Γλυκό νερό στην κόλαση θα πιούμε εδώ μαζί σου…

Νεοέλληνες με γεια σας,
τα καινούρια σας τα στέκια
χάρισμά σας.
Δε μου κάνει αυτή η νύχτα
στήνω γλέντι σ’ άλλη πίστα,
μαζί μας Στέλιο ρίχτα.

Για τους φίλους π’ αγαπάω
δυο χαμόγελα χρωστάω
κι απόψε τραγουδάω.
Τ’ άδικο που έχω ζήσει
η αγάπη το `χει σβήσει,
τραγούδι έχει γεννήσει.

Γλυκό νερό στην κόλαση
θα πιούμε εδώ μαζί σου,
εμείς που μεγαλώσαμε
με την αναπνοή σου.

Γλυκό νερό στην κόλαση
κοντά σας παίρνω θέση,
καρδιά μου μη γυρνάς
εκεί που είχες πονέσει.

Στην Ελλάς του δυο χιλιάδες
γίναν όλοι βασιλιάδες,
λαϊκοί τραγουδιστάδες.
Στη δικιά μας κοινωνία
ζούσαμε άλλη αγωνία,
μην πας στη Γερμανία.

Πες μου τι θα κάνεις τώρα
έτσι που σε καταντήσαν
πατρίδα σερβιτόρα.
Στα σκυλάδικα χορεύεις
μες στη νύχτα ταξιδεύεις
ταυτότητα γυρεύεις.

***

«Στην Ελλάς του 2000»

Σαράντης Αλιβιζάτος – Αντώνης Βαρδής

Στέλιος Καζαντζίδης – Αντώνης Βαρδής – Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας

ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ ΤΟ 2013 ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ

του Γ.Δελαστίκ

Μοιάζει πραγματικά με παράσταση «θεάτρου του παραλόγου». Η κυβέρνηση Σαμαρά υποκρίνεται ότι είναι περιχαρής επειδή τον Οκτώβριο μάζεψε φόρους κοντά στους στόχους που είχε βάλει. Υποκρίνεται επίσης ότι αδιαφορεί και αποσιωπά το γεγονός ότι τον ίδιο μήνα, τον Οκτώβριο, αυξήθηκαν κατά 101.425 τα φυσικά πρόσωπα σε σχέση με τον Σεπτέμβριο που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο. Αυτές οι εκατό χιλιάδες νέοι ληξιπρόθεσμοι οφειλέτες πρόσθεσαν άλλα 400 εκατομμύρια ευρώ (381 για την ακρίβεια) στο ποσό που χρωστούν οι πολίτες ως φυσικά πρόσωπα στην Εφορία. Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου υποκρίνεται ότι σφυρίζει αδιάφορα για το γεγονός πως μέσα στους πρώτους δέκα μήνες του 2013, από τον Ιανουάριο έως τον Οκτώβριο, τα φυσικά και νομικά πρόσωπα (δηλαδή οι φορολογούμενοι πολίτες και οι επιχειρήσεις) που έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο αυξήθηκαν κατά… μισό εκατομμύριο ανθρώπους!

Οι 487.686 νέοι ληξιπρόθεσμοι οφειλέτες πρόσθεσαν μάλιστα άλλα 6,77 δισεκατομμύρια ευρώ στα χρέη των Ελλήνων προς την Εφορία μέσα στο δεκάμηνο αυτό, ανεβάζοντας το συνολικό χρέος των ιδιωτών και των επιχειρηματιών της χώρας μας στο νέο ύψος – ρεκόρ των 62,88 δισεκατομμυρίων ευρώ. Συνολικά, στις 31 Οκτωβρίου 2013 τα φυσικά και νομικά πρόσωπα που είχαν ληξιπρόθεσμες οφειλές στο Δημόσιο ανήλθαν στο πρωτοφανές ύψος των 3.183.477 από 2.696.729 που ήταν στις 31 Δεκεμβρίου του 2012.

