Συνέντευξη Γ.Ρούση στο περιοδικό Crash

Συνέντευξη Γ.Ρούση στον Γιώργο Χουδαλάκη στο περιοδικό Crash

Σημασία δεν έχει μόνο τι λέγεται, αλλά και ποιος το λέει. Ο Γιώργος Ρούσης θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους διανοούμενους της αριστεράς . Για αυτό και αποκτά άλλη αξία όταν  χαρακτηρίζει τον Τσίπρα ως “ένα νεαρό που καβάλησε το καλάμι”. Ως καθηγητής στο Πάντειο εδώ  και  τριανταπέντε χρόνια παραδίδει μαθήματα ανατροπής του συστήματος. Ίσως για αυτό και δεν χρηματοδοτήθηκε ποτέ καμιά έρευνά του. Σε μια εκ  βαθέων -μη πολιτικά ορθή- συνέντευξη στο CRASH, επιχειρούμε μια εξ αριστερών ανάλυση του πολιτικού τοπίου. Ο Ρούσης πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τα δίνει όλα για να γίνει κυβέρνηση. Για τον Γ.Γ. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, επιλέγει το χαρακτηρισμό “από κάθε άποψη τέλειος εκπρόσωπος απολιθώματος» ενώ για το ΚΚΕ πιστεύει ότι «οραματίζεται το μέλλον κοιτάζοντας προς το Σταλινικό παρελθόν». Η ΔΗΜΑΡ για τον Ρούση είναι ό,τι πιο γελοίο, δίγλωσσο, και ασυνεπές  υπάρχει στο πολιτικό σκηνικό και ο Κουβέλης δεν είναι αριστερός αλλά ο κύριος “ναι μεν αλλά”. Ο ίδιος, αντάρτης πολιτικά, χωράει μόνο στον ΑΝΤΑΡΣΥΑ και σε αυτόν κριτικά .  Στα μάτια του καθηγητή η σημερινή ΝΔ του Σαμαρά, με ‘Αδωνη, Βορίδη, Δένδια κλπ  είναι ακροδεξιά.  Για το ΠΑΣΟΚ δηλώνει “τέλειωσε το πανηγύρι” που απλά εξακολουθεί να υπάρχει για να είναι ο δυστυχής Βενιζέλος αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση.  Όταν η συζήτηση φθάνει στην τρομοκρατία, υπενθυμίζει ότι η πρώτη τρομοκρατία είναι η κρατική, ακολουθεί η παρακρατική της Χρυσής Αυγής. Ο ίδιος θεωρεί ότι η εποχή ευνοεί και άλλου είδους ένοπλη αντιβία με την οποία διαφωνεί επειδή την θεωρεί ηθικά ελέγξιμη και αναποτελεσματική”. Για πρώτη φορά ανασύρει την προκήρυξη ανάληψης ευθύνης για το χτύπημα στα γραφεία της ΝΔ και καταγγέλει μέσω του Crash ότι είναι κατασκευασμένη από τις μυστικές υπηρεσίες.

ΒΟΧΑΚΙ Ξεχωριστο.

Σύνορα Γαλλίας-Βελγίου, 1971. Ένα ζευγάρι ταξιδεύει με οτοστόπ από την Γαλλία, φθάνει στον Τελωνειακό έλεγχο του Βελγίου.

Η Λίζα, μια νεαρή Αμερικανίδα, εμφανώς νευρική, ρωτάει με τα σπασμένα Ελληνικά της: Γιώργο τι γίνεται τώρα;

Ο Βέλγος τελωνειακός ζητάει από τον Γιώργο το διαβατήριό του. Είναι πλαστό.

ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΟΥΣ

του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Τον ακούμε συχνά αυτό τον ισχυρισμό : «Σήμερα οι Τράπεζες έχουν γίνει σημαντικότερες από τα κράτη .» Συνήθως τον εκλαμβάνουμε ως σχήμα λόγου, μια μεταφορική έκφραση για να τονιστεί η επιρροή που ασκούν οι τράπεζες στην πολιτική των κυβερνήσεων. Ελάχιστοι ίσως υποψιάζονται ότι το ενεργητικό των τραπεζών μιας χώρας (οι συμμετοχές της σε άλλες επιχειρήσεις, η αξία των ακινήτων που κατέχει, τα χρήματα που έχει στα θησαυροφυλάκια της, τα κρατικά χρεόγραφα, τα δάνεια που έχει χορηγήσει κ.λ.π) μπορεί όντως να είναι μεγαλύτερο (!) από το ΑΕΠ της αντίστοιχης χώρας.

