μία ανάλυση σχετικά με τις επερχόμενες κατασχέσεις σπιτιών λόγω χρεών από την αυτοκρατορία του χρήματος και το αναρχικό πρόταγμα για το δικαίωμα στη κατοικία.
“Ο πιο ευτυχισμένος -είτε βασιλιάς είτε χωριάτης- είναι αυτός που βρίσκει γαλήνη στο σπίτι του.”
(Βόλφγκανγκ Γκαίτε)
Το ρητό που ξεκινά αυτό το κείμενο είναι ακριβώς αυτός ο άγραφος νόμος ο οποίος εγγυάται το δικαίωμα κάθε όντος στο να έχει μια κατοικία που να ανταποκρίνεται στις επιθυμίες του αλλά και στο απαραβίαστο αυτής. Στη χώρα που κάποιοι βάφτισαν Ελλάδα η αρπακτικότητα της αυτοκρατορίας του χρήματος καταργεί ακόμη και αυτό το δικαίωμα. Από πρώτης Ιανουαρίου 2014, απελευθερώνονται οι πλειστηριασμοί, οι κατασχέσεις και οι εξώσεις ακόμη και της πρώτης κατοικίας για οποιοδήποτε χρέος κυρίως προς τις τράπεζες αλλά και το κράτος.
Οι πρώτες εκτιμήσεις μιλούν για ένα πρώτο κύμα κατασχέσεων 150 χιλιάδων κατοικιών. Ήδη στο νομό Αττικής έχουν κατατεθεί δικαστικά οι πρώτες αγωγές από ξένες εταιρίες, οι οποίες πριν είχαν φροντίσει να αγοράσουν τα δάνεια πρώτης κατοικίας των τραπεζών σε χαμηλές τιμές.
Οι εταιρείες αυτές πηγαίνουν σε ρημαγμένες χώρες σαν τη δικιά μας, (με το αζημίωτο βέβαια προς τους πολιτικούς που τους ανοίγουν τον δρόμο), και αγοράζουν σε σετ τα δάνεια με τα σπίτια, τα οποία εξίσου μετά πωλούν σε σετ. Δηλαδή ένας Ευρωπαίος με το 1/30 του κόστους που πήρατε εσείς το σπίτι σας θα αποκτά 4-5 ακίνητα στην Ελλάδα.Το πρόβλημα της Στέγης τα τελευταία χρόνια απετέλεσε το αντικείμενο αισχροκέρδειας, εκμετάλλευσης και αφαίμαξης του εισοδήματος από εργολάβους, κτηματομεσίτες και τράπεζες. Το “όνειρο ενός κεραμιδιού πάνω από το κεφάλι μας” κατέληξε να γίνει ο εφιάλτης για εκατομμύρια έλληνες και μετανάστες, ειδικά για αυτούς που κατέφυγαν στις τράπεζες για να πάρουν ένα σπίτι. Του οποίου, αφού “φούσκωσαν” την αξία απόκτησης, αφού ο ιδιοκτήτης του κατέβαλε ένα σημαντικό ποσό από το εισόδημά του, τώρα απαξιώνεται από το σκάσιμο της φούσκας που δημιούργησε ο ίδιος μηχανισμός των κάθε είδους εμπλεκομένων (εργολάβοι, μεσίτες, τράπεζες)
Από στραβή καμινάδα, βγαίνει στραβός καπνός
«Όποιος κυριαρχεί, είναι πάντοτε ο κληρονόμος όλων των νικητών»
(Βάλτερ Μπένγιαμιν)
