Αμετανόητοι ‘Ελληνες…


Αφιερωμένο σε αυτούς που πάνε να λυγίσουν…

*

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΛΕΒΕΝΤΙΑΣ – DANCE OF MANLINESS

***

Δήμος Μούτσης

ΟΙ ΣΤΩΙΚΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ


~

του Θ. Πελεγρίνη*

(σχεδιάγραμμα-ΕΚΗΒΟΛΟΣ)

***

 Η στωική φιλοσοφία εκτείνεται σ’ ένα αρκετά μακρύ χρονικό διάστημα — από το δεύτερο ήμισυ περίπου του τετάρτου προ Χριστού αιώνα έως τον δεύτερο μετά Χριστόν αιώνα. Οι κύριοι απολογητές της στωικής φιλοσοφίας, που έδρασαν στο διάστημα των έξι αυτών αιώνων, ταξινομούνται συνήθως σε τρεις περιόδους: στην αρχαία, την μέση και την νεότερη Στοά. Στην αρχαία Στοά. που καλύπτει το χρονικό διάστημα από τον τέταρτο έως τον δεύτερο προ Χριστού αιώνα, ανήκουν ο Ζήνων ο Κιτιεύς, ο Κλεάνθης από την Άσσο της Τρωάδας και ο Χρύσιππος από την Κιλικία- η μέση Στοά. που εκτείνεται από τον δεύτερο έως τον πρώτο προ Χριστού αιώνα, περιλαμ­βάνει τον Παναίτιο τον Ρόδιο και τον Ποσειδώνιο από την Απάμεια· η νεό­τερη Στοά, που διήρκεσε από τον πρώτο έως τον δεύτερο μετά Χριστόν αιώνα, εκφράστηκε μέσα από την διδασκαλία του Σενέκα. του Επίκτητου και του Μάρκου Αυρηλίου.

Οι στωικοί φιλόσοφοι αρχικά απεκαλούντο «ζηνώνειοι» από το όνομα του Ζήνωνος του Κιτιέως, που ήταν ο εισηγητής της μορφής αυτής της φιλοσο­φίας. Αργότερα, όμως, ονομάστηκαν «Στωικοί» ή «φιλόσοφοι της Στοάς», επειδή οι μαθητές του Ζήνωνος συνήθιζαν να παρακολουθούν τις παραδό­σεις του στην «Ποικίλη Στοά», η οποία ήταν διακοσμημένη με εικόνες του Πολυγνώτου.

 Επειδή η στωική φιλοσοφία διαμορφώθηκε στο διάστημα αρκετών αιώνων, ήταν επόμενο στην εξέλιξη της να παρουσιάσει διακυμάνσεις και αποκλίσεις από την αρχική διατύπωση της. Βέβαια, δεν είμαστε σε θέση σήμερα εμείς να παρακολουθήσαμε λεπτομερώς την εξέλιξη της στωικής φιλοσοφίας κατά τις διάφορες φάσεις της ανάπτυξης της, καθόσον, αν εξαιρέσαμε τα συγ­γράμματα του Σενέκα, του Επίκτητου και του Μάρκου Αυρηλίου, που έχομε στην διάθεση μας, από το έργο των απολογητών της αρχαίας και της μέσης Στοάς λίγα αποσπάσματα έφτασαν ως εμάς. και οι πληροφορίες που έχομε για τις ιδέες των είναι έμμεσες. Ίσως ο καλύτερος τρόπος, για να παρου­σιάσει κανείς την φιλοσοφία των Στωικών με τρόπον εύληπτο και συναφή, θα ήταν να σταθεί σε ορισμένες έννοιες που απετέλεσαν βασικούς άξονες της διδασκαλίας των κατά την ανάπτυξη της μέσα στον χρόνο. Τέτοιες έννοι­ες είναι: η αρετή και η απάθεια, η ειμαρμένη και η ελευθερία, η φύση και η συμπάθεια.

Για τους στωικούς φιλοσόφους, ο δρόμος που πρέπει ν’ ακολουθήσει κανείς για να εξασφαλίσει στην ψυχή του την ηρεμία, την γαλήνη, την αταραξία, και να γίνει, έτσι, ευτυχισμένος, δεν είναι, όπως ισχυρίστηκε ο Επίκουρος, οι ηδονές, αλλά η αρετή. Και τον δρόμο αυτόν προς την αρετή μπορεί να του τον υποδείξει η φιλοσοφία· η φιλοσοφία είναι, πρώτα από όλα, «άσκηση της αρετής». Συνέχεια