Αν το ενεργητικό του τραπεζικού συστήματος ενός κράτους είναι μεγαλύτερο από το ΑΕΠ του κράτους αυτού, τότε το πολιτικό συμπέρασμα είναι προφανές : Στη συγκεκριμένη χώρα αντικειμενικά οι τράπεζες είναι σημαντικότερες οικονομικά από το ίδιο το κράτος ! Υπό το πρίσμα αυτό, αν κάποιος αναζητήσει έναν αξιόπιστο πίνακα που να συγκρίνει το ενεργητικό των τραπεζών κάθε χώρας της ευρωζώνης και της Ε.Ε. με το ΑΕΠ της αντίστοιχης χώρας, θα αισθανθεί τρόμο! Από τα 17 κράτη που συναπαρτίζουν την ευρωζώνη, μόνο σε …ένα 1(!) το ενεργητικό των τραπεζών είναι μικρότερο από το 100% του ΑΕΠ- στη Σλοβακία.

Και στα 16 υπόλοιπα κράτη που χρησιμοποιούν ως νόμισμα το ευρώ, το ενεργητικό των τραπεζών είναι μεγαλύτερο από το ΑΕΠ τους : 300% στη Γερμανία, 423% στη Γαλλία, 269% στην Ιταλία, 326% στην Ισπανία, για να αναφερθούμε στις τέσσερις μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης !

Κρυώνω.

Ζήσαμε τη ζωή μας μέσα σε εικονικά κελιά, απαστράπτουσες φαντασιώσεις τεχνητών αναγκών, τα ανθρώπινα συναισθήματα στην υπηρεσία της κατανάλωσης, δημιουργία εμπορικής τέχνης ή αλλιώς η βιτρίνα του τίποτα.

Υπηρέτες του στερεότυπου που επιλέξαμε να μας εκφράσει, στήσαμε οικογενειακά ψεύδη, φιλικές προσποιήσεις, ερωτικές υποταγές, πολιτικές συμμορίες, κοινωνικές πληγές.

Ακρωτηριάσαμε την λογική προσαρμόζοντας τα πληγωμένα της απομεινάρια στο προκρούστειο θεώρημα της αποφυγής κάθε ευθύνης.

Ομαδοποιήσαμε τη συμπεριφορά μας σε κοινότοπες βουβές ηδονές οπαδικής ισοπέδωσης, πνευματικής στείρωσης, συνθηματικού μιμητισμού, βαστάζοι γυμνών βασιλέων ανείπωτης ηλιθιότητας.

Αρνηθήκαμε την δημιουργία για χάρη της παραγωγής, αρνηθήκαμε την ομορφιά για χάρη της πρακτικότητας, αρνηθήκαμε τον έρωτα για χάρη της κανονικότητας, αρνηθήκαμε τη ζωή για χάρη της επιβίωσης.

Μεγαλώνουμε προορισμένοι να εκπληρώσουμε το πλέον απάνθρωπο όνειρο της διαρκούς κατανάλωσης αληθοφανών συμβάσεων σκοπού και περιεχομένου μιας ζωής που δεν διαλέξαμε.

Εκλογικεύουμε το παράλογο αναλύοντας κάθε πτυχή της εξουσιαστική τρέλας, κάθε άρρωστη συμπεριφορά των νεκροζώντανων υπηρετών της.

Ανακηρύξαμε σε επιστήμη την βαρύγδουπη μα παντελώς κενή νοήματος θεωρητικοποίηση των κοινωνικών φαινομένων, ανάγοντας την κοινωνία, όπως και κάθε άλλη συλλογική οντότητα, σε υπεράθροισμα των μελών της, σε ανεξάρτητο οργανισμό που λειτουργεί πέρα κι έξω από το κάθε ασήμαντο και μικροσκοπικό κύτταρο της.

Αποδεχτήκαμε το ρόλο του μυρμηγκιού, σε μια φωλιά που υπόσχεται περισσότερη τροφή, φως, και αέρα αν πατήσεις πάνω στους υπόλοιπους. Αν πάψεις να είσαι εσύ και γίνεις σαν τους άλλους. Αν γίνεις οι “άλλοι”.

Δεν έχει σημασία σε ποιους άλλους θα μοιάσεις, σε ποιους άλλους θα ενταχθείς, σε ποιους άλλους θα βρίσκεις κάθε φορά τη δικαιολογία να μην φέρεις την δική σου ευθύνη. Σημασία έχει ότι έμαθες πως οι “άλλοι” είναι κάτι πιο δυνατό από σένα, και μόνο μαζί με τους άλλους αντλείς δύναμη, δικαίωμα, δικαιολογία ύπαρξης.

