ΥΠΕΡΒΑΣΗ : Κίνημα Δράσης, Πράξης και Αποτελέσματος

Η ΟΜΑΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ 
Τελείωσε το πάρτι κύριοι της Κυβέρνησης 
και του κρατικοδίαιτου Τραπεζικού Συστήματος !!!

Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
ΕΡΓΑΣΤΗΚΕ ΣΚΛΗΡΑ ΕΠΙ 2 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ,
ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΑΥΤΗ Η ΑΓΩΓΗ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ.

https://www.facebook.com/groups/ypervasi/
https://www.facebook.com/Kinima.Ypervasi
https://twitter.com/Kinima_Ypervasi
http://www.youtube.com/channel/UCV6j-hZeyTY4QSW1GC6ztDw

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΕΔΩ :
http://www.scribd.com/doc/193167384/Κίνημα-ΥΠΕΡΒΑΣΗ-Σχέδιο-Ομαδικής-Αγωγής-κατά-Τραπεζών

Η ΟΜΑΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΤΟΙΜΗ
ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΤΕΘΕΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2014,
ΜΟΛΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ Η ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
ΤΩΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ.

ΑΦΟΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ,
ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΑ, ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΑ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ
ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ,
ΕΝΗΜΕΡΑ, ΡΥΘΜΙΣΜΕΝΑ, ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΑ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΑ,
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ
ΑΙΤΗΣΗ ΥΠΑΓΩΓΗΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΤΣΕΛΗ.

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ
ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΤΕ ΤΙΣ ΦΟΡΜΕΣ 
ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΕΔΩ :
https://www.facebook.com/groups/ypervasi/232446806937006/

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

Τσατάλια τα νεύρα. Έφυγε τρέχοντας μόλις σχόλασε. Σούπερ μάρκετ. Κουβάλησε τις σακούλες νιώθοντας να λείπουν τα πόδια της, από την κούραση. Να ετοιμάσει το σπίτι αλλάζοντας θέση στα έπιπλα, να ετοιμάσει φαγητά για το βράδυ, να κάνει ένα τελευταίο καθάρισμα, να κάνει ένα μπάνιο, να ντυθεί για το ρεβεγιόν, να…
Στην αρχή άκουσε το θυροτηλέφωνο. Δεν έδωσε σημασία. «Γυφτάκια», σκέφτηκε. Τα είχε δει στη διπλανή πολυκατοικία να χτυπάνε κουδούνια για τα κάλαντα. Δεν τα άντεχε τα γυφτάκια. Τελευταία δεν άντεχε κανέναν.
Κάποιος θα τους άνοιξε. Τώρα χτυπούσαν το κουδούνι της πόρτας της. Μία φορά, δύο, τρεις, ασταμάτητα. Κάθε γκλιν γκλον την πυροβολούσε στο μυαλό. Η επιμονή και το θράσος τους την εξόργισαν. Άνοιξε την πόρτα με δύναμη και ούρλιαξε «γιατί χτυπάτε έτσι το κουδούνι;»
Τα δύο κοριτσίστικα μάτια έκαναν γρήγορα βήματα πίσω κι έγιναν φοβισμένα. Το αγόρι άνοιξε το χέρι του κι έδειξε. «Δε δίνω μία» του τσίριξε και «Όχι, να μην τα πείτε!».
Το δάχτυλο συνέχισε να δείχνει. Το πήρε για σημάδι και γύρισε γρήγορα το κεφάλι της να δει τι έδειχνε. Είδε τα κλειδιά της να κρέμονται έξω από την πόρτα. Το κλειδί του σπιτιού, του αυτοκινήτου, του γραφείου, κλειδιά πολλά.
«Τα κλειδιά σας ξεχάσατε. Γι’ αυτό χτυπούσαμε το κουδούνι», είπε.
Έπιασε το μέτωπό της σα να πονούσε το κεφάλι της. Έσκυψε. «Συγγνώμη».
Κάθισαν μαζί γύρω στη μία ώρα. Ήπιαν πορτοκαλάδα, έφαγαν μελομακάρονα, της είπαν ότι φέτος δεν έβγαλαν τίποτε από τα κάλαντα, δίκιο έχει ο κόσμος, που να τα βρει, πολλοί φτωχοί σαν κι αυτά…
Τα λεφτά που τους έδωσε της είπαν ότι ήταν πολλά. Δεν πείραζε που έχασαν μια ώρα κάλαντα. Έτσι κι αλλιώς…
Επέμενε. Τους τα έβαλε στην τσέπη.
Έφυγαν κρατώντας όλες τις σακούλες που εκείνη είχε αγοράσει από το σούπερ μάρκετ.
«Δε γαμιέται το ρεβεγιόν» αποφάσισε στα γρήγορα με τον εαυτό της. Θα έπαιρνε πίτσες, μπύρες και σ’ όποιον άρεσε.
Πήρε από τη βιβλιοθήκη τους «Αρραβώνες του κυρίου Ιρ», ξάπλωσε στο κρεβάτι κι άρχισε να διαβάζει.
Ας την έπαιρνε ο ύπνος. Όταν έρχονταν ας χτυπούσαν το κουδούνι να την ξυπνήσουν. Άλλωστε, το δικό της ρεβεγιόν το είχε κάνει…

Πηγή.

