ΠΑΙΞΕ ΕΝΑΝ ΒΑΓΚΝΕΡ ΡΕ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ

Δεν έχουν το θεό τους. Ούτε το διάβολό τους έχουν. Τα ξεπέρασαν όλα μέσα στον πανικό τους. Στη σημερινή έκδοση της Frankfurter Allgemeine Zeitung υπάρχει συνέντευξη Στουρνάρα στην οποία «Ο υπουργός αποφεύγει να αποκαλύψει το ακριβές νούμερο του πρωτογενούς πλεονάσματος, επισημαίνει ωστόσο, ότι και ο ίδιος δεν μπορούσε να το πιστέψει, όταν το άκουσε για πρώτη φορά. Ο κ. Στουρνάρας τονίζει ακόμη ότι οι χώρες του ευρώ θα μπορούσαν, με την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, να δώσουν ένα μήνυμα, το οποίο θα χαλάρωνε την κατάσταση πριν από τις δημοτικές και τις ευρωπαϊκές εκλογές στην Ελλάδα τον Μάιο. Διαφορετικά, προειδοποιεί, θα μπορούσαν ακραίες δυνάμεις να πάρουν στην Ελλάδα το “πάνω χέρι”. “Για μας είναι ουσιώδες να μην περιμένουμε άλλο για την απόφαση για την διάρκεια της πίστωσης του δανείου”, τονίζει επίσης».

Για την επιμήκυνση του δανείου τα έχουμε πει. Για το ότι ο Στουρνάρας δηλώνει ότι ούτε ο ίδιος δεν μπορούσε να το πιστέψει, όταν άκουσε για πρώτη φορά το ακριβές νούμερο του πρωτογενούς πλεονάσματος τι να πει κανείς; Ο τύπος αυτός υποτίθεται ότι είναι υπουργός Οικονομικών και ομολογεί ότι άλλοι του ανακοίνωσαν το πρωτογενές πλεόνασμα της χώρας του. Τώρα σχετικά με το ποιοι του το ανακοίνωσαν, ο καθένας μπορεί να σκεφτεί ό,τι θέλει. Διότι ο Πρωθυπουργός μιας χώρας είναι λογικό να ενημερώνεται για οικονομικά στοιχεία από τον υπουργό Οικονομικών. Ο υπουργός Οικονομικών μιας χώρας, όμως, δεν έχει λογική να ξαφνιάζεται λέγοντας «άντε ρε; Τέτοιο πλεόνασμα έχουμε;». Εκτός κι αν είναι απλός ντελάλης πλεονασμάτων, που άλλοι τα αποφασίζουν.

Επίσης σιγά μην μείνουμε άναυδοι επειδή ενώ όλες οι χώρες του κόσμου –τουλάχιστον φανερά – αρνούνται το δικαίωμα εμπλοκής άλλης χώρας  στα του οίκου τους, ο Στουρνάρας καλεί δημόσια τις χώρες της ευρωζώνης όχι να παρέμβουν έτσι απλά σε κάποιο θέμα, αλλά να παρέμβουν στις εκλογές της Ελλάδας και μάλιστα να διαμορφώσουν το αποτέλεσμά τους!!! Για ποια Δημοκρατία να μιλάμε τώρα, για ποια εθνική κυριαρχία, για ποια αξιοπρέπεια; Το μπουρδελάκι της ευρωζώνης έχουμε καταντήσει και φωνάζει για βοήθεια η τσατσά τον νταβατζή μην τυχόν και την κοπανήσουν οι πουτάνες.

Συμβαίνουν τρελά πράγματα. Εξωγήινες καταστάσεις. Λέει ο Στουρνάρας στη Γερμανία «πείτε εσείς ότι θα μεγαλώσετε τη διάρκεια αποπληρωμής, βγάλτε όσα κέρδη θέλετε από την παράταση των 20 ετών κι εμείς θα το παρουσιάσουμε αυτό ως επιτυχία στους ιθαγενείς και θα μας ψηφίσουν». Ρε δεν πάμε καλά εδώ. Δεν έχει μείνει όρθιο ούτε ένα πρόσχημα, να έχουμε να δικαιολογούμε την αταραξία μας.

