Ο Γίγαντας

Στα πίσω χρόνια τα πικρά
οπού φωτιά δεν είχε
ο κόσμος στις βαθιές σπηλιές
τ’ αλέτρι δεν κατείχε.

Μα μιαν αυγή, μια Κυριακή
μια `πίσημον ημέρα
γεμίσανε τα φυσερά
λυτρωτικόν αέρα.

Κατέβηκεν ο Γίγαντας
μ’ ένα δαδί στο χέρι
έριξε φώτα στις σπηλιές
και χάρηκε τ’ ασκέρι.

Πήραν φωτιά τα σύδεντρα
τα σίδερα ελυγίσαν
η γης οργώθηκε καλά
και τα φυτά εκαρπίσαν.

Πρωί πρωί τον πιάσανε
το γίγαντα και πάνε
στον Καύκασο ξημέρωνε
τρία πουλιά περνάνε.

Πουλιά μου διαβατάρικα
τι βλέπετε στις στράτες,
τι κουβαλάει ο γίγαντας
στις σιδερένιες πλάτες;

Μπροστά πηγαίνει ο σιδεράς
με το σφυρί στο χέρι,
ξωπίσω του ο κλειδαράς
της μοναξιάς του ταίρι.

Ο πιο μικρός ο πιο σκυφτός
ο πιο σκληρός στο πλάι
αυτός κρατάει τα σύνεργα
γελάει μα δε μιλάει.

Καρφώσανε το γίγαντα
στο βράχο του Καυκάσου
τρία πουλάκια πέρασαν
και του `λεγαν: Στοχάσου.

*

Κ.Χ.Μύρης – Γ.Μαρκόπουλος – Ν.Ξυλούρης

Το διπλό μήνυμα ΟΟΣΑ και το «όχι» σε νέο δάνειο

Ο διεθνής οργανισμός ως «απελευθερωτής» του ανταγωνισμού και ως «ντίλερ» του ΔΝΤ -Το παιχνίδι με το χρηματοδοτικό κενό και η κυβερνητική προσχώρηση στο γερμανικό «όραμα» για την Ευρώπη.

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ, Άνχελ Γκουρία, που βρέθηκε αυτή την εβδομάδα στην Αθήνα, παρέδωσε στην κυβέρνηση τρεις εκθέσεις-μελέτες του οργανισμού για τις δημοσιονομικές προοπτικές, την πορεία των μεταρρυθμίσεων και την «απελευθέρωση» τεσσάρων κλάδων της οικονομίας από προστατευτικές διατάξεις. Τα αντίτυπα που παρέδωσε στον πρωθυπουργό, στον υπουργό Οικονομίας και στον υπουργό Ανάπτυξης είχαν στα εξώφυλλά τους τρεις διαφορετικές εικόνες. Στη μία εμφανιζόταν ο Παρθενώνας, στην άλλη οι κίονες ενός απροσδιόριστου αρχαιοελληνικού ναού, ίσως του Σουνίου και στην τρίτη μοτίβα της γεωμετρικής τέχνης: μαίανδροι, έλικες, ομόκεντροι κύκλοι, ακροκέραμοι. Δεν ξέρουμε αν η αυτή η ελαφρώς φολκλορική σημειολογία του διεθνούς οργανισμού προτείνει επιστροφή της Ελλάδας στη… Γεωμετρική Εποχή. Πάντως, αν πάρει κανείς τοις μετρητοίς τις 320 «μεταρρυθμίσεις» που προτείνει για να «απελευθερωθούν» οι δυνάμεις του ανταγωνισμού, δεν αποκλείεται να δούμε ομπρέλες και ξαπλώστρες στον ναό του Απόλλωνα και McDonalds στα Προπύλαια της Ακρόπολης.