Τα «ναρκωτικά της κρίσης» κάνουν θραύση στους νέους

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΤΣΑ (υπεύθυνη της Μονάδας Απεξάρτησης Τοξικομανών ΨΝΑ – 18 Ανω)

Τα υποκατάστατα αποτελούν την εύκολη λύση, αφού συντηρούν την εξάρτηση ως λειτουργία και ως τρόπο ζωής. «Ημνημονιακή πολιτική, που καταδικάζει την πλειονότητα των κατοίκων αυτής της χώρας στην ανεργία, τη στέρηση, τη φτώχεια, τη δυστυχία, πλήττει ακόμα πιο άγρια τη νεολαία, όπου η ανεργία ξεπερνά το 62% και όλοι οι δρόμοι προς το μέλλον φαίνονται κλειστοί.

Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, που δημιουργεί η χωρίς προηγούμενο κρίση, οι νέοι βιώνουν το απόλυτο αδιέξοδο και αναζητούν τρόπους φυγής. Ετσι στρέφονται προς τις ουσίες, νόμιμες και παράνομες, για να μη σκέφτονται και να μην αισθάνονται τίποτα».

Μιλάμε με την ψυχίατρο Κατερίνα Μάτσα, υπεύθυνη της Μονάδας Απεξάρτησης Τοξικομανών ΨΝΑ – 18 Ανω, εκδότρια του περιοδικού «Τετράδια Ψυχιατρικής» και συγγραφέα του βιβλίου «Ταπείνωση και ντροπή, γυναίκες τοξικομανείς», εκδόσεις Αγρα. Σε αυτό πραγματεύεται το συναίσθημα της ντροπής, όπως αυτό βιώνεται από γυναίκες τοξικομανείς.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ

Θεόδωρος Μαριόλης

Αν. Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο, και Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών Δημήτρης Μπάτσης

Το πιο εντυπωσιακό γεγονός δεν είναι η πρωτοφανής, με διεθνή μέτρα και σταθμά, ύφεση της ελληνικής οικονομίας και η επακόλουθη εκτίναξη της ανεργίας. Αλλά ότι οι «Μνημονιακές κυβερνήσεις» δεν έχουν καταθέσει ούτε τμήμα προγράμματος αντιστροφής της κατάστασης. Υπολογισμοί δείχνουν ότι, για να αρχίσει να μειώνεται η ανεργία, απαιτούνται ετήσιοι ρυθμοί ανάπτυξης του 2-2.5%, ενώ για να συμπιεστεί η ανεργία στο 10%, εντός περιόδου 5 ετών, απαιτούνται ρυθμοί ανάπτυξης της τάξης του 5-5.5%. Θα πρόκειται περί θαύματος.

Κάθε εθνική οικονομία αποτελείται από τρεις τομείς, τον Ιδιωτικό, τον Δημόσιο και τον Εξωτερικό τομέα. Όταν βρίσκεται σε βαθειά ύφεση, πρέπει ένας, τουλάχιστον, τομέας να λειτουργήσει ως «ατμομηχανή», δηλαδή να καθοδηγήσει την τόνωση της ενεργού ζητήσεως. Αυτή ήταν η κεντρική ιδέα των M. Kaleckiκαι J. M. Keynes, στη Μεγάλη Κρίση του 1930, και είναι, καταρχήν, βάσιμη. Στην Ελλάδα, ο Ιδιωτικός τομέας βρίσκεται σε δεινή κατάσταση, ενώ αποστραγγίζεται με φόρους. Ο Δημόσιος τομέας είναι φορτωμένος με χρέη, ενώ αποδιαρθρώνεται περαιτέρω μέσω της ασκούμενης συσταλτικής πολιτικής. Επίσης, η κυβέρνηση δεν διαθέτει, λόγω των περιορισμών του Μάαστριχτ, κάποιο εργαλείο αντι-κυκλικής πολιτικής. Τέλος, ο Εξωτερικός τομέας αδυνατεί να συμβάλλει, γιατί (α) χρησιμοποιεί το ευρώ, δηλαδή νόμισμα πιο «σκληρό» και από το δολάριο, και (β) ανταγωνίζεται πολύ πιο τεχνολογικά προηγμένες ευρωζωνικές οικονομίες επί τη βάσει οιονεί-απολύτων (και όχι συγκριτικών!) πλεονεκτημάτων κόστους.