Και στο τέλος της συνέντευξής του και αφού μας έχει κάνει ρόμπα ως πολίτες και ως χώρα, πετάει το γνωστό «Έχουμε πίσω μας το 85% της διαδρομής. Θα ήταν δυσάρεστο, εάν θα χάναμε στο τελευταίο 15% του δρόμου την εμπιστοσύνη των πολιτών». Ποια εμπιστοσύνη ρε Στουρνάρα; Σε ποιον; Σε σένα που ζητάς επίσημα να αναλάβει – ακόμη και με ψέματα -την προεκλογική εκστρατεία της κυβέρνησής σου η κυβέρνηση της Γερμανίας; Ας σε εμπιστευτούν οι Γερμανοί ψηφοφόροι και ο Γερμανοί επενδυτές. Τι παρτίδες έχεις πλέον εσύ μαζί μας; Παίξε ένα Βάγκνερ στο πιάνο να χαλαρώσεις.

Και για ποιο 85% κα 15% μιλάς; Πριν κάνα εξάμηνο έλεγες ότι είμαστε στα τελευταία δέκα μέτρα από το κατοστάρι. Πριν κάνα χρόνο έλεγες ότι ανεβήκαμε το βουνό και αγγίζουμε την κορυφή. Μια παρομοίωση ολόκληρος έχεις γίνει. Πες μας πόσο % άσχετος και άχρηστος είσαι να το καταλάβουμε. Μη μιλάς για άλλα ποσοστά, ύψη και αποστάσεις. Πες μας για σένα. Εμείς καταλάβαμε ποιος είσαι και τι ρόλο παίζεις. Εσύ;

Πηγή: http://kartesios.com/?cat=28

Αλαφούζοι – 5. Η σκανδαλώδης σύμβαση Minerva…

Ας επιστρέψουμε στις αρχές τής δεκαετίας τού ’90, τότε που ο στρατηγός Γρυλλάκης κάνει ό,τι μπορεί για να βολέψει τα πράγματα ώστε οι έλληνες λεφτάδες να καρπωθούν όσο γίνεται μεγαλύτερο κομμάτι από τον ρουμανικό πλούτο, τον οποίο βγάζει στο σφυρί η ξεπουλημένη μετακομμουνιστική πολιτική εξουσία. Οι Αλαφούζοι βάζουν μπροστά τον Γιάννη, τον πρωτότοκο του Αριστείδη, ο οποίος πείθει τον τότε υπουργό μεταφορών Τράιαν Μπασέσκου να υπογράψει μια εξαιρετικά συμφέρουσα για το αλαφουζαίηκο σύμβαση.

Άκου Αιλυνάκο…

Πρώτα ήρθε για τις τηλεοπτικές συχνότητες που θα του εξασφάλιζαν επικοινωνιακή ασυλία, τον έλεγχο της προπαγάνδας και τη δυνατότητα να ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις και να παίρνει δημόσια έργα. Δε μίλησες γιατί θα σου προσέφερε τη δυνατότητα να θαυμάζεις την Κορομηλά, τον Ανδρέα Μικρούτσικο, τον Χατζηνικολάου, τον Αρναούτογλου, τον Πρετεντέρη και τον Κωστόπουλο…

Αναλυτές προειδοποιούν: Δεν θα σώσει η Γερμανία την Ε.Ε. από τη κρίση -Η οικονομία της δεν είναι τόσο ισχυρή όσο φαίνεται

Από το ξεκίνημα της κρίσης, η γερμανική οικονομία θεωρείται ως η ισχυρότερη στην ευρωζώνη. Παρά τα εντυπωσιακά μεγέθη που παρουσιάζει, όμως, η κατάσταση της χώρας ηγέτιδας της Ε.Ε. δεν είναι τόσο υγιής όσο φαίνεται, αναφέρει σε εκτενή ανάλυσή του ο καθηγητής στο ESCP Europe Business School, Terence Tse.

Στην ανάλυση του επισημαίνει αφενός ότι τα επίπεδα εσωτερικών επενδύσεων είναι σχετικά χαμηλά σε σχέση με εκείνα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, αφετέρου ότι οι δημογραφικές τάσεις ενδεχομένως να εμποδίσουν την όποια μελλοντική ανάπτυξη, τέλος ότι αντί η Ε.Ε. να στηρίζεται στη Γερμανία για τη διάσωσή της από την κρίση, θα πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται ως πιο παραγωγική λύση το πώς θα βοηθήσει τις χώρες της περιφέρειας (Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία) να ορθοποδήσουν από μόνες τους.