Η έκθεση του ΟΟΣΑ για την «απελευθέρωση των αγορών και της επιχειρηματικότητας», η οποία μάλιστα παραγγέλθηκε και πληρώθηκε από την ελληνική κυβέρνηση, είναι ένα συνονθύλευμα όλων των ακραίων συνταγών που ζητούν κατάργηση κάθε ίχνους κρατικού, νομικού και κοινωνικού ελέγχου στις αγορές υπηρεσιών και προϊόντων και μάλιστα πρώτης ανάγκης. Η υιοθέτησή αυτού του νεοφιλελεύθερου μανιφέστου είναι πρακτικά και πολιτικά αδύνατη. Είναι, όμως, ενδεικτικό των προθέσεων των διεθνών οργανισμών, αλλά και της κυβέρνησης, να μετατρέψουν την παραγωγικά κατεστραμμένη Ελλάδα σε ένα κράτος-υβρίδιο, ένα εργαστήριο ακραίου οικονομικού και κοινωνικού πειραματισμού.

196.695 επιχειρήσεις – 1.371.450 οι εργαζόμενοι σε όλη την Ελλάδα

Σημ.Αμετανόητου: O Υπουργός Ανεργίας της δωσιλογικής κυβέρνησης του Βερολίνου και των Βρυξελλών,Βρούτσης, πανηγυρίζει ότι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ νοικοκύρεψε το Υπουργείο…Τώρα ότι και να πούμε περιττεύει…το τί γίνεται στην Ελλάδα, αποτυπώνεται παντού…εντός και εκτός συνόρων.Ο κόσμος της εργασίας τσακίστηκε στην Ελλάδα για να «προστατέψει» τα κέρδη των ραντιέρηδων…

Παραθέτω ένα πολύ μικρό απόσπασμα από το σημερινό «διθυραμβικό» λόγο του για το σύστημα «Εργάνη».

Ολος ο λόγος εδώ: http://www.taxheaven.gr/news/news/view/id/16426

Ξέρω,ξέρω δεν θα το διαβάσετε,αλλά ΑΝ τον διαβάσετε μείνετε μακριά από παράθυρα και αιχμηρά αντικείμενα…

[…] Συγκεριμένα, στο ετήσιο δελτίο του συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ» που παρουσιάζουμε σε αυτή την εκδήλωση, καταγράφεται – για πρώτη φορά στη χώρα μας – το σύνολο των μισθωτών εργαζομένων (ιδιωτικού δικαίου), αλλά και το σύνολο των επιχειρήσεων, οργανισμών και φορέων που απασχολούν μισθωτούς εργαζομένους, ανεξάρτητα από τον φορέα κύριας ασφάλισής τους.
Έτσι, προκύπτουν εξαιρετικά χρήσιμα και ενδιαφέροντα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά.
Ενδεικτικά και μόνο, αναφέρω κάποια από αυτά:

167 νομοθετικές πράξεις για δημοσιονομική προσαρμογή σε τρία χρόνια

Στο 13% των νομοθετικών πράξεων που ψηφίσθηκαν από το 2010 έως και σήμερα έχει βασισθεί το μεγαλύτερο μέρος της δημοσιονομικής προσαρμογής

Στο 13% των νομοθετικών πράξεων που ψηφίσθηκαν από το 2010 έως και σήμερα έχει βασισθεί το μεγαλύτερο μέρος της δημοσιονομικής προσαρμογής της Ελλάδας, σύμφωνα με στοιχεία που κατέγραψε το Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο.
Το νεοσύστατο Ινστιτούτο Οικονομικής Πολιτικής και Δημόσιας Διακυβέρνησης του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου κατήρτισε έρευνα που καταδεικνύει πως από τον Μάιο του 2010 που η χώρα μπήκε στο Μνημόνιο έχουν συνταχθεί και ψηφισθεί συνολικά 1.321 νομοθετικές πράξεις (προεδρικά διατάγματα, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, υπουργικές αποφάσεις, κοινές υπουργικές αποφάσεις και εγκύκλιοι) σχετικές με την εφαρμογή των προγραμμάτων οικονομικής στήριξης.

Από τις 1.321 νομοθετικές πράξεις οι 167 ή το 13% του συνόλου αφορούν σε νομοθετικές πράξεις για τα δημοσιονομικά , φοροεισπρακτικά, μισθολογικά και συνταξιοδοτικά ζητήματα, ήτοι είναι οι νομοθετικές πρωτοβουλίες που σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος της προσαρμογής.

