Στην Ελλάδα ο φόβος των κομμουνιστών που «θα μας πάρουν τα σπίτια» ήταν βασικό όπλο της Δεξιάς από τα χρόνια του Εμφυλίου.
Εξάλλου, μιλάμε για μια χώρα όπου υπήρχαν πάντα πολλοί μικροαστοί, δηλαδή άνθρωποι για τους οποίους ΔΕΝ ισχύει ότι «το μόνο που έχουν να χάσουν είναι οι αλυσίδες τους». Οι άνθρωποι αυτοί είχαν σπίτια, χωράφια, κτλ, και άρα δεν έβλεπαν με καθόλου καλό μάτι προτάσεις όπως «κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας» που έλεγαν οι κομμουνιστές, διότι αυτοί είχαν ατομική ιδιοκτησία, και ίσως να μην ήταν «πάμπλουτοι», αλλά ήταν «βολεμένοι» και τα «έβγαζαν πέρα».
Τουλάχιστον αυτό ίσχυε μέχρι τώρα. Όμως, το μεγάλο κεφάλαιο, αφού έχει λιώσει τους προλετάριους, τώρα λιώνει και τους «μικρομεσαίους», αυτούς που έως τώρα ζούσαν ως μέλη της «μεσαίας τάξης» χωρίς ποτέ να τους έχει περάσει από το μυαλό ότι θα βρεθούν σε κατάσταση φτώχειας. Η μικρή ιδιοκτησία είναι πλέον κάτι το δύσκολο, διότι τρώγεται και αυτή στη γενικότερη τάση συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, όπου δε θα υπάρχουν πλέον πχ πολλά μικρά χωράφια αλλά λίγα και μεγάλα, στη διάθεση των λίγων μεγαλοτσιφλικάδων.
Η «μεσαία τάξη» δεν είναι ικανή να έχει κάποιο δικό της πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, και μοιραία είτε θα πάει με το μέρος του «μεγάλου κεφαλαίου», είτε θα πάει με τους εργάτες (υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι οι εργάτες θα έχουν μια σοβαρή οργάνωση και σχέδιο ώστε να τραβήξουν με το μέρος τους τη «μεσαία τάξη», αλλιώς χαιρετίσματα).
Προς το παρόν, η συντριβή της «μεσαίας τάξης», αλλά και των εργατών συνεχίζεται κανονικά, και μία δημοφιλέστατη μέθοδος για να ενισχυθεί η άρχουσα τάξη έναντι όλων των άλλων, είναι να αγοράσει σε τιμή ευκαιρίας σπίτια, χωράφια και άλλα περιουσιακά στοιχεία από αυτούς που έχουν χρεωκοπήσει και δε μπορούν να τα κρατήσουν.
Αφού λοιπόν πρώτα έγινε η επίθεση και τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας φτώχυναν, τώρα η κυβέρνηση για μία ακόμα φορά «κλείνει το μάτι» σε αυτούς που έχουν λεφτά, κάνοντας μία ωραία νομοθετική ρύθμιση ώστε να μην χρειάζεται να πληρώνουν μεγάλο φόρο μεταβίβασης. Έτσι, οι τιμές των ακινήτων θα πέσουν ακόμα περισσότερο προς όφελος του αγοραστή, σε μια προσπάθεια να επιταχυνθούν-αυξηθούν οι πωλήσεις ακινήτων και να επιτευχθεί έτσι η πολυπόθητη μεταφορά πλούτου από τους φτωχούς στους πλούσιους. Δηλαδή οι φορολογίες για τους εργάτες αυξάνονται, και οι μόνες φορολογίες που πέφτουν είναι αυτές που αφορούν…τους αγοραστές ακινήτων, ώστε να βγάζουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Το μεγάλο πάρτι βέβαια θα γίνει μόλις «απελευθερωθούν» οι πλειστηριασμοί όσων χρωστούν…
Για να λέμε βέβαια και κάτι το θετικό, η κυβέρνηση χτυπά και κάποια δικά της παράσιτα, που πλέον δεν τα χρειάζεται όσο παλιότερα, οπότε τους κάνει ένα «κούρεμα», τόσο στον αριθμό τους, όσο και στις αμοιβές τους. Έτσι, καταργεί τις αμοιβές των δικηγόρων για τα συμβολαιογραφικά, αν και είμαστε σίγουροι ότι όλο και κάποια ρύθμιση θα βρει για αυτούς ώστε οι περισσότεροι (όχι όλοι πάντως) να φυτοζωούν έστω. Θυμίζουμε πχ μια πρόσφατη ρύθμιση της κυβέρνησης να πληρώνουν παράβολο στους συμβολαιογράφους (άλλα παράσιτα αυτοί) όσοι θέλουν να παντρευτούν, κτλ. Αυτές οι ρυθμίσεις απλά θα συντηρήσουν τον κλάδο των συμβολαιογράφων, που αποτελούν αγαπημένα γραφειοκρατικά παράσιτα κάθε κυβέρνησης και κάθε συστήματος ατομικής ιδιοκτησίας, και δε μπορούν να τα αφήσουν και να ψοφήσουν της πείνας τώρα που η αγορά έχει βουλιάξει, οπότε τους δίνουν κάτι τέτοια ψίχουλα, ώστε να συντηρούνται.
απέραντο γαλάζιο 