Πες μου αν θέλεις τι φοβάσαι στις γιορτές…

Αν έρθεις απ’ το σπίτι τα χαράματα
θα έχω το κλειδί πανω στην πόρτα
Αν θέλεις θα γκρεμισουμε τα φραγματα
δυο ταχυδρόμοι που ξεχάστηκαν στη βόλτα

Πες μου, πες μου αν θέλεις τι φοβάσαι στις γιορτές
Πες μου, πες μου αν θέλεις τι φοβάσαι στις γιορτές
Μόνο για κείνη μη μου λες
Μόνο για κείνη μη μου λες
Την έχω κλείσει μες στο χθές
Την έχω κλείσει μες στο χθές
Μόνο για κείνη μη μου λες

Αν έρθεις απ’ το σπίτι τα χαράματα
να πεις τις πιο καλές σου ιστορίες
αυτές που ζωντανεύουνε τ’ αγάλματα
και κατεβάζουν τα ρολά στις απορίες

Πες μου, πες μου αν θέλεις
τι φοβάσαι στις γιορτές
Πες μου, πες μου αν θέλεις
τι φοβάσαι στις γιορτές
Μόνο για κείνον μη μου λες
Μόνο για κείνον μη μου λες
Μόνο για κείνον μη μου λες

***

Στίχοι,μουσική: Μάνος Ξυδούς – Ερμηνεία: Φίλιππος Πλιάτσικας,Θεοδοσία Τσάτσου

Ένα δευτερόλεπτο…-χιλιάδες πόρτες ανοιχτές.-

 

 

γράφει ο Άκης κουστουλίδης

Ένα δευτερόλεπτο …..

Εξήντα μαζί φτιάχνουν ένα λεπτό ……

Τρις χιλιάδες εξακόσια από αυτά ολοκληρώνουν μια ώρα …

Και μια μέρα έχει ογδόντα έξι χιλιάδες τετρακόσια ….

Όλα σε μια ευθεία γραμμή, σχεδόν ατάραχα και αδιάφορα κυλούν και ξεχνιούνται στο παρελθόν.

 

Στην μνήμη της ζωής μένουν άλλοτε μαζεμένα σε μια σημαντική μέρα. άλλοτε σαν χρόνια, μα σαν ένα δευτερόλεπτο σπανίως αναφέρονται και όταν αναφέρονται ονομάζονται είτε σαν την κακιά στιγμή, είτε σαν την κακιά την ώρα κ.λ.π.

Και όμως έρχεται εκείνο το δευτερόλεπτο που  μπορεί να  αλλάξει τα πάντα στην ζωή σου, να σου ταράξει την ευθεία γραμμή των δεδομένων σου και να σου ανοίξει μονοπάτια απάτητα, πόνο αλλιώτικο από αυτό που μέχρι τώρα είχες σαν δεδομένο στα όρια της αντοχής σου.

Φτάνει ένα δευτερόλεπτο να ξεφύγει από την ευθεία γραμμή και το υποτιθέμενο άτρωτο του μυαλού πέφτει σαν χάρτινος πύργος μπροστά στον κόσμο των ματιών σου.

Ο Αρμαγεδδών του Μνημονίου με αριθμούς

Η «δημοσιονομική προσαρμογή» μάς στοίχισε 73 δισ. ευρώ, ενώ η ελληνική οικονομία διαρκώς συρρικνώνεται, η ανάπτυξη επιμένει να μην έρχεται και σταθερές της ζωής των πολιτών, ήτοι εργασία, ιδιωτική περιουσία και καταθέσεις, εξαϋλώνονται…

Επειτα από σχεδόν τέσσερα χρόνια δημοσιονομικής προσαρμογής και εισοδηματικής λιτότητας, κατά τις επιταγές δύο Μνημονίων, και η ελληνική οικονομία παραμένει βαθιά χωμένη στην ύφεση, με την κοινωνία εξαθλιωμένη και διαλυμένη.