Ημέρα Μνήμης και Τιμής – 70 χρόνια μετά από το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα…

 

Υπάρχουν θηριωδίες, που είναι αδύνατο, να παραδοθούν στη λήθη. Τα Καλάβρυτα, γνώρισαν και υπέστησαν το απόλυτο κακό, στην πιο ακραία εκδοχή του. Οι ναζί κατακτητές καταστρέφουν τα Καλάβρυτα και προχωρούν σε ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με περισσότερους από 700 νεκρούς -όλος ο ανδρικός πληθυσμός πλην 13 που επέζησαν

Η ομαδική δολοφονία των ανδρών κατοίκων του από τον τακτικό γερμανικό στρατό κατοχής (τη βέρμαχτ),θα στοιχειώνει, για πάντα, θύματα και θύτες και θα καλεί, όλους και όλες, σε στοχασμούς και αναστοχασμούς, πάνω στη φύση και στα δεινά, που προκαλούν, ο φασισμός, ο ναζισμός και τα ολοκαυτώματα.

Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, 13 Δεκεμβρίου 1943

Οι Γερμανοί μπήκαν στα Καλάβρυτα στις 09/12. Δημιούργησαν έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από την πόλη, προκειμένου να μην μπορεί κανείς να ξεφύγει. Την έντονη ανησυχία των κατοίκων κατάφερε, παραπλανώντας τους, να κατευνάσει ο Γερμανός Διοικητής, ο οποίος τους διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται κανείς να πάθει τίποτε και ότι ο στόχος τους ήταν η εξόντωση των ανταρτών.
   Προχώρησαν αρχικά στην πυρπόληση σπιτιών που ανήκαν σε αντάρτες και αναζήτησαν την τύχη των Γερμανών τραυματιών της Μάχης της Κερπινής.

Νομπελίστας οικονομολόγος Χρ. Πισσαρίδης: «Βγείτε από το ευρώ ή ξαναφτιάξτε το»

To ευρώ ή θα το ξαναφτιάξουμε ή θα το εγκαταλείψουμε, σύμφωνα με τον Χρ. Πισσαρίδη. Ο Νομπελίστας οικονομολόγος σχολιάζει την οικονομική επικαιρότητα και τοποθετείται σχετικά με το αν μπορεί η Ελλάδα να διεκδικήσει την άφεση χρέους

του Χρήστου Δεμέτη

***

Σημ.Αμετανόητου: Εφ΄όσον αρχίζουν και…»μετανοούν», φανατικοί Νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι, φανατικοί υποστηρικτές του Ευρώ, και μάλιστα Νομπελίστες, δημοσίως, με άρθρα και λόγους σε Ελλάδα, Αγγλία κ.α. …το να «δικάζουμε» το Λαφαζάνη και τον κάθε «Λαφαζάνη», που ξεστομίζει το αυτονόητο, που συζητείται σε όλη την Ευρώπη…μάλλον είναι υποκρισία…Δυστυχώς ή ευτυχώς, όταν ένα τόσο μεγάλο θέμα αρχίζει και μπαίνει πάνω στο τραπέζι, σε χώρες όπως η Ιταλία, η Πορτογαλία,η Ισπανία η Ελλάδα κ.α. τότε προφανώς η διάλυση της ΟΝΕ είναι προ των πυλών…το ευρώ  έκανε τον κύκλο του και την «αρπαχτή του».

***

Ο Νομπελίστας οικονομολόγος από την Κύπρο, Χριστόφορος Πισσαρίδης υποστηρίζει ότι το ευρώ διχοτομεί την Ευρώπη και καλεί την Ε.Ε. να το επαναπροσδιορίσει ή να το εγκαταλείψει για καλό όλων των χωρών της.

Πρόκειται για τον άνθρωπο που υπερμαχόταν με πάθος την αναγκαιότητα του κοινού νομίσματος για την ΕΕ.

Σε πρόσφατη ομιλία του στο London School of Economics όπου και διδάσκει, παραδέχθηκε ευθαρσώς ότι έκανε λάθος όταν υποστήριξε τη δημιουργία του ευρώ και πλέον λέει ότι πρέπει να διαλυθεί η Ευρωζώνη όπως τη γνωρίζουμε και όπως λειτουργεί.