Δίχως αμφιβολία, μία ματιά στα βασικά μεγέθη της γερμανικής οικονομίας (παραγωγικότητα, ποσοστά ανεργίας κ.ο.κ.) εκ πρώτης όψεως αρκεί για να δικαιολογήσει την οικονομική και πολιτική ισχύ της Γερμανίας. Ωστόσο, πρόκειται για στοιχεία παραπλανητικά που συγκαλύπτουν τις αδυναμίες της.

Ένα τέτοιο μελανό σημείο της κατάστασής της είναι λόγου χάρη ο τομέας των εξαγωγών: παρά το γεγονός ότι τα γερμανικά προϊόντα έχουν κατακλύσει την ευρωπαϊκή αγορά, λειτουργώντας έτσι εις βάρος της ανάκαμψης των χωρών σε κρίση, ωστόσο η ίδια αυτή κρίση έχει αναγκάσει τις «πληγωμένες» ευρωπαϊκές χώρες να παράξουν και να εξαγάγουν φτηνότερα και άρα πιο ανταγωνιστικά προϊόντα που, σε βάθος χρόνου, είναι σε θέση να υποσκελίσουν τα αντίστοιχα γερμανικά, επηρεάζοντας τον τομέα εξαγωγών της.

Πράγματι, τα μεγάλα εξαγωγικά μεγέθη της Γερμανίας ουσιαστικά δείχνουν την αδυναμία της παρά την δύναμή της: δεν επενδύει όσο θα όφειλε για να διασφαλίσει την ισχύ της. Οι τρέχουσες επενδύσεις της χώρας αντιστοιχούν μονάχα στο 17% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, τη στιγμή που χώρες σε πολύ δεινή οικονομική κατάσταση, όπως η Ιταλία και η Γαλλία, επενδύουν περισσότερο στο εσωτερικό των χωρών τους. Απεναντίας, η Γερμανία χαρακτηρίζεται από χρόνια ανεπαρκή επένδυση στον τομέα της ενέργειας, των μεταφορών, των υποδομών και της εκπαίδευσης.

Το γεγονός ότι η Γερμανία δεν είναι τόσο ισχυρή όσο πιστεύουμε σημαίνει ότι ίσως δεν είναι ικανή να σηκώσει τα οικονομικά βάρη της Ε.Ε. και ότι σε λάθος σωτήρα έχουμε αποθέσει τις ελπίδες μας.

ΓΙ’ αυτό το λόγο, ενδείκνυται και επιβάλλεται να βρεθούν άλλοι πιο παραγωγικοί τρόποι επίλυσης της ευρωζωνικής κρίσης: τρόποι που δεν προϋποθέτουν τη Γερμανία σε ρόλο σωτήρα.

Διότι, τώρα η Γερμανία τα πηγαίνει καλά, κάτι που ίσως δεν συνεχίσει να συμβαίνει στο μέλλον…

Πηγή: http://www.iefimerida.gr

Εν αμφιβολία κατά του κατηγορουμένου…

«Είναι αδύνατο να υπερασπιστείς τον εαυτό σου όταν δεν υπάρχει καλή θέληση» *

Θα μπορούσαν να γραφτούν εκατοντάδες νομικά παράπονα για την δίκη-παρωδία και την καταδίκη του Τάσου Θεοφίλου, ο οποίος φανταζόταν και ο ίδιος, λίγο πολύ την κατάληξη της υπόθεσής του.

Και εθνική μετά την οικονομική καταστροφή

«Αν η Κύπρος χαθεί, και ηΕλλάδα θα χαθεί»

Ανδρέας Παπανδρέου

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Με μια εθνική τραγωδία άμεσα, τώρα, κινδυνεύει να ολοκληρωθεί η οικονομική και κοινωνική καταστροφή που πλήττει, εδώ και τέσσερα χρόνια, τον ελληνικό λαό σε Ελλάδα και Κύπρο, μετατρέποντας τα δύο κράτη σε «αποικίες χρέους» της «παγκοσμιοποίησης»,  αφαιρώντας τους δηλαδή όση εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία διέθεταν προ της κρίσεως και υπονομεύοντας τον δημοκρατικό τους χαρακτήρα. Στην Κύπρο αύριο, στην Ελλάδα μεθαύριο, ο ελληνικός λαός κινδυνεύει με οριστική απώλεια των … κεκτημένων του 1821 και του 1955, των κρατών του δηλαδή!
Ο κίνδυνος στην Κύπρο δεν είναι τόσο η «διχοτόμηση», όπως ήταν στις δεκαετίες του 1960 και 1970. Ο αληθινός κίνδυνος είναι η οριστική κατάργηση του δημοκρατικού χαρακτήρα, της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας του κυπριακού κράτους, εν ονόματι μιας δήθεν επανένωσης, όπως παρολίγον να συμβεί το 2004 με το υποστηριχθέν φανατικά από τους Αγγλοαμερικανούς και το εγχώριο κατεστημένο σχέδιο Ανάν.