Οι 100 μέρες μιας Ουτοπίας

Πριν ακόμη προλάβουν να στεγνώσουν οι υπουργικές υπογραφές στο λεύκωμα της -για πρώτη φορά στην ιστορία της Παλλάδας- πολιτικής κι όχι θρησκευτικής ορκωμοσίας μιας κυβέρνησης, οι πρώτες αποφάσεις είναι έτοιμες να δουν το φως της δημοσιότητας. Το αρμόδιο γραφείο του πρωθυπουργού και των υπουργών επέλεξε να μην τις στείλει νωρίτερα με email στους κυβερνητικούς συντάκτες, όσο κι αν παρακαλούσαν εκείνοι για κάποια διαρροή.

 Με απόφαση του αρμόδιου υπουργείου διακόπτεται η μίσθωση ιδιωτικών ομίλων που έχουν αναλάβει δημόσια έργα, εφόσον εκείνοι κατέχουν μέσα ενημέρωσης. Ταυτόχρονα, παίρνουν μπροστά τα έργα που είχαν σταματήσει εδώ και καιρό με καινούριους διαγωνισμούς, ενώ οι συμβάσεις κάθε έργου που δεν είχε παραδοθεί στην ώρα του, καταγγέλλονται. Επειδή οι όμιλοι αδυνατούν να συγκεντρώσουν το απαραίτητο ποσό για την αποπληρωμή των μη ολοκληρωμένων εργασιών αλλά και των διοδίων που είχαν προ-εισπράξει, δημεύονται τα προσωπικά περιουσιακά στοιχεία των μετόχων-ιδιοκτητών με τον όρο να παραδώσουν τις εταιρείες τους σε νέα διοικητικά σχήματα στα οποία την εκτελεστική διαχείριση θα κατέχουν οι υπάλληλοι και οι εργάτες, πλην του παλαιότερου διοικητικού προσωπικού.

Στην αλάνα!

(Γράφει η Αριστέα Σερεμέτη)

Πάει καιρός.

Ήταν τότε που οι γειτονιές σαν έπαιρνε άνοιξη μοσχοβολούσαν γιασεμιά και μετά από τη βροχή, η μυρωδιά από το νωπό χώμα γέμιζε τα ρουθούνια μας.

Ήταν τότε που η παιδική μας αθωότητα σεργιάνιζε ανέμελη σε αυλές και σε αλάνες.

Μπουλούκια ήμασταν με παιδιά από όλες τις ηλικίες. Άλλα μικρά κι άλλα μεγάλα.

Τα φυλάγαμε και μετρούσαμε μέχρι το δέκα. Τρέχαμε να κρυφτούμε.

Μαζεύαμε πέτρες και χτίζαμε πολιτείες με τη φαντασία μας.

Κυνηγούσαμε με πάθος μια μπάλα.Σα να κυνηγούσαμε τα όνειρά μας.

Γόνατα που μάτωναν καθημερινά.

Σημάδια που ήταν τα γαλόνια μας.

Πασχίζαμε στο χώμα να μετρήσουμε τη δύναμή μας. Όχι τόσο τη σωματική, όσο τη ψυχική μας δύναμη. Την αντοχή μας. Προσπαθούσαμε να διεκδικήσουμε το χώρο μας. Να μη λυγίσουμε στον καυγά.Να σταθούμε στα πόδια μας.Να μεγαλώσουμε.

Μετά άρχισαν τα χαμηλά σπιτάκια να γίνονται πολυκατοικίες.

Οι αλάνες χτίστηκαν κι αυτές.

Τα πεζούλια, οι αυλές και τα σκαλάκια εξαφανίστηκαν.

Οι πόρτες των σπιτιών έκλεισαν.

Τα παιδιά δεν έπαιζαν πια έξω από τα σπίτια. Μέσα στα σπίτια έπαιζε η τηλεόραση.

Τα παράθυρα πια δε στολίζονταν με γλάστρες από βασιλικούς.