Σύμφωνα με τον Χρ. Πισσαρίδη, το κοινό νόμισμα δημιουργεί μια «χαμένη γενιά» μορφωμένων, άνεργων νέων και «διχάζει την Ευρώπη». Τι πρέπει να γίνει; Ο Νομπελίστας οικονομολόγος πιστεύει ότι πρέπει να αναληφθεί δράση «ώστε το ευρώ να επανακτήσει την αξιοπιστία του στις διεθνείς αγορές» και «τα ευρωπαϊκά κράτη να επανακτήσουν την εμπιστοσύνη που είχαν κάποτε μεταξύ τους». «Δυστυχώς, δεν βλέπω να υλοποιείται τίποτα από τα δυο», κατέληξε ο ίδιος.

Μέντης Μποσταντζόγλου ( Μπόστ ) έφυγε σαν σήμερα

Μέντης Μποσταντζόγλου ( τοῦ Ἠλία Πετρόπουλου – 1959 ) 

Μέ τίς γελοιογραφίες του πρῶτος ὁ Μέντης Μποσταντζόγλου ἔδιωξε τά γέλια ἀπό τήν παραμόρφωση. Ὁ ἐξοβελισμός τοῦ γέλιου ἀπό τήν καρικατούρα, τό ἄσχημο ἔπαψε νά εἶναι γελοῖο, ἐξαφάνιση τῆς ταυτότητος: ἀντιαισθητικό ἴσον γελοῖο. Πραγματικά αὐτόχθων γελοιογράφος, διόλου μνησίκακος, περιορίζει τήν εἰσφορά τοῦ τυχαίου, νομιμοποιεῖ ἀναμφισβήτητες προσωπικές ἀρετές. Τρεφόμενος μέ πολιτική, ζεῖ τούς τωρινούς χρόνους πλάϊ στό κρυφό μουρμουρητό τοῦ ἀποκεφαλισμένου λαοῦ, δίπλα στό ρεμπέτικο, χωρατατζής, ἡ φωνή του φωνή τῶν ἄλλων, τά γεγονότα ἐπιδροῦν σέ μία παρακαταθήκη ἰδεῶν, στόχοι του – οἱ ἐργολάβοι, τό προπό, ὁ Νομάρχης Ἡ(μί)μαθείας, ὁ Καντιώτης (πού ἀδιαφορεῖ γιά ὅλα πλήν τῶν καλλιστείων), οἱ ἀποτυχημένοι πύραυλοι, ὁ Σάχης, οἱ γριές κοσμικές, τό μεγαλεῖον τῆς Ἑλλάς, ἡ πεῖνα καί ἡ γυφτιά της, ἡ Ἀνεργί(τσ)α, ἡ διγλωσσία. Ὁ Μποσταντζόγλου εἰσάγει καυτερά θέματα. Τό ἀστεῖο συμβαδίζει μέ ὑπαινιγμούς ἐπί γεγονότων. Πουθενά ὁ μεθύστακας, ἡ πεθερά, ἡ γεροντοκόρη. Πολλαπλότητα ἐννοιῶν, οἱ γελοιογραφίες του μορφή πολιτικῆς ( καί μέ τήν εἰσβολή του στή διαφήμιση σέρνει πολιτική), ὄχι στήν ὑπηρεσία ὁρισμένης πολιτικῆς, δί’ αὐτοῦ «μετεποιήθη ἄθροον εἰς εὐφροσύνην ἡ λύπη» πίσω ἀπό τήν πρόσοψη σαλεύουν οἱ ντουφεκισμένοι, τό ἀστικό λαϊκό χρῶμα ἔντονο, ἡ καρέκλα τοῦ καφενείου, τά κοριτσόπουλα πού βολτάρουν, τιμοκατάλογοι τοῦ τοίχου. Φαινομενικά ταξιδεύει, πάει ἀλλοῦ τάχα. Ἐν τούτοις ἐδῶ παραμένει. Γεωγραφικός του χῶρος ἡ Ἑλλάδα, κι ἄς δείχνει χῶρες τῆς Ἀνατολῆς στή σειρά τῶν Σταυροφοριῶν. Σχέδια πού εἶναι περιγραφές ἐπαρχιακῶν πόλεων ὅπου ὅλοι φοροῦν τήν ἐπιφύλαξη. Τό ἐλεύθερο σκίτσο μέ θέμα ἐκτός πολιτικῆς τοῦ εἶναι ξένο, σπάνια τό χειρίζεται.