Ο Κύπριος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, υπερβαίνοντας και αυτό το ιστορικό ρεκόρ της απάτης ΓΑΠ («Λεφτά υπάρχουν»), έδωσε την περασμένη άνοιξη καίριο πλήγμα στο κράτος του επιτρέποντας ένα κούρεμα καταθέσεων, που είχε αποκλείσει κατηγορηματικά πριν και μετά την εκλογή του και υπογράφοντας στη συνέχεια μια δανειακή σύμβαση που υπονομεύει την κυριαρχία, ανεξαρτησία και δημοκρατία στην Κύπρο. Τώρα, ο «’Αδης», όπως τον αποκαλούν οι πιο μαχητικοί επικριτές του, δίκην «Υπερεφιάλτη», ολοκληρώνει το κακό επαναφέροντας τις πρόνοιες του σχεδίου Ανάν, που δεσμεύτηκε να μην κάνει, μέσω ενός «κοινού ανακοινωθέντος» που ετοιμάζεται να υπογράψει από κοινού με τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων κ. ‘Ερογλου. ‘Εχουμε, φαίνεται, βαλθεί ως ‘Ελληνες, να ξεπεράσουμε κάθε παγκόσμιο ρεκόρ υποτέλειας!

“Κιβωτός”: ένας νεαρός τρελόπαπας άλλαξε τον κόσμο…

ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, Ζηνοδώρου 3 & Καλλικλέους, Τ.Κ. 10442 – ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ. & FAX: +30 210 5141935 ΤΗΛ: +30 210 5141953 e-mail: kivotos5@otenet.gr

«Picture Book», Sakai Komako

“…Ήταν το 1998 όταν νεαρός ιερέας μόλις 26 ετών διορίστηκα στον Άγιο Γεώργιο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Θέλησαν να γνωρίσω το πραγματικό ποίμνιο, να καταλάβω γιατί τα παιδιά ήταν παραβατικά, γιατί έμεναν στο δρόμο σαν αγρίμια και έμπαιναν σε συμμορίες. Ένα απόγευμα λοιπόν είδα κάποιους εφήβους να παίζουν μπάσκετ. Τους πλησίασα και έπαιξα μπάσκετ μαζί τους φορώντας το ράσο. Ήταν η αρχή του ταξιδιού…”

Έτσι περιγράφει ο πατήρ Αντώνιος την αφετηρία της Κιβωτού του Κόσμου, αυτής μη κερδοσκοπικής οργάνωσης. Τώρα, “πατήρ Αντώνιο” δεν τον λες εύκολα, έναν νεότατο άνθρωπο, αστραφτερό στην αύρα, αντίρροπο στην αυστηρότητα του μαύρου ράσου, και αμέτοχο της θρησκειακής μελαγχολίας που μας συνήθισαν οι επαγγελματίες ιερείς των τελευταίων δεκαετιών. Επίσης δεν τη λες “Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση”. Μιλάμε για ένα ανθόκηπο του εθελοντισμού, πες την αυγουστιάτικη καταγάλανη παραλία, πες την οικουμενική αγκαλιά της αυταπάρνησης, αλλά μη τη γειώνεις τόσο γραφειοκρατικά ως ΜΚΟ…

“Είχα πείσμα ότι πρέπει να γίνει κάτι στη γειτονιά. Ήταν και δική μου ευθύνη αυτό. Έπρεπε να βγάλει κάποιος το φίδι από την τρύπα…” Γεννιέται λοιπόν η «Κιβωτός του Κόσμου». Για τους περίεργους είναι Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός Ειδικής Μέριμνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού, αφοσιωμένος σε παιδιά υπό συνθήκες  παραμέλησης και εγκατάλειψης, χωρίς ιατρική φροντίδα, χωρίς μέλλον, τα περισσότερα από μονογονεϊκές οικογένειες, και πολλά χωρίς γονείς. Η «Κιβωτός του Κόσμου» ιδρύθηκε το 1998 από έναν εικοσιεξάχρονο ιερέα, τον πατέρα Αντώνιο Παπανικολάουμε όπλα την αγάπη του για τα παιδιά και την επιθυμία του για τη δημιουργία μιας φωλιάς στοργής και φροντίδας για τα παιδιά αυτά της «άλλης» Αθήνας.

