυμίζουμε ότι ο Ούγκο Τσάβες έκανε μια πραγματική επανεθνικοποίηση της βιομηχανίας πετρελαίου, απολύοντας χιλιάδες στελέχη που είχαν χτίσει ένα κράτος εν κράτει.

«ΣΙΔΗΡΟΥΝ ΠΑΡΑΠΕΤΑΣΜΑ»…

 Του Ν.Μπογιόπουλου

H Ουκρανία σπαράσσεται. Ορισμένες σκόρπιες σκέψεις (ίσως όχι και τόσο σκόρπιες…):

1) Ο τίτλος του άρθρου ήταν: «`Η τώρα ή ποτέ για την Ουάσιγκτον». Ιδού μερικά αποσπάσματα:

«Ο αμερικανικός στόχος στην Ουκρανία και τις άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες είναι να επιβάλουν τον έλεγχό τους στους πλουτοπαραγωγικούς πόρους αυτών των χωρών (…). Η ελίτ της Ουάσιγκτον βλέπει όλον τον κόσμο όπως ο πρώην πρόεδρος Ρίγκαν έβλεπε τη Λατινική Αμερική (…). Οι μέθοδοι του ψυχρού πολέμου εξακολουθούν λίγο πολύ να χρησιμοποιούνται (…). Την ώρα που ξεκινούσε η «βελούδινη επανάσταση» του 1989 ήμουν ο ίδιος βαποράκι, που μετέφερα βαλίτσες σε διαφωνούντες στην Ανατολική Ευρώπη με περιεχόμενο δεκάδων χιλιάδων δολαρίων. Έχω λοιπόν μια καλή ιδέα για το πόσα πολλά χρήματα και πόση ξένη βοήθεια χρειάστηκαν ώστε να ξεκινήσουν οι «αυθόρμητες επαναστάσεις» που εγκαθιστούσαν την «εξουσία του λαού» (…). Εάν η Ουκρανία γλιστρήσει στην τροχιά του ΝΑΤΟ, τότε η Ρωσία θα χάσει την πρόσβαση στις ναυτικές της βάσεις στη Μαύρη Θάλασσα και οι διαδρομές των ρωσικών πετρελαιοαγωγών και αγωγών αερίου θα περνούν από εδάφη που οι ΗΠΑ θα ελέγχουν πλήρως (…). Η Ουάσιγκτον προσπαθεί να εξασφαλίσει το μεγαλύτερο δυνατό αβαντάζ πριν οδηγηθούν στην ανάγκη όπως ο Κάιζερ πριν από 80 χρόνια να αναφωνήσουν: «`Η τώρα ή ποτέ»».

Αυτά τα εξόχως αποκαλυπτικά – όχι μόνο για τα όσα γίνονται στην Ουκρανία, σήμερα, αλλά για τα όσα έγιναν το 1989 στην Ανατολική Ευρώπη – δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «New Statesman», εδώ και δέκα χρόνια, στις 6/12/2004. Συγγραφέας του άρθρου, ένας πολύ γνωστός Βρετανός ιστορικός, ο Μαρκ Ελμοντ. Ένα – καθ’ ομολογία του – από τα «βαποράκια» των μυστικών υπηρεσιών, που έφεραν την «ελευθερία» στην Ανατολική Ευρώπη και χρηματοδότησαν τις «βελούδινες επαναστάσεις» με βαλίτσες γεμάτες δολάρια…

2) Πάλι πριν από δέκα χρόνια, το αμερικανικό ινστιτούτο στρατηγικών προβλέψεων, το «Stratfor», περιέγραφε τις τότε εξελίξεις στη Γεωργία ως εξής: «Έχοντας υπό τον έλεγχό της τη Γεωργία, η Ουάσιγκτον κατέχει την αρτηρία από την οποία μπορούν να διέλθουν οι ενεργειακοί πόροι της Κασπίας προς τη Δύση, παρακάμπτοντας τη Ρωσία. Από στρατιωτικής άποψης, επίσης, ο αμερικανικός έλεγχος επί της Γεωργίας σημαίνει ότι, πρώτον, αμερικανικός στρατός θα βρίσκεται πολύ κοντά στο ρωσικό έδαφος και στα κοιτάσματα της Κασπίας, δεύτερον, σημαίνει προσφορά δυνατότητας απαγκίστρωσης από Ιράκ…» («Ριζοσπάστης», 27/11/2003).

Follow the money…

Οι πρόσφατες ταραχές στην Βοσνία (εδώ και εδώ) από εξοργισμένους διαδηλωτές μπορεί να μην έτυχαν της ίδιας κάλυψης με άλλες, περισσότερο φωτογενείς Ανοίξεις από τα μέσα μαζικής εξαπάτησης, αλλά κάποιος εκεί στην Μπάνια Λούκα δεν μπορεί να κοιμηθεί τα βράδυα.

Δεν είναι άλλος από τον Αυστριακό Βαλεντίν Ινζκο, τον Υπατο Αρμοστή της “Διεθνούς Κοινότητας”. Το σώμα που καταρτίστηκε για να επιβλέπει την εφαρμογή της συμφωνίας του Dayton (περισσότερα εδώ).

Ο κυρ Βαλεντίνος είπε ότι αν συνεχίσουν οι Βόσνιοι, που είναι απλήρωτοι εδώ και ένα χρόνο, να τα σπάνε στο δρόμο τότε μπορεί να επέμβει ο Ευρωπαϊκός μας στρατός για να τους συνετίσει. Να τι λέει στο κείμενο που ακολουθεί, σε μετάφραση Lenin Reloaded:

Οικονομικές κρίσεις και χρεωκοπία της Ελλάδας (19ος – 20ος αιώνας)

Μπροστά στο ενδεχόμενο μιας πτώχευσης της Ελλάδας, εξαιτίας του τεράστιου εξωτερικού δημόσιου χρέους, είναι χρήσιμο να ανατρέξουμε στις αντίστοιχες περιπτώσεις του 19ου κα του 20ου αιώνα. Η μελέτη της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας θα μας βοηθήσει να ερμηνεύσουμε πιο αποτελεσματικά το φαινόμενο της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε και, ενδεχομένως, να «προβλέψουμε» τις εξελίξεις που έρχονται.

Στο μακρινό παρελθόν ο όρος οικονομική κρίση σήμαινε ότι οι οικονομικές προσπάθειες των ανθρώπων ματαιώνονταν (λ.χ. εξαιτίας ενός πολέμου) ή τα αγαθά που παρήγαν καταστρέφονταν ή χάνονταν από δυσμενείς καιρικές συνθήκες, από λεηλασία ή από άλλες αιτίες.