Η επικαιρότητα των απόψεων του Γιόζεφ Σουμπέτερ για την οικονομία


joseph-alois-schumpeter2Σημ.Αμετανόητου: σημειώστε ότι το άρθρο αυτό, γράφτηκε πολύ ΠΡΙΝ την κατάρρευση της Lehman Brothers…την Πέμπτη, 24 Ιανουαρίου 2008…έτσι,διότι εδώ πραγματευόμαστε τη «δημιουργική καταστροφή»…

«Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ από την ανάγνωση των βιβλίων του Γιόζεφ Σουμπέτερ ισοδυναμεί με την ακρόαση μουσικής του Μπετόβεν ή με το ατένισμα ενός πίνακα του Πικάσο. Μπορεί να είναι προκλητική, ενίοτε εκνευριστική, αλλά ποτέ δεν σε κάνει να βαρεθείς.»

Γόνος αυστριακής οικογένειας βιοτεχνών, ο Γιόζεφ Σουμπέτερ γεννήθηκε στην πολίχνη της τότε αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας Τριεσχ, η οποία σήμερα ανήκει στη Δημοκρατία της Τσεχίας και ονομάζεται Τρεστ. Το πατρικό του σπίτι σώζεται ακόμη και έχει ανακαινισθεί.

Το 1893, όταν ήταν δέκα ετών, ο πατέρας του σκοτώνεται σε κυνηγετικό ατύχημα και ο Γιόζεφ με τη μητέρα του Ιωάννα έφυγαν από το Τριεσχ, για να εγκατασταθούν στο Γκρατζ. Λίγα χρόνια αργότερα, μετακόμισαν στη Βιέννη, όπου ο νεαρός Γιόζεφ έκανε λαμπρές σπουδές στο φημισμένο «Θηρεσιάνουμ» (1893-1901) και, στη συνέχεια, πήγε στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, από όπου και απεχώρησε με τον τίτλο του διδάκτορος οικονομικών επιστημών. Συνέχεια

ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩΜΑΡΚΟ


iglessis-nikos

 του ΝΙΚΟΥ ΙΓΓΛΕΣΗ*

Σημ.Αμετανόητου: Από το 2010 ήδη,πίστευα ότι εμάς,τους Ελληνες,δεν μας συμφέρει να βρισκόμαστε στο ευρώ.Και σήμερα είμαι ακόμα πιό βέβαιος…

Εγραφα λοιπόν,τότε, μεταξύ άλλων: […] Με αυτόν τον τρόπο,αφού με τον ίδιο ιό θα κολλήσουν και τα άλλα κράτη (ή με κάποιες μικρές παραλαγές) θα «χρεοκοπήσει» η μισή Ευρωζώνη με τη μορφή του Ντόμινο.Μαθηματικώς σίγουρο…

Βέβαια θα μου πείς,Νομισματική Ενωση ήτανε, δεν προχώρησε ποτέ σε Πολιτική οντότητα.Εχουνε δημιουργηθεί και διαλυθεί δεκάδες άλλες στο παρελθόν…στην Σκανδιναβία το 1921,στην Γιουγκοσλαβία το 1991,η Λατινική Νομισματική Ενωση το 1914 κτλ….Δεν υπήρξε ποτέ πραγματική Πολιτική Ενωση…στο φινάλε,φινάλε, ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του,πίσω στα εθνικά νομίσματα.

Φτού και απ΄την αρχή αλλά θα την γλυτώσουμε, θα ζήσουμε…

Είναι όμως εφικτό αυτό το 2011? Και αν Ναί, πόσο θα κοστίσει ? Ποιοί θα πληρώσουν πάλι,τελικώς,το πείραμα της ΟΝΕ ?….Οι λαοί ? οι πολιτικοί ? οι Τράπεζες ?οι Κερδοσκόποι ? ας μην επεκταθούμε,τεράστιο το θέμα.

Τότε λοιπόν, όταν «χρεοκοπήσουν» τα περισσότερα κράτη της Ε.Ε,με το ίδιο τρυκ,τα αρπακτικά θα αρπάξουν τα πάντα…Γή,Κτίρια,Χρυσό,Επιχειρήσεις…ότι έχει υλική υπόσταση.Ολος ο κοινωνικός πλούτος πλέον θα περάσει στα χέρια τους.[…]

(http://olympia.gr/2011/01/12/global-debt/)

Ο Νίκος Ιγγλέσης (δεν τον ήξερα πριν αγοράσω το βιβλίο του) περιγράφει με ελάχιστες, θα έλεγα, σελίδες αλλά ουσιαστικές και απλά γραμμένες, το τί μπορεί να γίνει με την διαφυγή μας από την ευρωφυλακή και τη μετάβαση σε ΕΘΝΙΚΟ νόμισμα ΠΛΗΡΩΣ ελεγχόμενο από ΕΛΛΗΝΙΚΗ-ΕΘΝΙΚΗ Τράπεζα της Ελλάδας….Αν μπορείτε,αγοράστε το βιβλίο,είναι φτηνό εξάλλου (4,5 ευρώ) για να έχετε στο μυαλό σας ένα βασικό μπούσουλα… Συνέχεια