Adolf von Menzel, «The window», Germany (1815-1905)

Τι είναι τελικά η Κιβωτός και πώς από ένα απλό όραμα κατάφερε να φιλοξενεί σήμερα πάνω από 400 οικογένειες και να αξιοποιεί τουλάχιστον 500 εθελοντές. «Η Κιβωτός του Κόσμου μετράει σήμερα σχεδόν 13 χρόνια δράσης. Ξεκίνησε από το καφενείο της ενορίας του Αγ. Γεωργίου στον Κολωνό όπου στεγάζονταν οι οικογένειες τις οποίες βοηθούσαμε, και τελικά ύστερα από 10 χρόνια μεταφερθήκαμε εδώ», θυμάται και συμπληρώνει: «Η Κιβωτός στεγάζει κόσμο που βρίσκεται σε ανάγκη και σε κίνδυνο, κυρίως μητέρες με παιδιά. Οι μητέρες που έρχονται εδώ είναι κυρίως από την επαρχία και μετακομίζουν στην Αθήνα για να χαθούν μέσα στην ανωνυμία της μεγαλούπολης και να κάνουν μια νέα αρχή». Αυτήν τη στιγμή στην Κιβωτό φιλοξενούνται 320 παιδιά από τη νηπιακή ηλικία, αλλά και μεγαλύτερα. «Θα μπορούσε κάλλιστα η Κιβωτός να είναι ένα μεγάλο ορφανοτροφείο, αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός μας. Xαρακτηριστικό μας είναι πως προσπαθούμε να κρατήσουμε κοντά τη μητέρα με το παιδί και γι’ αυτό έχουμε τον ξενώνα» λέει ο ίδιος και εξηγεί: «Η μητέρα έχει την επιμέλεια του παιδιού, πάντα όμως με τη βοήθεια των κοινωνικών λειτουργών και των ψυχολόγων μέχρι να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. Δεν θέλουμε να ιδρυματοποιήσουμε αυτά τα παιδιά και γι’ αυτό αν δεν υπάρχει ο γονιός –μιλώντας πάντα για μονογονεϊκές οικογένειες- ψάχνουμε να βρούμε και κάποιον συγγενή του ο οποίος θα μπορούσε να κάνει το παιδί να αισθανθεί πως δεν είναι μόνο του σε ένα κλειστό χώρο χωρίς κάποιο οικείο πρόσωπο. Υπάρχουν επίσης πάρα πολλές οικογένειες οι οποίες ζουν στα όρια της φτώχειας και γι’ αυτό δημιουργήσαμε ένα πρόγραμμα στεγαστικό και πάνω από 30 καταλύματα τα οποία συντηρούμε εμείς, με τους δικούς μας πόρους, μόνο και μόνο για να κρατήσουμε τη μάνα κοντά στο παιδί και να μην το εγκαταλείψει σε κάποιο ορφανοτροφείο».

Οι άνθρωποι της Κιβωτού αναλαμβάνουν να γράψουν τα παιδιά στο σχολείο, να τα διαβάσουν, να τα ταϊσουν και να τους προσφέρουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Για το έργο που παράγει η Κιβωτός του Κόσμου χρειάζονται βεβαίως πολλά χρήματα, τα οποία συλλέγονται μέσα από τις προσφορές του απλού κόσμου. «Οι κρατικοί φορείς ουσιαστικά δεν βοηθούν. Ο κόσμος που μας συμπαραστέκεται όμως -και ειδικά μέσα σε αυτή τη δύσκολη οικονομικά περίοδο- αυξάνεται συνεχώς».

Κι ύστερα λέμε κι εμείς ότι χριστιανίζουμε, λέμε ότι  φιλανθρωπούμε, λέμε ότι νοιαζόμαστε… Όποιος μπορεί, όποιος πείθεται να στείλει ένα φιλί, όποιος δεν αυτοκτόνησε ακόμη βλέποντας ΤV, να μια φωτεινή διέξοδος αυτογνωσίας και αυθεντικής χαράς

Πηγή.

http://xartografos.wordpress.com/2012/04/20/469-%CE%BA%CE%B9%CE%B2%CF%89%CF%84%CF%8C%CF%82-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BB%CF%8C%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%82-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%BE%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD/#more-7312