Αλλά με χοντρές κουρτίνες για να μη φαινόμαστε στους απ έξω.

Αργότερα ήρθε το playstation.Ο υπολογιστής. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια.Τα κινητά.

Τα χέρια που έπαιζαν πεντόβολα, κρατούσαν πια μια κούκλα Barbie ή ένα κοντρόλ.

Δεν έμαθαν αυτά τα παιδιά τι πάει να πει μπουλούκι.Πως είναι να παίζεις με άλλους.Πως είναι «να τα βγάζεις» για το ποιός θα παίξει πρώτος ή ποιός θα γίνει αρχηγός:»Α-μπε-μπα-μπλόμ, του-κείθε μπλομ, μπλιμ, μπλομ…».

Πως είναι να σε φωνάζει η μάνα σου να μαζευτείς και να έχεις σκίσει τα ρούχα σου στο τράβηγμα από το κυνηγητό.

Τα παιδιά αυτά μεγάλωσαν σε παιδοτόπους και φουσκωτά, με ένα σωρό παιχνίδια από το Jumbo που δεν τα χρειάζονταν -εμείς ξεπλύναμε ενοχές γεμίζοντας με αυτά το παιδικό τους δωμάτιο και γκρεμίζοντας το «είναι» τους μέσα από το «έχειν» τους-, σήμερα ζουν  την εποχή της κρίσης. Μία δύσκολη εποχή. Μια εποχή που γκρεμίζονται όλα όσα θεωρούσαμε απολύτως δεδομένα. Και καλούνται πλέον τα παιδιά μας, να επιβιώσουν μέσα σε αυτήν την κρίση, χωρίς κανένα εφόδιο, χωρίς κανένα όπλο, κανένα χρήσιμο εργαλείο, μιας εμείς ως γονείς δε φροντίσαμε καθόλου γι αυτό.

Αποξεχαστήκαμε μέσα στο λωτό της οικονομικής ευμάρειας αλλά και της αδιαφορίας μας ταυτόχρονα για τα ουσιαστικά και σημαντικά.

Τα παιδιά στην Ελλάδα του 2013, δε χαμογελούν πια. Νιώθουν δυστυχισμένα.

Γιατί γκρεμίστηκαν τα ψεύτικα κι επιφανειακά που τόσα χρόνια εμείς τους δίναμε χωρίς αιδώ, χωρίς φραγμό, χωρίς καμία αναστολή.

Οι γονείς ανησυχούν. Πώς θα μεγαλώσουν τώρα τα παιδιά μας;

Τώρα που δεν μπορούμε να τους παρέχουμε με ευκολία, όλα όσα έμαθαν να θεωρούν αυτονόητα στη ζωή τους;

Τώρα που δεν μπορούμε να πηγαίνουμε κάθε μέρα στα παιχνιδάδικα;

Που δεν έχουμε τη δυνατότητα να τους πάρουμε φιρμάτα ρούχα και μια ντουζίνα παπούτσια;

Πώς θα τα μεγαλώσουμε;

Η απάντηση είναι απλή.

Εαν τα παιδιά έχουν να φάνε -γιατί πολλά δεν έχουν-, έχουν να ντυθούν και να ποδεθούν -γιατί πολλά δεν έχουν-, έχουν να γράψουν και να διαβάσουν -γιατί πολλά δεν έχουν- , με ΑΓΑΠΗ θα μεγαλώσουν τα παιδιά.

Με ΑΓΑΠΗ ανασταίνονται τα παιδιά.

Και αν υπάρχει ΑΓΑΠΗ,  γίνονται και όμορφοι άνθρωποι.

Πηγή.

Αποφθέγματα / αποσπάσματα

Ρητά και αποσπάσματα που ξεχωρίσαμε και μοιραστήκαμε με τους φίλους .

__________________________________________________

«Οι άνθρωποι δεν είναι αιχμάλωτοι της μοίρας, αλλά μόνο αιχμάλωτοι του μυαλού τους»

~ Φράνκλιν Ρούσβελτ

__________________________________________________

«Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα»

~ Νίκος Καζαντζάκης

__________________________________________________