Μεταξύ 2009 και 2013, η ελληνική οικονομία (ΑΕΠ) συρρικνώθηκε κατά 48 δισ. ευρώ σε ονομαστικούς όρους, με την κατανάλωση των νοικοκυριών να χάνει 36 δισ., τις ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου να μειώνονται κατά 19 δισ., ενώ μόνο οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών κερδίζουν 7 δισ. ευρώ, υπολειπόμενες ωστόσο κατά 4 δισ. από τα επίπεδα του 2008.

Γιατί τα σχολεία δεν μορφώνουν;

   

   

Όταν το 1990, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, απονεμήθηκε στον John Taylor Gatto ο τίτλος του «Δασκάλου της Χρονιάς της Νέας Υόρκης» στην ομιλία αποδοχής του τίτλου που εκφώνησε, δεν αρκέστηκε σε απλές ευχαριστίες, αλλά εξαπέλυσε ένα δριμύ κατηγορώ στην συμβατική λογική που διέπει την εκπαίδευση. Μίλησε για το ρόλο που πρέπει να διαδραματίζει η εκπαίδευση για το άτομο, την οικογένεια και την κοινωνία στην σύγχρονη εποχή. Δεν απευθύνθηκε μόνο στη Νέα Υόρκη και τους μαθητές του.

Τα λόγια του εκφράζουν και τις ανησυχίες των εκπαιδευτικών και των γονιών όπου και αν βρίσκονται. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη μόρφωση και την δημιουργική απασχόληση των παιδιών μας είναι σοβαρά και πολύπλοκα και δεν αποτελούν αποκλειστική ευθύνη των σχολείων. Κι όμως τα σχολεία μπορούν να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες για την διαμόρφωση της κοινωνίας και του κόσμου που ονειρευόμαστε. Έτσι έχουμε την ευχαρίστηση να δημοσιεύσουμε αυτή την φλογερή ομιλία ενός από τους πιο ένθερμους οπαδούς της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.

Το MEGA, ο Μάνος Ελευθερίου, και η Μπουμπούκα!

του Αρκά

Το πρωϊ της Κυριακής στο ΜΕGAΤΣΑΝΕΛΕ, φάτσα κάρτα Ιορδάνης Χασαπόπουλος, Μανώλης Αναγνωστάκης, τώρα θα μου πεις, τι την ανοίγεις την ρημάδα; ε, έτυχε!

σηκώθηκα την είχε ανοιχτή η κυρά κάνοντας δουλειές, κάθισα για καφέ,

ειδα οτι είχαν καλεσμένο τον Μάνο Ελευθερίου, καρφώθηκα να δω τι θα πει ο ποιητής.

Ο ποιητής είχε  προλογίσει καλεσμένος προ ημερών, κάτω από  την  Ακρόπολη στην αίθουσα του μουσείου, το βιβλίο με ποίηση του νέου εθνικού μας ποιητή αλλά και διευθυντή ειδήσεων του Megaτσάνελε Χρήστου Παναγιωτόπουλου,

αμ πώς! τι νομίζατε; εμείς δεν είμαστε όποιοι κι όποιοι.

Ουκρανία: Η αποκατάσταση του ναζισμού, η ΕΕ και το άγαλμα του Λένιν (Ν. Μόττας)

Ουκρανία: Η αποκατάσταση του ναζισμού, η ΕΕ και το άγαλμα του Λένιν

Του Νικόλαου Μόττα

Οι εικόνες «διαδηλωτών» να γκρεμίζουν το άγαλμα του Λένιν σε κεντρική πλατεία του Κιέβου έκαναν το γύρο του κόσμου. Άλλο που δεν ήθελαν τα δυτικά ΜΜΕ (μαζί μ’αυτά και τα ελληνικά) ώστε να «σερβίρουν» – έτοιμο και συνάμα εντυπωσιακό – στους τηλεθεατές τους το μήνυμα: Οι ουκρανοί «κόβουν» τον ομφάλιο λώρο που τους συνέδεε με το σοβιετικό παρελθόν και στρέφονται προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Άλλο ένα κερασάκι στην ευρωενωσιακή «τούρτα» του αντισοβιετισμού-αντικομμουνισμού που η ΕΟΚ/ΕΕ προσφέρει απλόχερα εδώ και δεκαετίες.