Ορθόδοξα θεμέλια ενός κράτους ανορθόδοξου

Η μορφή του Ιουστινιανού (κέντρο) στα ψηφιδωτά του ναού του Αγίου Βιταλίου, στη Ραβέννα

Κείμενο: Βασίλης Ραφαηλίδης*

ΤΟ ΑΜΜΩΔΕΣ του κοινωνικού (ελληνικού) εδάφους, λέει ο Γεράσιμος Κακλαμάνης στο σημαδιακό βιβλίο του «Επί της δομής του νεοελληνικού κράτους», δεν επέτρεπε να στηριχτεί πάνω του μια κοινωνία αυτοθε- σμιζόμενη και καλά δομημένη. Εντούτοις, σε μια κοι­νωνία που δεν υπήρχε έπρεπε να βασιστεί ένα Κράτος που έπρεπε να υπάρξει οπωσδήποτε, γιατί κάτι έπρεπε να κάνουν οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής (δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα) με τα περιτρίμματα της καταρρέουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με τα συντρίμμια της, λοιπόν, θα χτιστούν σχεδόν κυριολε­κτικά τα εθνικά κράτη των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής. Είναι εύκολο να δημιουργηθεί ένα κράτος. ‘Οχι όμως και ένα «εθνικό κράτος», δηλαδή ένας διοικητικός και νομοκανονιστικός μηχανισμός, με τους ιθύνοντες και τη γραφειοκρατία του, που να στηρίζεται στα σταθερά και μόνιμα χαρακτηριστικά μιας συγκεκριμένης εθνό­τητας. Με εξαίρεση τους εμπόρους και τους διανοού­μενους της διασποράς που λίγο ως πολύ είχαν μια κά-ποια εθνική συνείδηση, οι αυτόχθονες Έλληνες (της Ελλάδας) αποτελούνταν από μια πανσπερμία λαών και εθνοτήτων, και μόνο σοβαρό κοινό γνώρισμα που διέ­θεταν ήταν η υποδούλωση στον ίδιο δυνάστη.

‘Ολες οι μαρτυρίες δείχνουν πως οι αυτόχθονες ‘Ελ­ληνες πριν από την Επανάσταση διατηρούσαν τη μνήμη της διαλυμένης πολυεθνικής Βυζαντινής Αυτοκρατορί­ας.

The flag of the Areopagus of Eastern Continental Greece with symbols of faith, charity (love), and hope.

Η ελληνικότητα της οποίας όμως δεν προχωρούσε πέ­ρα απ’ την Ορθοδοξία, που ωστόσο δεν είναι γνώρισμα του ελληνισμού, αλλά κοινή θρησκεία μιας τεράστιας ομάδας λαών και εθνοτήτων.

Το πλουσιόπαιδο με την γκρανκάσα «Κώστας Λουλές»

Της Άννας Χατζησοφιά

Η κωμόπολη ήταν ανάστατη. Μέρες τώρα κυκλοφορούσε από σπίτι σε σπίτι η φήμη και όλοι ετοιμάζονταν να κατεβούν στην πλατεία να δουν το περίεργο θέαμα με τα μάτια τους. Οι γηραιότεροι στο καφενείο δυσπιστούσαν, αυτά είναι μασλάτια που κάποιος θα τα διέδιδε για να σπάσει πλάκα, γιατί πιο εύκολο είναι να περάσει η γκαμήλα απ΄ το βελόνι, παρά αυτό.

Υπήρχαν όμως και κάποιοι που λέγαν ότι γίνονταν, άλλωστε στο πέμπτο καρτούτσο την είχαν δει την γκαμήλα με τα μάτια τσ’ να περνάει την τρούπα, οπότε μπορεί να συνέβαινε κι αυτό το ανήκουστο!

London still Calling: Τζο Στράμερ, ο πρωτοπόρος της πανκ

Στις 22 Δεκεμβρίου του 2002, φεύγει από τη ζωή ο Τζο Στράμερ, ο τραγουδιστής των Clash, που μαζί με τους Sex Pistols αποτέλεσαν τους πρωτοπόρους της πανκ μουσική σκηνής της δεκαετίας του ’70.

Hταν στις 14 Δεκέμβρη του 1979, οι Clash μπαίνουν στα Wessex Studios του Λονδίνο και ηχογραφούν ένα από τα πιο δυνατά άλμπουμ όλων των εποχών. Το άλμπουμ θα λάβει διθυραμβικές κριτικές και το νούμερο 8 στη λίστα με τα 500 καλύτερα άλμπουμ του Rolling Stone. Τριάντα χρόνια μετά, το «London Calling» παραμένει ζωντανό……«Το Λονδίνο καλεί σε μακρινές πόλεις. Τώρα που ο πόλεμος έχει κηρυχθεί και η μάχη έχει ξεπέσει, το Λονδίνο καλεί τον κάτω κόσμο. Βγείτε έξω από το ντουλάπι, όλοι εσείς, αγόρια και κορίτσια. Το Λονδίνο καλεί»… τραγουδούν οι Clash το 1979 και το Λονδίνο σείεται.

Μπορεί οι Sex Pistols να ήταν το πρώτο βρετανικό πανκ ροκ συγκρότημα, αλλά οι Clash θεωρήθηκαν η επιτομή του βρετανικού πανκ.