Στα μαυσωλεία της διαπλοκής φυτρώνει μια ΕΛΙΑ

“ Όσες ΕΛΙΕΣ και να φυτέψουν στις ρυπαρές αυλές τους, όσους καρπούς και να πετάξουν τα ΕΛΑΙΟδενδρα, γρήγορα θα ξεραθούν. Ας το καταλάβουν τα κουρασμένα παλικάρια των μαυσωλείων της διαπλοκής, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να μην κουράζονται άδικα.  ”

Του Δημήτρη Μπεκιάρη

«Συγκινητικές» υπήρξαν οι προσπάθειες που κατέβαλε τις τελευταίες εβδομάδες η διαπλοκή ώστε να προβάλει την αναγκαιότητα διάσωσης της Κεντροαριστεράς ή του «Πολιτικού Κέντρου» το οποίο συμπιέζεται ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στη Νέα Δημοκρατία, μία Νέα Δημοκρατία, η οποία και αυτή σύντομα θα έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ.

”Πιστεύεις στο θεό; (Δημήτρης Λιαντίνης)

Δημήτρης Λιαντίνης / Dimitris Liantinis

«”Πιστεύεις στο θεό;
Glaubst du an Gott?“Αυτή είναι η ξακουστή Ερώτηση της Μαργαρίτας*.Το βάρος και την αξία της, που την έκαμαν οδηγητική για τη μέθοδο έρευνας του προβλήματος του θεού από τη σκοπιά της επιστήμης, η ερώτηση τα οφείλει στην απόκριση κυρίως που έδωκε ο Φάουστ.
Με άλλα λόγια είναι, όχι η ερώτηση της Μαργαρίτας αλλά η απόκριση του Φάουστ που γεννά το βαθύπλουτο του προβλήματος.
Παρόμοια, όπως είναι, όχι ο έρωτας του Δία για τη Λήδα στον Ευρώτα που γέννησε την αθάνατη Ιλιάδα, αλλά η Ελένη. Η απάντηση, δηλαδή, που έδωκε η Λήδα στον έρωτα του Δία.Ποιος τολμάει να ειπεί πιστεύω στο θεό;
Ποιος τολμάει να ειπεί δεν πιστεύω στο θεό;**Έτσι αποκρίθηκε ο Φάουστ στην ερώτηση της Μαργαρίτας.
Η θέση αυτή ανθρώπινα συνιστά τη μόνη δυνατή απόκριση που μπορεί να δοθεί στο ερώτημα. Είναι η απόκριση, σύμφωνα με τη Λογική επιστήμη, που καταργώντας την αρχή της αντίφασης δέχεται το τρίτο, καθώς αλληλοαναιρεί το πρώτο και το δεύτερο. Όπως έδειξε και στη Φυσική εντελώς πρόσφατα η αρχή της Απροσδιοριστίας. Στο tertium non datur ο Φάουστ θα απαντήσει: tertium datur, “τρίτον χωρεί”. Κάπου ανάμεσα Τρίτη και Τετάρτη πρέπει να παράπεσε η αληθινή σου μέρα, που είπε ο Ελύτης προτού γεράσει. Και τα χάσει.Εάν είμαι άνθρωπος, κατά την έννοια ότι έχω συνείδηση των ορίων μου και επίγνωση του πόσο βαθύ είναι το πρόβλημα του όντος, δεν είναι δυνατό να δώσω άλλη απόκριση στην ερώτηση της Μαργαρίτας.Όταν στην ερώτηση αποκριθώ, ναί! πιστεύω στο θεό, γίνομαι αυτοστιγμεί μωρός. Γιατί δέχομαι στενόκαρδα και στενόμυαλα, κάτι που δεν το ξέρω, σαν αληθινό. Καταντώ δογματικός. Και η επιστήμη θα με πετάξει αυτόματα έξω από τα όρια της με την παρατήρηση: διότι λες ανοησίες.Όταν στην ερώτηση αποκριθώ, όχι! δεν πιστεύω στο θεό, γίνομαι αυτοστιγμεί μωρός. Γιατί δέχομαι στενόκαρδα και στενόμυαλα, κάτι που δεν το ξέρω, σαν αληθινό. Καταντώ δογματικός. Και η επιστήμη θα με πετάξει αυτόματα έξω από τα όρια της με την παρατήρηση: διότι λες ανοησίες.