Καταθλιπτικά απομεινάρια ανθρώπινης διανόησης σηκώνουμε τις σημαίες των άλλων, σκύβουμε μπροστά στα είδωλα των άλλων, φωνάζουμε τα συνθήματα των άλλων, ζούμε τις ζωές των άλλων. Κοπάδια στις εξουσίας τα αποτρόπαια εκτροφεία, κοπάδια στις εικονικές μας αντιστάσεις, κοπάδια στου συστήματος τις άπειρες παραλλαγές.

Άραγε που χάσαμε το δρόμο;

…..

Κρυώνω.

Είναι σκληρή μα όμορφη η μοναξιά.

Ακόμα πιο όμορφη είναι η ζωή.

Πότε θα ζήσουμε;

Πηγή.

ΑΚΟΥΣΑΤΕ , ΑΚΟΥΣΑΤΕ , ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΞΥΠΝΑΤΕ….(Ο ανθρώπινος μόχθος ~ Ζακ Πρεβέρ)

Ο ανθρώπινος μόχθος…

Δεν είναι τούτος ο όμορφος και χαμογελαστός νεαρός…
Όρθιος πάνω στο πόδι του το γύψινο…
Ή το πέτρινο…
Που δίνει χάρη στα παιδαριώδη κόλπα του γλύπτη…
Την ηλίθια ψευδαίσθηση…
Της αγαλλίασης του χορού και της γιορτής…
Και που φέρνει στο νου με το άλλο πόδι στον αέρα…
Τη γλύκα της επιστροφής στο σπίτι…

Τα ελληνικά αινίγματα

– τί είναι αυτό που ανεβαίνει με τα πόδια και το κατεβάζουν με κουβέρτα* –

τί είναι αυτό στο οποίο ο Μάριος Ζ. συλλαμβάνεται και φυλακίζεται; / τί είναι αυτό στο οποίο πριν από πορεία, πάνω στις μηχανές της ομάδας Δ βλέπει κανείς κρεμασμένες σάκες; / τί είναι αυτό στο οποίο κρατούμενοι βασανίζονται με tazer και κρατούμενοι αυτοκτονούν πέφτοντας απ’ το μπαλκόνι; / τί είναι αυτό που έχει στρατόπεδα συγκέντρωσης, κοντέινερ γεμάτα με ανθρώπους, που δεν επιτρέπεται να πάρουν αέρα, που τρώνε ξύλο κάθε τόσο, που βράζουν υπό τον αυγουστιάτικο ήλιο και την κρατική λαμαρίνα; / τί είναι αυτό που διώκει αναρχικούς ή συνδικαλιστές κυρίως εξαιτίας αυτής τους της επιλογής; / και τί είναι αυτό που απαλλάσσει από τις ποινικές ευθύνες τα μέλη οργανισμών που ασχολούνται με την αξιοποίηση της «δημόσιας υπηρεσίας», τί είναι αυτό που απαλλάσσει από τις ποινικές ευθύνες τον ειδικό διαχειριστή της Δημόσιας Τηλεόρασης; / τί είναι αυτό που το ίδιο το υπουργείο εργασίας του παρουσιάζει ένα μεγάλο ποσοστό εργαζομένων να πληρώνονται με μόλις 10 ευρώ πάνω απ’ το όριο της φτώχειας που το ίδιο έχει καθορίσει; / τί είναι αυτό που ιδιωτικοποιεί το νερό; / τί είναι αυτό που χρεοκοπημένοι επιχειρηματίες με δημόσιο χρήμα αγοράζουν δημόσιες τράπεζες, ΠΑΕ και οργανισμούς; /

LSD ΚΑΙ ACID DREAMS ΤΑ ΨΥΧΕΔΕΛΙΚΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ CIA ΚΑΙ Η ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΗΣ ΨΥΧΟΤΡΟΠΩΝ ΟΥΣΙΩΝ

Ποια είναι η ιστορία της πιο ισχυρής ψυχότροπης ουσίας που ανακαλύφθηκε ποτέ; Γιατί το LSD θεωρήθηκε ως «ατομική βόμβα της σκέψης»; Γιατί έγινε αμέσως το «αγαπημένο παιδί» της CIA; Ποια ήταν τα παράνομα και μυστικά πειράματα με LSD, που έκαναν οι πράκτορες της CIA και οι συνεργαζόμενοι μαζί τους «επιστήμονες», πάνω σε ανυποψίαστα θύματα; Πως το LSD συνέβαλε στην εμφάνιση της ψυχεδελικής κουλτούρας; Άνοιξε όντως το LSD μια νέα αντιληπτική πύλη, που οδήγησε το ανθρώπινο πνεύμα σε νέες κατευθύνσεις;

Αν οι πύλες της αντίληψης καθαριστούν, τότε ο άνθρωπος θα δει τα πάντα όπως είναι, άπειρα.

William Blake