Η ΑΛΗΘΕΙΑ (Λουϊ Αραγκόν)


« Γνωρίζω ανθρώπους που γεννήθηκαν με την αλήθεια στην κούνια τους , που δεν ξεγελάστηκαν ποτέ τους , που δεν τους χρειάστηκε να προχωρήσουν ούτε ένα βήμα σε ολόκληρη την ζωή τους , επειδή από τότε που ήταν ακόμα στις φασκιές είχαν κιόλας φτάσει. Ξέρουν ποιο είναι το καλό , πάντοτε το ήξεραν. Για τους άλλους έχουν την αυστηρότητα και την περιφρόνηση που τους δίνει η θριαμβευτική τους σιγουριά πως έχουν δίκιο. Δεν τους μοιάζω. Εμένα η αλήθεια δεν μου αποκαλύφθηκε στα βαφτίσια μου , δεν την βρήκα ούτε από τον πατέρα μου ούτε από την κοινωνική τάξη της οικογένειάς μου. Ότι έχω μάθει μου κόστισε ακριβά , ότι ξέρω το έχω με δικές μου δαπάνες . Δεν έχω ούτε και μία έστω βεβαιότητα που να μην την σχημάτισα μέσω της αμφιβολίας , του άγχους , του ιδρώτα , της οδυνηρής εμπειρίας. Έτσι νοιώθω σεβασμό γι αυτούς που δεν ξέρουν , γι αυτούς που ψάχνουν , που ψηλαφούν , που σκοντάφτουν. Για εκείνους που η αλήθεια τους είναι εύκολη , αυθόρμητη , αισθάνομαι βέβαια έναν κάποιο θαυμασμό , αλλά ομολογώ , πολύ λίγο ενδιαφέρον».

Λουί Αραγκόν

Πηγή. wichsideareyouon.wordpress.com

Όχι άλλοι βλάκες στην εξουσία


  Όχι άλλοι βλάκες στην εξουσία

Η κρατούσα βλακεία
είναι πάντα η βλακεία
των κρατούντωνΟικονομολόγοι-ζογκλέρ, που κάνουν ταχυδακτυλουργίες τρισεκατομμυρίων, χωρίς να κατέχουν καν την προπαίδεια του πολλαπλασιασμού. Πολιτικοί που μετρούν πάντα ψήφους και ποτέ επιχειρήματα. Πυροβολημένοι θρησκόληπτοι, που επιστρατεύουν ένα υπερσύγχρονο οπλοστάσιο, μόνο και μόνο να μας ξαναγυρίσουν στον Μεσαίωνα: Πίσω από την παγκόσμια εξαθλίωση, αυτό υποστηρίζει ο Μίχαελ Σμιτ-Σάλομον στο συναρπαστικό μανιφέστο του, κρύβεται μόνο αυτό: μια ανεπανάλπτη, μια θηριώδης βλακεία που αγκαλιάζει ολόκληρη την οικουμένη.Μήπως είναι καιρός να αντισταθούμε στην καθολική παραφροσύνη της εποχής μας; Συνέχεια

Το Μεταμοντέρνο Ολοκαύτωμα Σε Τέσσερα Επίπεδα


images6

Η συνείδηση του ανθρώπου είναι ο πολιτισμός του.

Αν δεν υπάρχει πολιτισμός δεν υπάρχει και συνείδηση.

Η πολιτισμική ένδεια είναι η πρωταρχική μορφή βίας, όσο παράδοξο και να ακούγεται αυτό.

Πολιτισμός δεν είναι μόνο οι τέχνες.

Πολιτισμός είναι η γλώσσα.

Η γλωσσική ένδεια κάνει τον άνθρωπο ανήμπορο να αντιληφθεί την απάτη των κυβερνώντων.

Αν χρησιμοποιείς μόνο 100 λέξεις τότε ο εγκέφαλος σου λειτουργεί, υπολειτουργεί ουσιαστικά, πατώντας πάνω σε αυτά τα θραύσματα σκέψης.

Είναι σαν να προσπαθείς να διασχίσεις τον Ειρηνικό Ωκεανό (ή τον Ολοκληρωτικό Ωκεανό), πατώντας πάνω σε εκατό ασταθείς πέτρες.

Ανάμεσα από τις λέξεις που σου αφήσανε καιροφυλακτεί το απύθμενο κενό.

Συνέχεια